ΗΛΙΑΣ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ
01 Φεβρουαρίου 1973 του Γιάννη Μ. Δαλέντζα «Ήρθε και κάθησε απέναντι μου αμίλητος. Τα μάτια του θολά όπως οι σκοτεινοί βυθοί της θάλασσας όμως οι ανοιχτές πληγές αδιάκριτες ανιστορούν το μυστικό του: «… Χτίζω τα σπίτια αυτών που γκρέμισαν το σπίτι μου προσεύχομαι γι’ αυτούς που μου στερούν τον ήλιο… Χαρίζω τα τραγούδια μου σε όσους με πληγώνουνε κι όπου περνώ φυτεύω λεμονιές να στεφανώσω με ανθούς τον Ε ρ χ ό μ ε ν ο …». Βουητό μακρινό του … Συνέχεια