Ένας κορυφαίος στιχουργός μιλά στα Ρ.Ν (7-8-2007)
Ότι οι Ανωγειανοί δημιουργούν ένα ιερό δέος δεν ειναι προσωπική διαπίστωση. Έτσι ομολογούμε μετα παρρησίας την εκούσια “ομηρεία” μας στα έργα και τις ημέρες των υπερήφανων αυτών συντοπιτών, που συνεχώς μας αιφνιδιάζουν ευχάριστα. Κι ας μην ευθύνεται άμεσα η εφημερίδα τους ΑΝΩΓΗ, που μόλις ξεφυλλίσαμε, για το συναισθηματικό μας αυτό παραλήρημα.
Είναι πολλά τα ερεθίσματα που μας προσελκύουν αυτό τον καιρό στ’ Ανώγεια. Αλλά τη σημερινή αφορμή μας δίνει ένα μαντήλι που ανεμίζει στον άνεμο της επιτυχίας ,υφασμένο στη μελωδία του Μάριου Τόκα και ποτισμένο από άρωμα Κρήτης που η ευωδιά του διαχέεται μέσα από το στίχο του Κώστα Φασουλά και την ερμηνεία του Βασίλη Σκουλά.
Αυτό το μαντήλι έχει στην άκρη του δεμένη μια κουβέντα που είχαμε κάνει πρόσφατα με το στιχουργό. Κι είναι καιρός να λύσουμε τον κόμπο για να ξεχυθεί η σκέψη ενός σύγχρονου φιλόσοφου της στιχουργικής που ανοίγει πια τα φτερά του σε νέους διεθνείς ορίζοντες.
Ο Κώστας Φασουλάς ανήκει στη νέα γενιά των στιχουργών. Η διαφορά του από τους άλλους καταξιωμένους είναι ότι ανέβηκε τα σκαλοπάτια της επιτυχίας χωρίς να προδώσει τις ρίζες του. Η καταγωγή του έθρεψε την καλλιτεχνική του φύση και δεν το κρύβει.
Λένε άνθρωποι που μεγάλωσαν μαζί του ότι ο Κώστας από μικρός έπαιρνε μέρος στις ποιητικές αναμετρήσεις των μεγάλων. Και τονίζουμε το ποιητικές γιατί η ανωγειανή ρίμα δεν μπορεί να ξεχωρίσει από την αληθινή ποίηση καθώς τα κοινά τους σημεία γίνονται αντιληπτά από το πρώτο κιόλας άκουσμα.
Ξεχώριζε λοιπόν ο Κωστής από μικρός στις παρέες και όσα περίσσευαν στο νου , ζητούσαν καταφυγή σε ένα γαλάζιο τετράδιο που μόνο ο ίδιος είχε δικαίωμα πρόσβασης σ’ αυτό. Πέρασε ο καιρός , ο ταλαντούχος νεαρός άρχισε πια να γνωρίζει τη ζωή αλλά παράλληλα να τον προσέχουν και να τον αξιοποιούν μερικοί από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς.
Δημήτρης Παπαδημητρίου, Μάριος Τόκας, Γιώργος Ανδρέου, Χρίστος Νικολόπουλος, Νότης Μαυρουδης,Δημήτρης Μητροπάνος, Πασχάλης Τερζής, Γιώργος Νταλάρας, Γιάννης Πάριος, Αλέκα Κανελίδου, Μάριος Φραγκούλης και πόσοι άλλοι ακόμα επώνυμοι δημιουργοί είναι αυτοί που συνεργάστηκαν μαζί του. Κι έκαναν πανελλήνιες επιτυχίες με τραγούδια που κοσμούν τη σύγχρονη δισκογραφία.
” Το άσπρο μαντήλι” έγινε αφορμή να γνωρίσουμε καλύτερα τον δημιουργό που ξέρουν ήδη καλά άλλοι ,πολύ πιο πέρα από μας , σε χώρους που περνούν τα σύνορα και οι δημιουργίες που παράγονται εκεί αποκτούν μια οικουμενικότητα.
Ο ίδιος είναι επιτυχημένος. Αλλά ποια είναι η τύχη των στιχουργών στις μέρες μας; Είναι καιρός για πρίγκιπες της διανόησης;
Καταρχήν θεωρώ,μας λέει, ότι η στιχουργική, η μάχιμη στις μέρες μας είναι μια ιστορία που λιθοβολείται.Και αναφέρομαι στη σοβαρή στιχουργική, καθότι αυτό που κυριαρχεί στο τραγούδι σήμερα είναι ο λόγος ο οποίος εμπεριέχει σλόγκαν, συλλαβές, φράσεις, και προτάσεις ανάπηρες εν ολίγοις οι οποίες δεν περιέχουν καν ποίηση, ούτε ένα απλό νόημα για να κάνουμε το στίχο πιο συγκεκριμένο. Αυτό βέβαια δημιουργεί πρόβλημα σε ανθρώπους που θέλουν να υπηρετήσουν τη σοβαρή πλευρά της μουσικής διότι έχουν να κάνουν με μια πραγματικότητα η οποία είναι εξαιρετικά εναντίον τους. Η περίπτωση αυτή που κάναμε το cd με τον Σκούλα και τον Τόκκα θα έλεγα ότι ανήκει στις περιπτώσεις εκείνες που μοιάζει με ένα πανηγύρι….
Διακρίνω μια έντονη αρμονία σε αυτή τη σχέση, σε αυτό το τρίγωνο όπου ο καθένας καταθέτει τη δική του συμβολή σ’ αυτή την δημιουργία Είναι θεωρώ μια μέθεξη των τριών για ένα κοινό αποτέλεσμα και σου δίνει μια αίσθηση χαράς αυτό που δημιουργεί η αρμονική συνεργασία κάποιων ανθρώπων.
Αυτό που λέτε η συνισταμένη μάλλον αυτού που λέτε είναι ότι υπάρχει μια εκ προοιμίου εκτίμηση του ενός για τον άλλο ο στιχουργός σ’ αυτή την περίπτωση εγώ, με τον συνθέτη, είμαστε φίλοι, υπάρχει ένας παλαιότερος δίαυλος επικοινωνιακός ο οποίος επαναδραστηριοποιείται
-Και μια κουμπαριά
– Πράγματι.Με τον Μάριο Τόκα υπάρχει ένα παρελθόν συνεργασίας αρκετά ενδιαφέρον και υπάρχει μια γνώση του ενός με τον άλλο και αυτό στην τέχνη νομίζω ότι βοηθάει πολύ στο να δημιουργούνται πράγματα τα οποία έχουν καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. …
…Ο ένας παραδίδει την σκυτάλη στον άλλο και φτάνετε νικηφόρα στο τέρμα.
-Σας είπε ο Τόκκας στην δική του συνέντευξη ότι τα τραγούδια αυτά δεν γράφτηκαν σε μια διαδρομή όπου εγώ έγραψα στίχους απάνω σε μελωδίες που κινήθηκε ο συνθέτης κ.τ.λ ούτε ο τραγουδιστής κλήθηκε να πει τραγούδια τα οποία είχαμε ξεχασμένα στο συρτάρι και τα κάναμε ένα δίσκο. Αυτή η δουλειά έγινε με σκοπό να γίνει όπως ακριβώς έγινε, δηλαδή σχεδιάστηκε και χαρτογραφήθηκε για συγκεκριμένη αποστολή.
Για όλα αυτά που ακούσαμε υπήρξαν συγκεκριμμένες αφορμές σε σας;
Η τέχνη είναι ένα πράγμα που θα το χαρακτήριζα ύπουλο. Δηλαδή καταγράφει πράγματα, συναισθήματα, προβληματισμούς, ανησυχίες και οτιδήποτε άλλο τα οποία υπάρχουν μέσα στον δημιουργό και κατά ένα παράξενο τρόπο αυτά αποκωδικοποιούνται κάποια στιγμή σ’ αυτό το λόγο. Δεν μπορώ να ορίσω ότι υπάρχει συγκεκριμένη αφετηρία πολλές φορές.
-Και για τη διεθνή σας καριέρα τι έχετε να μας πείτε;
” Ήταν μια πρόκληση να γράψω στίχους για την κινηματογραφική ταινία Creece Secrete of the Past ( Ελλάδα -Μυστικά του Παρελθόντος ) Και το λέω γιατι συνεργάστηκα με τον κορυφαίο Αμερικανό συνθέτη Steve Wood, που έχει προταθεί δυο φορές για το Academy Awart Greg MacGillivray
– Το θέμα της ταινίας;
-Είναι μια καταγραφή του ελληνικού πολιτισμού από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας
– H ταινία προβάλλεται ;
– Ναι .Προβάλλεται σε επιλεγμένες αίθουσες στην Αμερική και στην Ευρώπη.
– Οι πρώτες εκτιμήσεις;
– Έχουμε τα σχόλια του αμερικανικού τύπου που είναι πολύ θετικά.Προσωπικά με συγκίνησε μια επιστολή Ελλήνων σπουδαστών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ ,που σχολιάζουν με ενθουσιασμό την ταινία αλλά και τα τραγούδια
– Κι ακόμα δεν ρώτησα ποιοι είναι οι ερμηνευτές;
– Τα τραγούδια ερμηνεύουν ο Μανόλης Λιδάκης, η Νίνα Λοτσάρη , η Ελένη Τσαλιγοπούλου και ο Μάριος Φραγκούλης
– Εμείς πότε θα έχουμε το προνόμιο να δούμε την ταινία;
– Από ότι πληροφορούμαι θα γίνει κι αυτό αλλά δεν ξέρω πότε. Όπως έχω πεί και σε παλαιότερη συνέντευξη προβάλλεται σε μεγάλα πανεπιστήμια και σε επιλεγμένες κινηματογραφικές αίθουσες.
– Επειδή είναι γνωστός ο ανήσυχος χαρακτήρας σου δεν περιμένουμε να επαναπαυθείς στις δάφνες που στέλνει από παντού το ” Ασπρο μαντήλι”
– Θα έχεις υπόψη σου το άλμπουμ ” Ιωάννα της Καρδιάς”. Είναι η σειρά των τραγουδιών που γράψαμε με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου για την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά του Αντέννα
-….που είχε ομολογουμένως μεγάλο ενδιαφέρον και καλές ερμηνείες
– Στη σειρά αυτή ,που θα κυκλοφορήσει σύντομα τραγουδά η Φωτεινή Δάρρα.
– Φημολογείται συνεργασία με την Ελευθερία Αρβανιτάκη
-Θα είναι η πρώτη μας δισκογραφική δουλειά που θα παρουσιάσουμε λίγο πριν από τα Χριστούγεννα.
Ο Κώστας Φασουλάς είναι κι αυτός από τους μεγάλους δημιουργούς που ακούμε , χειροκροτούμε αλλά σπάνια γνωρίζουμε όσο θα έπρεπε. Κι είναι παρήγορο και εμπειρία γοητευτική να γνωρίζεις ποιητές όπως αυτός. Κυρίως σήμερα. Σήμερα που η ποίηση και το όνειρο βάλλονται από τη μιζέρια κυρίως της ψυχής,ενώ έχουμε τόση ανάγκη και τα δύο για να δίνουν ποιότητα στη ζωή μας.
Εύα Λαδιά