Ένας λαμπρός συμπολίτης, ένας λεβέντης Αμαριώτης, υπέροχος και διαλεκτός άνθρωπος, ο αγαπητός μου φίλος Γιάννης Τσουπάκης πέρασε στον άλλο κόσμο, στον κόσμο των αγγέλων, ύστερα από ένα μακρινό ταξίδι 40 ημερών.
Άγγελος στο σώμα, άγγελος στην ψυχή. Ομορφοκαμωμένος ευθυτενής «αγγελικά πλασμένος». Γεννήθηκε στον Ψηλορείτη, κοντά στο άντρο των θεών και κείνοι ως αντάλλαγμα του χάρισαν την ομορφάδα τους.Κληρονόμησε από τους γονείς του, το Νίκο και την Ελευθερία, σπάνιες αρετές. Την αγάπη για κάθε άνθρωπο, το ανοικτό μυαλό, την εργατικότητα, τη δημιουργικότητα, τη φιλαλήθεια, τη ντομπροσύνη.
Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στη Νίθαυρη. Ζυμώθηκε με τα τοπικά ήθη και έθιμα κι αγάπησε το Αμάρι με όλη του την ψυχή. Τελείωσε το Γυμνάσιο Ρεθύμνου. Αν και ήταν καλός μαθητής δεν προχώρησε σε περαιτέρω σπουδές γιατί ήξερε ότι κάποια μέρα θα τον κέρδιζε η ξενιτειά. Μετά γύρισε στο χωριό όπου και εκλέχτηκε πρόεδρος της Κοινότητας, σε μία εκλογική αναμέτρηση στη Δημοτική Αυτοδιοίκηση. Η μία ευτυχία έφερε την άλλη. Ο Γιάννης βρήκε το θησαυρό της ζωής του, τη Χρυσούλα Ματθαιουδάκη κι έγιναν ένα ταιριαστό ζευγάρι. Αμέσως έβαλαν πλώρη για το Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής. Στη μεγάλη αυτή πολιτεία εργαζόταν ο πατέρας του Νίκος Τσουπάκης ο οποίος είχε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις που χρειάζεται ένας νέος για να δουλέψει με όρεξη να προκόψει στη ζωή και να αποκτήσει πολλά αγαθά. Όντως ο καλός μου φίλος δούλεψε σκληρά αρκετά χρόνια κι απέκτησε μεγάλη περιουσία. Όμως η αγάπη του για την πατρίδα, τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε του υπαγόρευε τη φράση: «Ιθάκη για πάντα».
Έτσι σαν άλλος Οδυσσέας πήρε το δρόμο της επιστροφής στην πατρώα γη. Αντικατέστησε την εις Αφρική περιουσία του στην Αθήνα και στο Ρέθυμνο όπου και εγκαταστάθηκε μαζί με την αγαπημένη σύντροφο της ζωής του, που του συμπαραστάθηκε ακούραστα κι αγόγγυστα σ’ όλο το μάκρος της πολύχρονης δοκιμασίας του.
Αγαπημένε μου φίλε, σ’ όλη σου τη ζωή υπήρξες υπόδειγμα τιμιότητας, εργατικότητας, δημιουργικότητας και ανθρωπιάς. Αγάπησες και αγαπήθηκες. Στις κοινωνικές σου σχέσεις ήσουν άψογος, προσηνής, χαρούμενος και ζεστός. Η μαθητική σου ζωή ήταν υποδειγματική. Αγαπούσες όλους τους συμμαθητές μας. Δεν μάλωσες ποτέ με κανένα. Πάντα ζητούσες τη συντροφιά και την παρέα τους. Με το γλυκό χαμόγελο και την απέραντη καλοσύνη σου, που κυριαρχούσε όλες τις ώρες στο πρόσωπό σου, σκλάβωνες τους πάντες.
Αλλά και στον οικογενειακό τομέα πέτυχες. Μαζί με την αγαπημένη σου Χρυσούλα δημιούργησες μια άριστη οικογένεια από δύο καλά παιδιά. Τα μεγαλώσατε και τα σπουδάσατε με κόπους και θυσίες. Σήμερα δε, είναι επίλεκτα μέλη της Ρεθεμνιώτικης κοινωνίας όπου ζουν και εργάζονται.
Η πίστη σου στο Θεό και την Εκκλησία ήταν αξιοπρόσεκτη. Γι αυτό η «Ιερά Μητρόπολης» στην περιφέρεια της οποίας βρίσκεται το οικογενειακό σπίτι σου, σε εξέλεξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της. Τίτλος που υπηρέτησες επάξια κάμποσα χρόνια. Το πέρασμά σου από τη ζωή είναι ένα ζωντανό παράδειγμα για τις γενιές που έρχονται. Ξεπλήρωσες όλες τις υποχρεώσεις που καθένας αναλαμβάνει από τη μικρή του ηλικία.
Αξέχαστε Φίλε. Θρηνούμε το φεύγα σου από τη ζωή, γιατί χάνουμε ένα σεμνό, λογικό κι αθόρυβο συμπολίτη που τίμησε με τη ζωή και την αγάπη του το Ρέθυμνο.
Σήμερα στα 40 σου, είναι η τελευταία μέρα που συνομιλούμε μαζί σου. Παρόντες όλοι και πρώτη απ’ όλους η αγαπημένη σου σύζυγος που μοιραστήκατε μαζί χαρές και λύπες μιας ζωής. Τα δυο καλά παιδιά σου με τα χαριτωμένα εγγονάκια σου. Οι αδελφές σου, πλην της μεγαλύτερης η οποία βρίσκεται κι εκείνη στους ουρανούς για να σε υποδεχτεί σήμερα και να σε ξεναγήσει στην ουράνια κατοικία σου. Οι συμμαθητές μας όσοι έχουν απομείνει ακόμη στη ζωή. Ξαδέρφια θείοι και άλλοι συγγενείς, φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι κατέκλεισαν τον ιερό τούτο χώρο για να βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί ΑΝΤΙΟ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΟΥΠΑΚΗ. ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ.
Σε αποχαιρετά και η Αμαριώτικη γη με τις δροσόλουστες τοποθεσίες της και τις ψυχρές βρυσούλες της. Ο Ψηλορείτης με τις κατάλευκες κορυφές του, οι κοιλάδες με τις καταπράσινες ελιές τους. Οι φιλόξενοι άνθρωποί της που έχουν μόνιμο μανδύα τη σεμνότητα, την πίστη στο Θεό και στην Ελλάδα μας, την ομορφότερη χώρα του κόσμου.
Τώρα ήσυχος να κοιμάσαι στο κοιμητήρι της πόλης μας και να είσαι βέβαιος, ότι η Ρεθεμνιώτικη κοινωνία δεν θα σε ξεχάσει ποτέ.
Ας είναι ελαφρό το χωματένιο πάπλωμα που θα σε σκεπάζει εις τους αιώνες.
Κ/ΝΟΣ.Μ.ΤΑΤΑΡΑΚΗΣ