Η Ιστορία τ’ Αρκαδιού σε 15σύλλαβο στίχο

AΡΚΑΔΙ -ΠΡΕΒΕΛΗΣ

Τ’ ΑΡΚΑΔΙ

Πιο πέρα απ’ το Ρέθεμνος βρίσκεται το Αρκάδι

το ως που κάποτ’ έλαμψε στου κόσμου το σκοτάδι.

Ο φάρος ο αιώνιος που λάμπει σαν το άστρο

το μοναστήρι το τρανό της λευτεριάς το κάστρο.

Το καύχημα των Κρητικών το φυλακτό της Κρήτης

που το ‘χει περηφάνια του ο γέρο Ψηλορείτης.

Κάπου εννιακόσιοι Κρητικοί ήσαν εκεί κλεισμένοι

μα λίγοι μόνον απ’ αυτούς ήτανε οπλισμένοι.

Μέσ’ απ’ τα τείχη πρόσμεναν τους Τούρκους να χτυπήσουν

και ήρωες πραγματικοί το αίμα τους να χύσουν.

Φτάνει λοιπόν πρωί-πρωί το Τούρκικο μαντάτο

το μοναστήρι γίνεται αμέσως άνω κάτω.

Μιλά ο Μουσταφά Πασάς, Ηγούμενε να δώσεις

τ’ Αρκάδι δίχως πόλεμο, αν θέλεις να γλιτώσεις.

Αλλιώς με λύσσα θα ριχτώ κι ευθύς θα αφανίσω

κι απ’ όσους μέσα βρίσκονται κανένα δεν θ’ αφήσω.

Ο Μουσταφάς ενόμιζε ότι στη δύναμή του

θα δείλιαζαν οι λιγοστοί και άοπλοι εχθροί του.

Όμως γελάστηκε φρικτά όπως θα δούμε τώρα

φέρνοντας μπρος στα μάτια μας ‘κείνη την ίδια ώρα.

Αδέλφια, λέει, ο Ηγούμενος μου έστειλε φιρμάνι

ο Μουσταφάς, και μου ζητά δικό του να το κάνει,

το Μοναστήρι το Τρανό, χωρίς ν’ αντισταθούμε,

γιατί αλλιώς μας απειλεί πως όλοι θα χαθούμε.

Πέστε λοιπόν τη γνώμη σας να δω αν συμφωνείτε

με τη δική μου απόφαση, κι ελάτε μην αργείτε.

Τότε όλοι μιλήσανε κι είπανε μ’ ένα στόμα.

Καλύτερα να πέσομε νεκροί στο μοναστήρι

παρά να γίνει του Πασά ετούτο ο χατίρι.

Είναι τιμή να πέσουμε για την ελευθερία

παρά να ζούμε στη σκληρή και μαύρη τυραννία.

Δεν μας τρομάζει ο στρατός ούτε και τ’ άρματά του

για πολεμίστρα το κορμί θα στήσουμε μπροστά του.

Κι αν έχει ο Μουσταφάς στρατό αμέτρητες χιλιάδες

έχουμ’ ελληνική καρδιά που αξίζει μυριάδες.

Να ‘ρθει στ’ Αρκάδι ο πασάς, να ‘ρθει να μας χτυπήσει

να μάθει ποιοι είν’ οι Κρητικοί καλά να τους γνωρίσει.

Αν θέλεις έλα Μουσταφά, τ’ Αρκάδι να χτυπήσεις

να δεις με ποιους θ’ αγωνιστείς και ποιους θα πολεμήσεις.

Απ’ το κακό του ο πασάς αρχίζει να φωνάζει

στρατό χιλιάδες γρήγορα για έφοδο ετοιμάζει.

Φτάνει στα γύρω υψώματα και επειλεί τ’ Αρκάδι

φωνές, βρισιές ακούγονται στης νύχτας το σκοτάδι.

Βάζει τότε τον κήρυκα στους Χριστιανούς φωνάζει

παραδοθείτε Χριστιανοί κανείς Δε σας πειράζει.

Αλλά η ίδια απάντηση από τ’ Αρκάδι βγαίνει:

Πασά τ’ Αρκάδι άφοβο ΕΔΩ σε περιμένει.

Αλλά κι οι λίγοι Χριστιανοί καλά οχυρωμένοι

σαν τα λιοντάρια μάχουνται και βγαίνουν κερδισμένοι.

Χτυπούν τον άπιστο εχθρό όλο ζημιές του κάνουν

κι οι Τούρκοι πολύ γρήγορα αρχίζουν και τα χάνουν.

Διατάζει τότε ο Πασάς να φέρουν δυο κανόνια

γιατί αλλιώς θα μάχονται στο μοναστήρι χρόνια.

Έτσι λοιπόν γκρεμίστηκε η Δυτική η Πύλη

κι οι Τούρκοι τότε όρμησαν σα λυσσασμένοι σκύλοι.

Την ίδια ώρα όρμησε στη μπαρουταποθήκη

μα ο Γιαμπουδάκης έστειλε τ’ ΑΡΚΑΔΙ όπου τ’ ανήκει.

Ψηλά εις τα μεσούρανα για να διαλαλήσει

Ότι στην Κρήτη η Λευτεριά ΑΙΩΝΙΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ.

Από τη Συλλογή ΑΛΚΙΒΙΑΔΟΥ ΜΑΥΡΑΚΗ

Αφήστε μια απάντηση