Ιατρός
Δεν είναι εξ ολοκλήρου ευχάριστο να επιζή κανείς της Γενεάς του. Γιατί παρακολουθεί, χωρίς να εμπορεί να δώσει βοήθεια, την αρρώστεια, τη ταλαιπωρία, την ερείπωση και τελικά τον θάνατο των συντρόφων του. Των ομιλήκων του. Κείνων που πέρασαν μαζί τα ωραιότερα χρόνια της ζωής των. Και περιμένει και τη δική του σειρά…
Όσο κι αν είναι φιλόσοφος της ζωής, όσο και αν γνωρίζει πως τούτο είναι δεδομένον άνωθεν, από τη Θεία επιταγή και δεν ημπορεί να γίνη αλλιώς αισθάνεται ψυχική κατάθλιψη και αληθινό πόνο…
Ο Μανώλης Φραγγεδάκις κοντοχωριανός μου από τις Βρύσσες, πήγαινε στην τελευταία τάξι του Γυμνασίου Ρεθύμνης, όταν εγώ φοιτούσα στην πρώτη. Τον εθαύμαζα γιατί ήτονε καλοκαμωμένος νέος, του πήγαινε θαυμάσια η κρητική ενδυμασία που ήξερε να φορή, ήτο ευχάριστος και πρόθυμος συνομιλητής και επί πλέον, έπαιζε σε βιολί τους κρητικούς σκοπούς και τους χορούς τους εχόρευε με αρκετή λεβεντιά και ευκινησία. Άμα τέλειωσε το Γυμνάσιο, ακολούθησε ιατρική στο πανεπιστήμιο Αθηνών την τέλειωσε και υπηρέτησε τη πατρίδα σας έφεδρος Ανθυπίατρος. Ειδικεύτηκε στη Χειρουργική από το πανεπιστήμιο Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, κατέβηκε στην Κρήτη παντρεύτηκε επάξια σύζυγο, με την οποία σχημάτισε ζηλευτή οικογένεια και η σταδιοδρομία του ήτο εξαίρετη. Με την παράδοση και τον όρκο του Ιπποκράτη άσκησε και τούτος το Θείο Λειτούργημα του Ιατρού προσηνής και πρόθυμος, προσεκτικός και αντικειμενικός, εξαντλούσεν όλες τις δυνάμεις του να εξυπηρετήσει τους ασθενείς του, αφιλοκερδώς.
Και ως διανοούμενος όμως διακρίθηκεν ο Μανώλης. Τα πεζογραφήματα του όλα Κρητικών υποθέσεων που έχει εκδώσει και σε τομίδια, του εξασφάλισαν βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Και η συλλογή του Κρητικών Μαντινάδων είναι μοναδική. Κανείς άλλος δεν έχει εκδώσει τόσο πολλές και παρμένες όλες από την κρητική λαϊκή παράδοση.
Τα τελευταία χρόνια προσηλώθηκε στο κρεββάτι από συνηθισμένη στους γέροντες ασθένεια. Τον ανακούφιζεν όμως και τον συντηρούσε στη ζωή η αφοσιωμένη συμπαράστασις και διηνεκής φροντίδα των παιδιών του και της συζύγου του. Μέχρι που ήλθε το τέλος του.
Συλλυπούμαι τους δικούς του και εύχομαι να είναι αιώνια η μνήμη του αξέχαστου φίλου και συνεπαρχιώτη μου, εκλεκτού ανθρώπου ιατρού Μανώλη Φραγγεδάκι.
Μ.Μ.Π