του Γιάννη Ανδρουλιδάκη
Φιλολόγου
Καταγωγή Ασώματος, ψυχη Άγιοβασιλιώτη
Της λεφτεριάς ο αρχηγός μα και ο στρατιώτης
Μπήκες νωρίς Μελχισεδέκ στην Φιλική Έταιρεία
Και του αγώνα χάραξες περήφανη πορεία
Μύησες τα αδέλφια σου στου γένους τον αγώνα
Κι όλοι μαζί ορκιστήκατε στην ιερή εικόνα
Δεν δίστασες καλόγερε σαν ήρθε εκείνη η ώρα
Να πεις με δυνατή φωνή , αδέλφια, ήρθε η ώρα
Στον Κουρκουλό καλόγερε ύψωσες μπαιράκι
Στου Άη Γιώργη το μικρό..και ξακουστό εκλησάκι
Στον Κουρκουλό ευλόησες τ άρματα του αγώνα
Κι όλοι μαζί ορκιστήκατε στην ιερή εικόνα
Στου Ροδακίνου τις κορφές ύψωσες την σημαία
Και εγίνηκες της λεφτεριάς μπροστάρης και ιδέα
Από τα Λασηθιώτικα ωε τα Λευκά τα Όρη
Η λεφτεριά ροβόλιζε λευκοντυμένη κόρη
Φώναξες εις του Κρητικούς τ’ άρματα να ζωστούνε
Οι Τούρκοι απο τα χώματα πρεπει ν ‘αφανιστούνε
Ζώστηκαν τις κουμπούρες τους τ’ ασημωτα μαχαίρια
Και απ ‘ τον φόβο τρέμανε των Τούρκων τα ασκέρια
Επά εβροντοφώναξες στην λεφτεριά της Κρήτης
Κι ο Δίας πέταξε φωτιά απο τον Ψηλορείτη
Και οι Κουρήτες χτύπησαν τα πόδια τους στο χώμα
Της λεφτεριάς εφώνιαξαν ολοι τους μ’ενα στόμα
Ολη η Κρήτη ζώστηκε τ’αρματα του αγώνα
Και εγίνηκες καλόγερε σύμβολο του αιώνα
Την τελευταία άφησες στην μάχη την πνοή σου
Στο Πολεμάρχι τριγυρνά στον χτόνο η ψυχή σου
Το Πολεμάρχι έκανες της λεφτεριάς λημέρι
Εκιά ο χάρος σου στησε μπαμπέσικα καρτέρι
Η τελευταία λέξη σου εκιά περνοδιαβαίνει
Κι η Κρήτη αέρα λεφτεριάς στον χρόνο ανασαίνει
Η Κρήτη υποκλίνεται Μελχισεδεκ σε σένα
Για την αντριά σου , την ψυχή ,το λέφτερο σου πνεύμα
Διακόσια χρόνια λεφτεριάς η χώρα ανασαίνει
Το αίμα σας .καλόγερε την ειχε ποτισμένη
Ηγούμενε Μελχισεδέκ σε ευγνωμονεί η Κρήτη
Γιατί αέρας λεφτεριάς φυσά στον Ψηλορείτη
Η ιστορία αν δεν γραφτεί θα εκδικηθεί μοιραία
Στον Κουρκουλό ο καλόγερος ύψωσε την σημαία
Από επά ξεκίνησες κι είπες η ελευθερία
Θέλει ψυχή θέλει καρδιά και..περισή αντρεία
Επά σε τούτες τις κορφές στ’ άγρια τούτα μέρη
Φύσηξε απ τον Κουρκουλό της λεφτεριάς τ’ αέρι
Επά εβροντοφώναξες στην λεφτεριά της Κρήτης
Και η φωνή αντιλάλησε εις τον Κρυονερίτη
Είπες στα παληκάρια σου και στους Ροδακινώτες
Να γίνουνε ούλοι μαζί του αγώνα στρατιώτες
Άρπαξες το μεταξωτό τση τράπεζας τσ’ Αγίας
Αδέρφια βροντοφώναξες,ζήτω η ελευθερία
Και εδά κοιτάς μας σιωπηλός απο το Πολεμάρχι
Μα αντιλαλούνε οι σιωπές και σείονται οι βράχοι
Φωνάζεις το καλόγερε πως η ελευθερία
Θέλει ψυχή,θέλει καρδιά και..περισή αντρεία
Και η φωνή σου ακούγεται ,καθάρια στεντορία
Του χρόνου να μην ξεχαστεί του Αγώνα η θυσία…
Ροδακινο
21 Αυγούστου 2021
Ανδρέας γ Ανδρουλιδάκης
—– Τέλος προωθημένου μηνύματος —–
———- Forwarded message ———-
From: andreas androulidakis <androulidakisad@gmail.com>
To: androuli@sch.gr
Cc:
Bcc:
Date: Tue, 24 Aug 2021 18:11:24 +0300
Subject: Ωδη στον Μελχισεδέκ Τσουδερό
Καταγωγή Ασώματος, ψυχη Άγιοβασιλιώτη
Της λεφτεριάς ο αρχηγός μα και ο στρατιώτης
Μπήκες νωρίς Μελχισεδέκ στην Φιλική Έταιρεία
Και του αγώνα χάραξες περήφανη πορεία
Μύησες τα αδέλφια σου στου γένους τον αγώνα
Κι όλοι μαζί ορκιστήκατε στην ιερή εικόνα
Δεν δίστασες καλόγερε σαν ήρθε εκείνη η ώρα
Να πεις με δυνατή φωνή , αδέλφια, ήρθε η ώρα
Στον Κουρκουλό καλόγερε ύψωσες μπαιράκι
Στου Άη Γιώργη το μικρό..και ξακουστό εκλησάκι
Στον Κουρκουλό ευλόησες τ άρματα του αγώνα
Κι όλοι μαζί ορκιστήκατε στην ιερή εικόνα
Στου Ροδακίνου τις κορφές ύψωσες την σημαία
Και εγίνηκες της λεφτεριάς μπροστάρης και ιδέα
Από τα Λασηθιώτικα ωε τα Λευκά τα Όρη
Η λεφτεριά ροβόλιζε λευκοντυμένη κόρη
Φώναξες εις του Κρητικούς τ’ άρματα να ζωστούνε
Οι Τούρκοι απο τα χώματα πρεπει ν ‘αφανιστούνε
Ζώστηκαν τις κουμπούρες τους τ’ ασημωτα μαχαίρια
Και απ ‘ τον φόβο τρέμανε των Τούρκων τα ασκέρια
Επά εβροντοφώναξες στην λεφτεριά της Κρήτης
Κι ο Δίας πέταξε φωτιά απο τον Ψηλορείτη
Και οι Κουρήτες χτύπησαν τα πόδια τους στο χώμα
Της λεφτεριάς εφώνιαξαν ολοι τους μ’ενα στόμα
Ολη η Κρήτη ζώστηκε τ’αρματα του αγώνα
Και εγίνηκες καλόγερε σύμβολο του αιώνα
Την τελευταία άφησες στην μάχη την πνοή σου
Στο Πολεμάρχι τριγυρνά στον χτόνο η ψυχή σου
Το Πολεμάρχι έκανες της λεφτεριάς λημέρι
Εκιά ο χάρος σου στησε μπαμπέσικα καρτέρι
Η τελευταία λέξη σου εκιά περνοδιαβαίνει
Κι η Κρήτη αέρα λεφτεριάς στον χρόνο ανασαίνει
Η Κρήτη υποκλίνεται Μελχισεδεκ σε σένα
Για την αντριά σου , την ψυχή ,το λέφτερο σου πνεύμα
Διακόσια χρόνια λεφτεριάς η χώρα ανασαίνει
Το αίμα σας .καλόγερε την ειχε ποτισμένη
Ηγούμενε Μελχισεδέκ σε ευγνωμονεί η Κρήτη
Γιατί αέρας λεφτεριάς φυσά στον Ψηλορείτη
Η ιστορία αν δεν γραφτεί θα εκδικηθεί μοιραία
Στον Κουρκουλό ο καλόγερος ύψωσε την σημαία
Από επά ξεκίνησες κι είπες η ελευθερία
Θέλει ψυχή θέλει καρδιά και..περισή αντρεία
Επά σε τούτες τις κορφές στ’ άγρια τούτα μέρη
Φύσηξε απ τον Κουρκουλό της λεφτεριάς τ’ αέρι
Επά εβροντοφώναξες στην λεφτεριά της Κρήτης
Και η φωνή αντιλάλησε εις τον Κρυονερίτη
Είπες στα παληκάρια σου και στους Ροδακινώτες
Να γίνουνε ούλοι μαζί του αγώνα στρατιώτες
Άρπαξες το μεταξωτό τση τράπεζας τσ’ Αγίας
Αδέρφια βροντοφώναξες,ζήτω η ελευθερία
Και εδά κοιτάς μας σιωπηλός απο το Πολεμάρχι
Μα αντιλαλούνε οι σιωπές και σείονται οι βράχοι
Φωνάζεις το καλόγερε πως η ελευθερία
Θέλει ψυχή,θέλει καρδιά και..περισή αντρεία
Και η φωνή σου ακούγεται ,καθάρια στεντορία
Του χρόνου να μην ξεχαστεί του Αγώνα η θυσία…
Ροδακινο
21 Αυγούστου 2021
Ανδρέας γ Ανδρουλιδάκης