.
Από τα περίεργα παιχνίδια της μοίρας και ο πνιγμός ενός σπουδαίου αντιστασιακού που με τόση γενναιότητα συμμετείχε στην Αντίσταση. Ο Γιάννης Κατσιάς δεν ήταν Ρεθεμνιώτης αλλά ο κόσμος εδώ τον εκτιμούσε και τον ξεχώριζε.
Όπως αναφέρει στη νεκρολογία του με την ευκαιρία του 40νθήμερου μνημοσύνου του ο Ιωάννης Προκοπάκης, ο Κατσιάς ήταν Σφακιανός, από χώρα Σφακίων και Καλούς Λάκκους. Πριν από το 1940 ήταν ένας άσημος άνθρωπος του χωριού κι ήρθε ο πόλεμος να του αναδείξει το απίστευτο θάρρος που έκρυβε μέσα του.
Παίρνει μέρος στη Μάχη της Κρήτης και διακρίνεται για τη γενναιότητά του.
Γράφει γι’ αυτόν αναλυτικότερα σε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης στο sitalkisking,blogspot.gr που δημοσιεύτηκε στις 30 π. Δεκεμβρίου και στο ZARPA NEWS.GR
«Ο Γιάννης Κατσιας, πήρε μέρος στη μάχη της Κρήτης, τον Μάιο του 1941, επικεφαλής μιας ομάδας ελεύθερων σκοπευτών. Πάνω από 150 άτομα πολέμησαν υπό τις διαταγές του και αμέσως μετά υποστήριξαν τη σύμπτυξη των αγγλικών και των ελληνικών στρατευμάτων, που κατευθύνονταν στο όρμο Σφακίων για να διαφύγουν στη Μέση Ανατολή. Στον αγώνα της σύμπτυξης ο Κατσιάς βοήθησε στην περιοχή Καμητάδων Χανίων, στην προστασία των κατάκοπων στρατιωτών που επιβιβάζονταν στα καράβια και έφευγαν, ενώ οι Γερμανοί προωθούνταν σε όλο το νησί. Χάρη στους άνδρες του Κατσιά, οι Γερμανοί έχασαν εκεί περί τους 70 άνδρες τους.
Όταν εδραιώθηκαν οι Γερμανοί στο νησί, ο Κατσιάς, την 1 Ιουλίου 1941 ίδρυσε αντιστασιακή ομάδα «Εθνική Οργάνωση Λευκά Όρη» και κατέφυγε στα ομώνυμα Όρη, όπου αρχικά επιδόθηκε στην περισυλλογή των συμμάχων στρατιωτών, που δεν μπόρεσαν να φύγουν στην Αίγυπτο. Το έργο αυτό κράτησε τρεις μήνες. Τους προστάτευσε και όταν πήρε επαφή με το συμμαχικό στρατηγείο φυγάδευσε πολλούς με αγγλικά υποβρύχια, από την περιοχή της Μονής Πρέβελη, στα νότια παράλια της Κρήτης.
Σύμφωνα με έκθεση του υποστράτηγου Νικόλαου Ι. Παπαδάκη, που διετέλεσε στρατιωτικός διοικητής και γενικός αρχηγός των ανταρτικών δυνάμεων Κρήτης, η αποτελεσματικότητα των μαχητών του Κατσιά στην σύμπτυξη και περισυλλογή των συμμάχων στρατιωτών, είχαν εξαγριώσει τους Γερμανούς οι οποίοι όπως συνήθιζαν, συνέλαβαν περί τους 40 άμαχους κατοίκους των Σφακίων και τους εξετέλεσαν. Ανάμεσα τους ήταν και ο Γιώργος Κατσιάς, αδελφός του καπετάνιου!
Ο Ιωάννης Κατσιάς, συνέχισε τον αγώνα της εθνικής αντίστασης παίρνοντας μέρος σε διάφορες μάχες εναντίον των κατακτητών.
Τον Σεπτέμβριο του 1943 πήρε μέρος στη μάχη που έγινε στα Τσιλίβδικα, αντιμετωπίζοντας ισχυρά αποσπάσματα της Βέρμαχτ, που έχασαν 15 άνδρες, Μαζί με τον Κατσιά πολεμούσε και το κλιμάκιο της Αγγλικής Υπηρεσίας συνδέσμων και κατασκοπείας, περί τους 10 άνδρες. Οι Γερμανοί συμπεριφερόμενοι εκδικητικά κατέστρεψαν τα διπλά χωριά Καλή Συκιά Αγίου βασιλείου και Καλλικράτης Σφακίων. Εκτέλεσαν επί τόπου περί τους 70 άνδρες και γυναίκες από τον άμαχο πληθυσμό των χωριών αυτών…».
Δανειστήκαμε μεγάλο μέρος από το αφιέρωμα του Αθανασιάδη για τον Κατσιά επειδή μας γνωρίζει καλύτερα τον ήρωα που είναι άγνωστος στους περισσότερους Με τα στοιχεία όμως που μας παρέχει μπορούμε να μνημονεύσουμε το Σφακιανό ήρωα τιμώντας τους αγώνες του.
Τι τραγική ειρωνεία αλήθεια όμως για τον λεβέντη αυτό; Να σωθεί από τόσες επικίνδυνες αποστολές και να χαθεί στο ναυάγιο toy Φ/Β ΗΡΑΚΛΕΙΟ το Δεκέμβρη του 1966