Σε μια ατμόσφαιρα πνευματικής ανατάσεως και άδογης Χριστιανικής
χαράς, που πηγάζει από τα τρίσβαθα του είναι, έγινε την Κυριακή το
απόγευμα στην αίθουσα του Αγ. Αθανασίου, το κόψιμο της
Βασιλόπιτας.
Η παρουσία του Σεβ. Μητροπολίτου μας το κόψιμο της βασιλόπιτας
απο τον ίδιο, τα γεμάτα παλμα λόγια του όπως και η διανομή
αναμνηστικών στα παιδιά και τους μεγάλους από το χέρι του
ελάμπρυνε την τελετή όπως και η παρουσία του ιερού κλήρου.
Επίσης ο όμορφος διάκοσμος από τις κυρίες του Α. Κύκλου το μικρό μα
πολύ περιεκτικό πρόγραμμα (δύο σκέτς δύο απαγγελίες και μερικά
άσματα), δοσμένο με επιτυχία από τα παιδιά και τα κορίτσια του
κατηχητικού Σχολείου, με την καθοδήγηση της δ. Φοβάκη, η ομιλία του
π. Χαράλαμπου Καμηλάκη, έδωσαν στους ενορίτες που κατέκλισαν
κυριολεκτικά την αίθουσα, μια γεύση ανέκφραστης πνευματικής
τροφής.
Είναι μέρες και ώρες που αποτελούν σταθμό μεσ’ το χρόνο είναι
ευκαιρίες π’ αφήνουν ίχνη βαθιά στην καρδιά και πολλές φορές είναι η
αρχή μιας ριζικής αλλαγής στην πορεία της ζωής του ανθρώπου,
χαλαρώνουν επίσης οι γιορτούλες αυτές τη νευρική χορδή που
συνέχεια τις τεντώνει το άγχος της καθημερινής βιοπάλης, αφήνουν
ίχνη στις καρδιές που πάλλουν από συγκίνηση και μας γυρίζουν στις
ρίζες της φυλής.
Ακόμη σε μια τέτοια ατμόσφαιρα γίνεται μια κίνηση αισθημάτων και
μια μεταλαμπάδευση ιδεών απ’ τους μικρούς στους μεγάλους και
τ ’αντίθετο, ώστε ο ενθουσιασμός των μικρών ξανανιώνει τους
μεγαλύτερου και η ψυχολογική εμπειρία και η βεβαιότης των μεγάλων
για τις αιώνιες αξίες της πίστης μας, μεταλαμπαδεύεται στους
μικρότερους που θα ‘ναι οι φυσικοί συνεχιστές της ζωής και των
όμορφων παραδόσεων μας.
Γι ’αυτό και θυμηθήκαμε μέρες και χρόνια παλιά, στιγμές που μας
ενέπνευσαν, έδωσαν περιεχόμενο στη νεανική μας ζωή και οδήγησαν
τη νιότη μας κοντύτερα στο Χριστό και βήματά μας μέσα στο χώρο της
Εκκλησίας.
Ευχομαι τα παιδιά της νεάς γεννιάς να ζησουν ότι ομορφο και συνετό
μπορεί να δίνει η ζωή κοντα στο Χριστό και στην Εκκλησία του.
Ειρήνη Γ. Παπαδάκη
Εφημ. «Κρητιιή Επιθεώρησις»
Ιανουάριος 1978