Κρητική Επιθεώρηση 09/02/1982
Δεν λησμονούνται εύκολα μορφές που διακρίνουν
και αυτό τον Κόσμο πρόωρα αθέλητα αφήνουν
Δεν λησμονάσαι εύκολα και συ Νίκο Ξυλούρη
στις χάρες σου στη λύρα σου στο ωραίο σου τραγούδι
Δυο χρόνια κλείνουν σήμερο που τους νεκρούς γλεντίζεις
αλλά εμείς Λυπούμαστε που πίσω δε γυρίζης
Αφις Ξυλούρη τους νεκρούς έλα στον πάνω κόσμο
έλα για να σε δούμενε έστω μια ώρα μόνο.
Πάλι να ξανακούσωμε μια ζωντανή εμιλιά σου
τα αξέχαστα τραγούδια σου τη Κρητικιά λαλιά σου
Να ανασάνουν η καρδιές που είναι λυπημένες
να αλάξουνε και φορεσιά η μαυροφορεμένες
Θα αλάξουν όψι ασφαλώς τα ξακουσμένα Ανώγεια
εις τραγούδια θα γυρίσουνε τα μαύρα μοιρολόγια
Ο Ψηλορείτης σαν σε δη θα σου χαμογελάση
με άσπρες κορδέλες θα ντυθή τις μαύρες θα πετάξη
Όμως ο χάρος άσπλαχνος δε σου το επιτρέπει
όπως ο Σκύλος το λαγό κάθετε και σε βλέπει
Αλλά όμως τις Κασσέτες σου που δεν μπορεί να πάρη
και τις φωτογραφίες έχωμε για καμάρι
Λάμπρος Περογιαννάκης Ατσιπάδες