Κρητική Επιθεώρηση 29/12/1982
Απρόσμενη για μένα και οδυνηρή ήταν η είδηση του θανάτου του
αδελφικού μου φίλου: Του έστειλα ένα ανάτυπο πρόσφατης εργασίας μου. Κι ενώ
περίμενα να μου απαντήσει με μια μαντινάδα. Ο ευχάριστος και χαρούμενος αυτός
άνθρωπος, όπως έκανε στο παρελθόν, έλαβα τον ίδιο φάκελο που έστειλα πίσω με
μια ωμή, αδίσταχτη αποκαρδιωτική σημείωση του αρμόδιου διανομέως:
«Απέθανε» με την υπογραφή και σημείωση της υπηρεσίας του! Κι αυτό σήμαινε
πως η φρικιαστική πληροφορία ήταν, δυστυχώς αλάθητη.
Μέρες πέρασαν να συνέλθω. Ο δεσμός μου με τον Μοτάκη ήταν από τα
μαθητικά μας χρόνια στο Γυμνάσιο Χανίων. Κι από τον καιρό που αργότερα, ήλθε
στο Σπήλι που δικηγορούσα, ως πρωτοδιορισμένος καθηγητής φιλόλογος.
Εξαιρετική φυσιογνωμία για τα κρητικά γράμματα ήταν ο Στέλιος Μοτάκης.
Αμέτρητες είναι οι πνευματικές του εργασίες. Διηγήματα, ποιήματα, ιστορικά
σημειώματα, βιβλιοκρισίες.
Τον απασχόλησαν οι Αρχαίοι Σοφοί από τον Ησίοδο, τον Όμηρο, τον
Σωκράτη, τον Πλάτωνα μέχρι και τους Λυρικούς, Θέσγνι, Αρχίλοχο, Σιμωνίδη τον
Αμοργίνο, Σαπφώ, Ανακρέοντα, Αλκμάν, Στησίχορο, Βακχυλίδη κ.α.
Μάλιστα, δημοσίευσε, στην «Κρητική Εστία» αποσπάσματα έργων σε
έμμετρες μεταφράσεις. Έγραψε την «Κρητική Μυθολογία» και πλειάδα μελετών για
την αρχαία και σύγχρονη Κρήτη, ως και για το κρητικό θέατρο.
Αποφασιστική ήταν η συμβολή του στην έκδοση του περιοδικού «Κρητική
Εστία». Το δημιούργησαν ο Γ. Σήφακας ο Δ. Σακόρραφος ο Αντ. Κατοζυρός, ο Ι.
Μαυρακάκης και αυτός. Ο Μοτάκης όμως ήταν στην αρχή η ψυχή της όλης
κινήσεως.
Το περιοδικό αυτό, προ παντός, μας και τ’ άλλα της Κρήτης στολίζονται από
πυκνά και θαυμάσια άρθρα του Σ. Μοτάκη, που υπόγραφε και με το Ρεθεμνιώτικο
τοπωνύμιο «Κρυονερίτης».
Ως καθηγητής ο Μοτάκης, ήταν άψογος. Ευγενής, πρόθυμος, πρόσχαρος,
επιμελής. Αγαπητός βοηθός στους μαθητές του.
Μύριζεν αρχοντιά και λεβεντιά, η συμπεριφορά του προς όλους. Τους
ανώτερους, τους συνάδελφους και όσους είχαν την ανάγκη του.
Η Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων τον είχε εκλέξει μέλος της και
«αντεπιστέλλον» μέλος της στα Χανιά.
Σχημάτισε ευτυχισμένη οικογένεια στην οποία ήτο αφοσιωμένος. Κι εκείνη
τον είχε στην αγκάλη και τη λατρεία της.
Τυχαίο περιστατικό, έκοψε το νήμα της ζωής του. Μιας ζωής γεμάτης από
ανώτερη σκέψη, ανθρωπιά, καλοσύνη, χριστιανική Αρετή. Η Κρήτη έχασε ένα από
τα περισσότερο εκλεκτά σημερινά παιδιά της. Και τα Χανιά, τον πολύτιμο πολίτη
των που τα τίμησε και τα λάμπρυνε σε κάθε περίπτωση της δραστηριότητας του.
Κείνος που γράφει με βαριά καρδιά καταλαβαίνει το απύθμενο κενό που
άφησε ο θάνατος του εκλεκτού ανθρώπου σ’ όλες τις μεριές. Μα ιδιαίτερα στην
οικογένεια του. Της στέλλει θερμά συλλυπητήρια. Και εύχεται να της χαρίση ο Θεός
την παρηγοριά που τόσο της χρειάζεται.
Μιχάλης Μ. Παπαδάκις
Ε. Δικηγόρος