Τα τρίχρονα του
Στις 29 τ’ Απρίλη, πριν από τρία χρόνια, άφηνε την υστερνή του
πνοή, σε ηλικία 81 χρόνων, στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων, η ζώσα
ιστορία του τόπου: ο δικηγόρος Νικόλαος Ζ. Νικολακάκις.
Υπήρξε φωτεινό μυαλό, με καθαρά χέρια: ο ιδανικός άντρας.
Διέπρεψε σε όσα λειτουργήματα ανέλαβε. Πριν ξεκινήση για την
επαγγελματική του σταδιοδρομία, έσπευσε να καταταχθή εθελοντής
κατά τον πόλεμο του 1912, όπου και διακρίθηκε για την μέχρις
αυτοθυσίας τόλμη του. Εν συνεχεία ακολούθησε τον διοικητικό
κλάδο του Υπουργείου των Εσωτερικών, ταχύτατα ανελθών τις
ανώτατες βαθμίδες ης ιεραρχίας, από της θέσεως δε αυτής υπήρξε
ένας από τους κυριώτερους συνεργάτες του αοίδιμου Γενικού
Διοικητού Κρήτης Σωτηρίου Κροκίδα, του οποίου η διοίκηση έχει
αφήσει εποχή για το νησί μας και η ανάμνηση της παραμένει
πάντοτε ζωηρή. Εξετέλεσε επανειλημμένως χρέη Νομάρχου Χανίων,
υπήρξε Γενικός Γραμματέας της Γενικής Διοικήσεως Κρήτης και επί
ήμισυ σχεδόν έτος Αναπληρωτής Γενικού Διοικητού Κρήτης, όταν δε
η Ελληνική Κυβέρνηση, μετά την κατάρρευση της Ηπειρωτικής
Ελλάδας, λόγω της εισβολής των Γερμανών, κατέφυγε στην Κρήτη,
του ανέθεσε τη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Εφοδιασμού.
Επίσης διετέλεσε Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Γεν.
Νοσοκομείου Χανίων, Δήμαρχος Χανίων και εξελέγη
επανειλημμένως δημοτικός σύμβουλος και Πρόεδρος του
Δημοτικού Συμβουλίου της πραγματικής πρωτεύουσας της Κρήτης.
Οι θέσεις αυτές έδωσαν την ευκαιρία να καταστή ευρύτερα γνωστή
η προσωπικότητα του Νικολάου Ζ. Νικολακάκι, ο οποίος με την
διακρίνουσα αυτόν ανιδιοτέλεια και το πάθος του, για την
εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου, προσέφερε ανεκτίμητες
υπηρεσίες στα Χανιά, τη γενέτειρά του πόλη. Αλλά και μετέπειτα
στην άσκηση του δικηγορικού του επαγγέλματος, κυριολεκτικά,
ετίμησε το υψηλό τούτο λειτούργημα.
Προσωπικός φίλος και λάτρης του Εθνάρχου Ελευθερίου Βενιζέλου,
ακολούθησε μέχρι της τελευταίας πνοής του, με απόλυτο συνέπεια,
τις ιερές παρακαταθήκες Του. Η παρρησία του αυτή θα μείνη
αλησμόνητη. Και μάλιστα στη σημερινή εποχή, που εν ονόματι της
ιδιοτελούς σκοπιμότητας, η λέξη αυτή κινδυνεύει να εξαφανισθή
από το ελληνικό λεξιλόγιο.
Ωραίο, νουνεχή, φιλότιμο και γενναίο άντρα τον έπλασε ο
Δημιουργός. Γι’ αυτό, αν κι έχουν περάσει τρία ολόκληρα χρόνια,
από του θανάτου του, όλοι οι γνωρίσαντες από κοντά αυτόν,
καθημερινά, τον αναζητούν, και ακόμη τον κλαίνε…
Η παρούσα δημοτική αρχή, τιμώσαν τον άνδρα, ανήρτησε την
εικόνα του στην αίθουσα των συνεδριάσεων του Δημοτικού
Συμβουλίου, μετά των διατελεσάντων και αποβιωσάντων άλλων
Δημάρχων Χανίων και έδωσε, ακόμη, σ’ ένα σοκάκι του αγαπημένου
Τοπ- Χανά, του Κολωνακίου των παλιών Χανίων, το τίμιο όνομά του.
Έτσι αναμφισβήτητα, η μνήμη του θα παραμείνη άσβεστη, και
δικαίως στους αιώνες…
Χ.