Κρητική Επιθεώρηση 04/05/1982
Είχα την αγαθή τύχη να γνωρίσω το σοφό παιδαγωγό, και να χαρώ την πνευματική συντροφιά του. Γι’ αυτό, πιο λίγο σα δάσκαλος, και πιο πολύ σα φίλος, νοιώθω το βαρύ χρέος, να τον αποχαιρετήσω με δυο φτωχά λόγια. Άλλοι, πιο αρμόδιοι από μένα, ας το κάμουν με περισσότερη ανταπόκριση. Εγώ θα το κάμω μ’ ένα τραγούδι, που διπλά του ταιριάζει, και γιατί του ανήκει, και γιατί τον εκφράζει.
Το τραγούδι αυτό είναι παρμένο από μια παλιά του επιφυλλίδα στο «Βήμα». Είναι ένα επιγραμματικό ποίημα του Άγγλου ποιητή POPE (Πωπ), αποδομένο σ’ ελεύθερη μετάφραση από τον Ευάγγελο Παπανούτσο, και ξαναδοσμένο σ’ έμμετρη μετάφραση από μένα. Κι αυτό το ταιριαστό ποίημα, τ’ αφιερώνω μ’ ευλάβεια στην ιερή Μνήμη του!
Η (Π) ιερή Πηγή!
Λίγα να διδαχτείς, δεν είν’ καλό
κι αν πας στην (π) ιερή πηγή, καλλιά
να πιης πολύ, γη να μην πιης σταλιά.
Λίγο νερό, βουρκιάζει το μυαλό
πολύ νερό δροσολογά το πνέμα,
και λαγαρίζει τα θολά μας φρένα
Μετάφραση: Κώστας Απανωμεριτάκις