(ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟΥ ΤΟΥ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΓΙΑΜΠΟΥΔΑΚΗ)
Μ’ενα βράδυ του 1943 στην Αθήνα οι Γερμανοί έκαναν μπλόκο στη γειτονιά
του συμπολίτη Γλυπτή Γιάννη Κανακάκη, κυνηγώντας ένα Άγγλο.
Οι έρευνες που επηκολούθησαν με το συνηθισμένο βάρβαρο τους τρόπο,
έφεραν τους Γερμανούς και στο σπίτι του Κανακάκη.
Μπήκαν στο εργαστήριο του κι άρχισαν να ψάχνουν για τον ..Άγγλο.
Επι κεφαλής ήταν ένας νεαρός αξιωματικός, που πέρασε αδιάφορος μπροστά
από τα γλυπτά. Ένα απ’ όλα όμως του έκανε εντύπωση: ήταν το άγαλμα του
πυρπολιτή του Αρκαδίου Κωστή Γιαμπουδάκη, που είχε κάπου τρία μέτρα
ύψος.
– Ποιος είναι αυτός; Ρωτησε τον Κανακάκη. Εκείνος του είπε ποιος ήταν
και του αφηγήθηκε, με λίγα λόγια, το ιστορικό του Αρκαδίου. Ο
Γερμανός άκουγε προσεχτικά. Κι όταν ο Κανακάκης τελειωσε τη
αφήγησή του, αξιωματικός πετάχτηκε απότομα από τη θέση του κα
φώναξε στη γλώσσα του:
– «προσοχή»!!
– Σαν αυτόματα οι στρατιώτες του κάρφωσαν τις μπότες τους στο
πάτωμα κι έμεινα ακίνητοι ένα ολόκληρο λεπτό.
Ο πυρπολητής Γιαμπουδάκης έλαβε τιμές που ίσως δεν θα τις
φανταζόταν ποτε. Ο Γερμάνός περισσότερο από την τέχνη, εκτιμούσε
τον ηρωισμό. Κατι ήταν βεβαια κι αυτό.
– Ωστόσο ο Γιάννης Κανακάκης εξακολούθησε να δουλεύει με τον ίδιο
ρυθμό ως την απελευθέρωση. Και σήμερα είναι ένας από τους πιο
δυναμικούς καλλιτέχνες που έχει να παρουσιάσει η Ελλάδα
Εφημ. «Βήμα»1959