Ας υποθέσουμε ότι σε μια βάρκα οι επιβάτες, θέλουν να τη βουλιάξουν για να αυτοκτονήσουν ομοαδικά. εκτός από έναν.
Τί μπορεί να κάνει ο ένας ανάμεσα στους πολλούς, στον λίγο χρόνο που του μένει, για να σώσει τη ζωή του;
Να τους παλαίψει δεν μπορεί. Απομένει μόνο η πειθώς, αλλά κανείς δεν τον ακούει.
Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να μη ζει, όπως οι μελλοθάνατοι συνεπιβάτες του, αλλά να ζει καλύτερα από αυτούς. Ίσως αν δουν ότι αυτός που δε θέλει να πεθάνει ζει καλύτερα από
αυτούς , να θελήσουν κι αυτοί να τον μιμηθούν και να μη θελήσουν να πεθάνουν.
Η Γραφή λέει, πως δεν είναι για όλους η πίστη, το ίδιο φαίνεται ισχύει και για τη ζωή. Δεν είναι όλους η ζωή. Κι αυτοί που δε θέλουν να ζουν είναι οι περισσότεροι. Αν το μόνο που μένει στους λίγους που αγαπούν τη ζωή είναι η πειθώς, τί πρέπει να κάνουν, εκτός απ΄ το να ζούν καλύτερα από του άλλους;
Αυτό έκανε ο ήρωας της ταινίας του Ακίρα Κουροσάβα, “Ο καταδικασμένος”. Εγκατέλειψε τις προσκολλήσεις των πολλών και έζησε το υπόλοιπο της ζωής του ελεύθερος!