Ήταν κατά γενική ομολογία μια πανδαισία ήχων πλημμυρισμένη από την αγνή παρουσία μικρών υπάρξεων που έμαθαν να αγαπούν και να υπηρετούν με συνέπεια το χορωδιακό τραγούδι, θητεύοντας κοντά σε ένα μοναδικό δάσκαλο εκπαιδευτικού και καλλιτεχνικού ήθους τον Αντώνη Μαυράκη.

Για μια ακόμα φορά αποδείχτηκε ότι δεν υπάρχει αίθουσα στην πόλη για να καλύψει την τεράστια ανταπόκριση που έχει το κάλεσμα του «Μουσικού Καρπού» σε κάθε του συναυλία. Κατάμεστη ήταν η αίθουσα του Ωδείου και κόσμος απέξω κατά δεκάδες επέμενε να παρακολουθήσει τη συναυλία ακόμα και κάτω από τόσο κοπιαστικές συνθήκες.

Στα μετόπισθεν οι συνεπείς πάντα συνεργάτες του Αντώνη Μαυράκη φρόντιζαν να προλάβουν κάθε απρόοπτο και να παρέμβουν έγκαιρα αν κάποιο παιδί αντιμετώπιζε πρόβλημα από την πολυκοσμία και την κούραση. Όταν αποτελούν πάνω από 70 τα μέλη της Νεανικής και Παιδικής Χορωδίας η ευθύνη γίνεται μεγαλύτερη. Οι γονείς όμως και γι’ αυτό εμπιστεύονται την μουσική καλλιέργεια των παιδιών τους στο «Μουσικό Καρπό» επειδή ξέρουν το πάθος προέδρου και μελών για την άρτια οργάνωση κάθε τους δραστηριότητας.

Την εκδήλωση άνοιξε η ακούραστη πάντα συνεργάτιδα του «Μουσικός Καρπός» και εξαίρετη σολίστ Βαγγελιώ Ματθαιουδάκη που καλωσόρισε το κοινό και αναφέρθηκε στο πνεύμα της εκδήλωσης, μια ακόμα σπονδή στη μνήμη του Μάνου Χατζηδάκη.

Η συνέχεια δόθηκε στη χαρισματική φωνή του Βαγγέλη Στεφανάκη που πραγματικά μας ταξίδεψε. Γνωστός και μη εξαιρετέος ο εκλεκτός συμπολίτης με την πολύμορφη και πολυσήμαντη προσφορά του στην πόλη και στον πολιτισμό, έδωσε μια άλλη διάσταση στην εκδήλωση καθώς ξέρει να κάνει και την πιο απλή πρόταση άκουσμα ποιητικό.

Οι ερμηνείες ξεπέρασαν σε πολλά σημεία κάθε προσδοκία από τόσο τρυφερές ηλικίες. Τα τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκη δεν είναι τόσο εύκολα όσο θα νόμιζε κανείς. Και ‘μείς στο Ρέθυμνο μάθαμε να τα απολαμβάνουμε σε τακτικές συναυλίες της Φέφης Βαλαρή από τις αγαπημένες συνεργάτιδες του αξέχαστου δημιουργού. Μέσα από τη φωνή της Φέφης μάθαμε να ψηλαφίζουμε και τις πιο λεπτές πτυχές του ψυχισμού ενός εξαιρετικά προικισμένου από την Τέχνη συνθέτη. Γι’ αυτό και ο έπαινος στα παιδιά του «Μουσικός Καρπός» είναι απόλυτα ειλικρινής, και επικυρώνεται από τη συγκίνηση και τον ενθουσιασμό που προκάλεσε η ερμηνεία τους.

Αυτό που αξίζει να τονισθεί είναι πως κάθε προετοιμασία συναυλίας του «Μουσικού Καρπού» αποτελεί κι ένα σεμινάριο. Μοναδική φιλοδοξία των διδασκόντων να φέρουν τα παιδιά πιο κοντά στο έντεχνο ελληνικό τραγούδι και στους μεγάλους δημιουργούς. Η θεματική που ακολουθούν ο Αντώνης Μαυράκης και οι συνεργάτες του, οι μικροί χορωδοί έχουν τον πρώτο λόγο κατά μαρτυρία του δασκάλου, αυτό το στόχο υπηρετούν και υποστηρίζουν. Κι είναι σπουδαίο πραγματικά δεκάχρονα κι ακόμα μικρότερα παιδιά ,εκτός από τα μεγάλα που ήδη έχουν πάρει πολλές γνώσεις μέχρι σήμερα να μελετούν συνθέτες όπως ο Μάνος Χατζηδάκης που με τον Μίκη Θεοδωράκη έγραψαν τα σημαντικότερα κεφάλαια στην ιστορία της  σύγχρονης μουσικής.

Ο Μάνος Χατζηδάκης έκανε σπουδαία πράγματα έστω κι αν για πολλά χρόνια αρκετοί αμφισβητούσαν πολλά από όσα τον αφορούν όπως την ιδεολογία του, τον τρόπο ζωής του, την συμπεριφορά του συγκριτικά με την ατμόσφαιρα της εποχής που έδρασε.

Ο ίδιος απέφευγε τις κραυγές αν και πολλά από τα τραγούδια του «δίδαξαν ανυπακοή» όπως ο ίδιος είπε κάποτε. Με στίχο του ποιητή των ποιητών Νίκου Γκάτσου,από τους τακτικότερους συνεργάτες του, πώς μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Μας ενθουσίασε στη συναυλία που παρακολουθήσαμε η επιλογή των τραγουδιών, που άφηναν περιθώρια σχολιασμού. Ήταν τα τραγούδια που έκλειναν μέσα τους τις κοινωνικές συνθήκες μιας τόσο τραγικής εποχής όπου οι ταξικές διαφορές και οι συνέπειες των πέτρινων χρόνων που έζησε η χώρα μας καθόριζαν τη μοίρα κάθε ανθρώπου.

Στα θετικά της παρουσίασης των τραγουδιών αυτών θα πρέπει να εξάρουμε τις διασκευές του Αντώνη Μαυράκη που κατάφερε να κάνει τόσο αρμονική τη συνοδεία πνευστών σε τραγούδια που διακρίνονται για την τρυφερότητά τους Κι είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε για μια ακόμα φορά το μουσικό σχήμα πνευστών «Ορφέας Brass» που αποτελούν οι λαμπροί καλλιτέχνες Αντώνης Μαυράκης (τρομπέτα), Γιάννης Φουντεδάκης (τρομπέτα), Γρηγόρης Ασωνίτης (κόρνο), Σταύρος Κλαβανίδης (τρομπόνι), Γιάννης Γλένης (τούμπα). Μαζί τους και οι επίσης εξαιρετικοί καλλιτέχνες Δημούλα Κουτελιδάκη (ακορντεόν), Βαγγέλης Συμψίρης (τρομπέτα) και Ελένη Αλεξαντωνάκη (πιάνο).

Το παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού ήταν η μεγαλύτερη δικαίωση για τους συντελεστές της μουσικής βραδιάς.

Ο κ. Αντώνης Μαυράκης, ως πρόεδρος του «Μουσικός Καρπός», ευχαρίστησε θερμά τους συνεργάτες του, τα παιδιά και τους γονείς τους που τα εμπιστεύονται αλλά ξεχωριστά την αντιπεριφερειάρχη κυρία Μαρία Λιονή, που είναι πάντα κοντά και στηρίζει την προσπάθειά του.

Σαν απάντηση η κυρία Λιονή, που τίμησε με την παρουσία της την εκδήλωση, τόνισε ότι η στήριξη του φορέα είναι το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει γιατί το σχήμα αυτό δίνει ελπίδα σε όλους. Κι είναι παρήγορο που υπάρχει και μας βοηθά να ξεχνάμε τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε ζώντας τη χειρότερη περίοδο που περνά η χώρα μας.

Στο τέλος μαγεμένοι από το άκουσμα και γοητευμένοι από την ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί θελήσαμε να μοιραστούμε τις εντυπώσεις με τον επίσης θριαμβευτή της βραδιάς κ. Βαγγέλη Στεφανάκη. Κι εκείνος μας είπε:

«Θα ήταν καλύτερα ο «Μουσικός Καρπός» να λεγόταν «Μουσικός Ανθός» γιατί συνεχίζει να πετάει ανθούς Αλλά μετά το αποψινό άκουσμα θα έλεγα πως ιδανικότερη ονομασία θα ήταν «Μουσικό Μέλλον». Γιατί αυτά τα παιδιά αποτελούν το μέλλον μας και με κάνει ιδιαίτερα ευτυχή για τον πολιτισμό της πόλης μας η βεβαιότητα ότι σ’ αυτά τα παιδιά ο τόπος μας ακουμπά το μέλλον του…».

Μετά την τόσο εύστοχη δήλωση του κ. Στεφανάκη που και μόνο το κύρος της πολύχρονης προσφοράς του στον πολιτισμό, της προσθέτει άλλη βαρύτητα τι άλλο να προσθέσουμε εμείς παρά τη ευχή για επόμενη συναυλία του «Μουσικού Καρπού» που μας έγινε τόσο απαραίτητος…