Ο γράφων το παρόν σημείωμα Κωνσταντίνος Ταταράκης του Μιχαήλ και της Καλλιόπης, το γένος παπά-Κωνσταντίνου Αγγελάκη, γεννήθηκε στο ηρωικό, ολόδροσο και φιλόξενο κερασοχώρι, το Γερακάρι του Δήμου Αμαρίου, το έτος 1931. Είναι παντρεμένος με την Θεανώ Δρανδάκη, δασκάλα, και έχει δύο παιδιά, τον Μιχάλη και την Ουρανία. Ο Μιχάλης είναι παντρεμένος με την Χριστιάνα Παπαδόσηφου, δικηγόρο, και έχει δύο παιδιά. Είναι καθηγητής – ερευνητής στο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Κρήτης. Η Ουρανία είναι φιλόλογος καθηγήτρια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και έχει επίσης δύο παιδιά.
Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο 2/θέσιο δημοτικό σχολείο του χωριού, από άξιους και παιδαγωγικά καταρτισμένους δασκάλους, τον αείμνηστο Αλέξανδρο Κοκονά, πρωταγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, και την Γεωργία Φραδέλλου, που με το γλυκό χαμόγελο ζωγραφισμένο πάντα στο πρόσωπό της, σκλάβωνε τις καρδιές των μαθητών της και η οποία πρόσφατα έφυγε από τη ζωή. Ζυμώθηκε με τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου και αγάπησε το χωριό με όλη του την ψυχή. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές στο Ρέθυμνο, την πόλη των γραμμάτων και των τεχνών, εισήχθη στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου και ύστερα από διετή φοίτηση έλαβε το πτυχίο του δασκάλου.
Υπηρέτησε στο στρατό ξηράς 24 μήνες, στο όπλο «Ιππικόν Τεθωρακισμένα», με την ειδικότητα του «Ασυρματιστή Πυροβολητή» και βαθμό δεκανέως.
Μετά την απόλυσή του εργάστηκε για ένα σχολικό έτος στο νυχτερινό δημοτικό σχολείο Γερακαρίου, με την ευθύνη του τότε Διευθυντή, αείμνηστου, Μιχάλη Ανδρουλάκη.
Διορίστηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1958 και ανέλαβε υπηρεσία στις 8 Ιανουαρίου 1959, με προσωρινή τοποθέτηση στο τότε 4/θέσιο δημοτικό σχολείο Μελάμπων, με Διευθυντή τον Αγησίλαο Παπαδογιάννη. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως Διευθυντής 25 σχολικά έτη εις τα 1/θέσια σχολεία Βάτου (όπου και η πρώτη του οργανική θέση), Κισσού, Ελένων, Μεσονησίων και στα 2/θέσια Φουρφουρά, Πηγής και Γερακαρίου, με τον αείμνηστο Διευθυντή Παντελή Ιερωνυμάκη. Μετά μετατέθηκε στο 5ο δημοτικό σχολείο της πόλης του Ρεθύμνου, απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε.
Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στα σχολεία αυτά, φρόντιζε με ενθουσιασμό για την καλή λειτουργία τους, την επισκευή και συντήρηση των διδακτηρίων. Οργάνωσε σε όλα τα παραπάνω σχολεία σχολικούς κήπους, μαθητικούς συνεταιρισμούς, ομάδες Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Νεότητας, Εθνικές και Θρησκευτικές εορτές, γυμναστικές επιδείξεις με σχολικούς αγώνες, εκδρομές με συμμετοχή των γονέων και πάρα πολλές ομιλίες εθνικοθρησκευτικού και παιδαγωγικού περιεχομένου, σε συγκεντρώσεις των κατοίκων, των γονέων και κηδεμόνων των μαθητών. Πολλές από τις ομιλίες του αυτές δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά.
Η προσφορά του για την επιτυχία και τη διάδοση των υψηλών και ευγενών σκοπών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Νεότητας υπήρξε αξιόλογη. Η διοίκησή του, αναγνωρίζουσα τις προσπάθειές του για την ευόδωση του έργου του, του έστειλε ευχαριστήρια έγγραφα για τα σχο- λικά έτη 1959-60, 1972-73, 1973-74, 1974-75, 1979-80, 1981-82.
Για τις δραστηριότητες, πέραν του κυρίως έργου του στον τομέα της Εθνικής διαφώτισης του λαού, η Νομαρχία Ρεθύμνης τον ευχαριστεί με το 103/14-6-68 έγγραφό της. Το καλοκαίρι του 1973 διορίστηκε από την Επιθεώρηση Δημοτικής Εκπαίδευσης Β ́ Περιφέρειας Ρεθύμνης, Αρχηγός κατά την Γ ́ περίοδο των Μαθητικών Κατασκηνώσεων στο Αρκάδι.
Είναι κάτοχος βεβαιώσεως του Πρακτικού Γεωργικού Σχολείου Μεσσαράς, στην οποία φαίνεται ότι παρακολούθησε 15/νθήμερο ειδική εκ- παίδευση διδασκάλων, που οργάνωσε το Υπουργείο Γεωργίας σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας, επί θεμάτων οργανώσεως Σχολικών κήπων και Προγράμματος Γεωργικών Εφαρμογών. Επίσης, διπλώματος του Βασιλικού Εθνικού Ιδρύματος, ότι παρακολούθησε επί 20/ήμερο συζητήσεις και ομιλίες στην Εθνική Εστία «Βασιλεύς Παύλος», κατά το έτος 1965, για την εξύψωση του Ελληνικού χωριού.
