– Τέλειωσαν τα Καρναβάλια κι ωραίοι μασκαράδες,
κι έρχομαι με τη σειρά μου,
μια και μού λαχε ο κλήρος να σας πω δύο αράδες.
– Όλους μου τους συνεργάτες θέλω να ευχαριστήσω,
και προσπάθεια θα κάνω,
κι ίσως και τα καταφέρω, μερικούς να σατιρίσω.
– Θα αρχίσω όπως πάντα από Πρύτανη στην τέχνη,
κι όχι από ηλικία,
κι ας με συμπαθά ο Φώτης, αλλά από καλλιτέχνη.
– Ένας είν΄ ο Πρινιωτάκης τον γνωρίζετε παιδιά,
καλλιτέχνης απ΄ τους λίγους,
με τεράστια προσόντα, πάντα πρώτος στη δουλειά.
– Δούλευε με ηρεμία και δεν άκουγες φωνή,
κι είχε όλες τις ημέρες,
όρεξη για εργασία και μεγάλη υπομονή.
– Θέλει μόνο οι μαζορέτες φίλοι μου οι θηλυκές,
να φροντίσουμε του χρόνου ναναι πιο προκλητικές.
Εις την σύσταση που κάνει συμφωνούμε παρ΄ ομοίως,
θα φροντίσουμε του χρόνου,
τα καλτσόν οι μαζορέτες, να τα βγάλουνε τελείως.
– Ηλιάκης Μαρκαντώνης είναι οι δυο οι βοηθοί του,
που εμάθανε την τέχνη,
κι η κατασκευή τους τώρα, ξεπερνάει τη δική του.
– Είναι και οι δυο ατσίδες κι έχουνε περίσιες γνώσεις,
και γι΄ αυτό τους θεωρούμε
απαραίτητοι πως είναι σ΄ όλες μας τις εκδηλώσεις.
– Τα πινέλα τα κρατούσαν αρκετοί πεπειραμένοι,
του πινέλου μαστοράκια λεύτεροι και παντρεμένοι.
– Σταύρος Κορωνάκης Στέργιος και Βασίλης Ψυχαράκης,
Μαρκουλάκης Φώτης, Στέλιος κι ο Μανώλης ο Τζιράκης.
Ανασκουμπωμένοι όλοι του Καρνάβαλου εργάτες,
στη δουλειά μέσα σκυμένοι,
μέχρι που στο τέλος φίλοι επιαστήκανε στις πλάτες.
– Βέβαια τον Τζαγκαρούλη με την πείρα τη μεγάλη,
στη σβελτάδα του πινέλου,
και στο βάψιμο εν γένει που να τον προφθάσουν άλλοι.
– Θύμα και αυτός μεγάλο δίχως να προβάλει αιτία,
είναι πανταχού παρών όπου θέλει η πολιτεία.
– Για τον Αγγελογιαννάκη τι να πω πώς να μιλήσω;
ψάχνω μα δεν βρίσκω λόγια για να τον ευχαριστήσω.
– Κάθε του κατασκευή στέρεη λεπτή και ίσια,
δούλεψε όλες τις μέρες,
από το πρωί ως το βράδυ φίλοι μου παλικαρίσια.
– Του Μπιρίκου του καημένου του αλλάξαμε τα φώτα,
γιατί ερχόντανε τα βράδια,
πάντα καθυστερημένος αφού έβλεπε τη τσόντα.
– Γλίτωσε απ΄του πελάγους την καταστροφή την τόση,
μα δεν ξέρω ο καημένος,
και ο ταλαιπωρημένος από μας πως θα γλιτώσει.
– Ο Λουκάς τα έπιασε όλα, ξύλα, σίδερα, μπογιά,
μα ήθελε στο διάλλειμά του,
και λιγάκι χαλβαδάκι για ν΄ αρχίσει η δουλειά.
– Ειν΄ ο μόνος που πιστεύει πως το λόγο μου τηρώ,
γιατί ανταμοίφθηκε στο τελος,
βάσει μίας συμφωνίας με ένα πολύ σκληρό.
– Θεοδοσόπουλος και Μάρκος πήρανε ζεστά το θέμα,
μέχρι που το Καρναβάλι,
του ογδόντα ένα φίλοι το εβάψανε με αίμα.
– Γι΄ αυτό θα γραφούν στη πλάκα των ηρώων τη μεγάλη,
και θα πάρουνε βραβείο,
και παράσημο μεγάλο που δεν τόχουν πάρει άλλοι.
– Και ο Νίκος ο Αγγελάκης δούλεψε πολύ καλά,
είναι ίσως απ΄ τους λίγους,
που από την πρώτη μέρα εκατάφερε πολλά.
– Όπου και να πείτε φίλοι έβαλε το δακτυλάκι,
στις μεταφορές, στα κάρα,
στο πριόνι στο σκερπάνι ως και εις το πινελάκι.
– Κι απ΄ ότι είδα βρε παιδιά όλα βόλτα τα φέρνει,
κι ας λέει πίσω μια ψυχή,
ότι δεν ξέρει τίποτα και δεν τα καταφέρνει.
– Ο Φωτόπουλος ο Γιάννης με τα οικονομικά,
είχε ακόμα αναλάβει,
τον ψηλό τον μπουρλοτιέρη μ΄ όλα τα βεγγαλικά.
– Και γι΄ αυτό οι μαζορέτες στην εκδήλωση ετούτη,
έλεγε η μια στην άλλη,
μακριά από τον Γιάννη γιατί θα βρωμά μπαρούτι.
– Ότι έφτιαξε ο Σερλής μας ήταν φίλοι μου στολίδι,
στη δουλειά του πάντα λέων αλλά και φωνή ψαλίδι.
– Ο Στρατής ο Ηλιάκης, του ΄δωσε να καταλάβει,
με το ζόρι που επήρε,
στην κυριολεξία, φίλοι, του το βγάλαμε το λάδι.
– Ο Μαθιός αυτή τη δόση μας ερχόνταν που και που,
γλίτωσε όλη την μπόρα,
και εφέρθηκε εν ολίγοις σαν την πονηρή αλεπού.
– Η Θεοδοσοπούλου, φίλοι, κουβαλούσε μπριζολάκια,
και να δείτε με τι χάρη,
εβουτούσαν και καρφώναν τα μεγάλα τα καμάκια.
– Για να δοκιμάσουν όμως δεν προλάβαν οι καημένοι,
Ψυχάρης, Ζαχαριάδης,
και γι΄ αυτό κείνο το βράδυ ήταν παραπονεμένοι.
– Πάνω εις την φασαρία και την τόση την δουλειά,
έφθανε ο Γιανναράκης και εφώναζε απ΄ την πόρτα,
οι δημόσιες οι σχέσεις πάνε μια χαρά, παιδιά.
– Ουδεμία αμφιβολία γιατ΄ εκεί ήταν και ο Μάνος,
και έχει πάντα επιτυχία,
όταν κάτι αναλάβει, φίλοι μου ο Αστρινός.
– Μία σύσταση θα κάνω εις τον Φώτη για καλό του,
πριν χορεύει μαζορέτες
και μικρές δεκαοκτάρες να ρωτάει τον γιατρό του.
– Η Τουρνοπετράκη Ελένη δεν εσήκωσε κεφάλι,
έραψε με την ψυχή της,
κι έδωσε ζωή μεγάλη και σ΄ αυτό το Καρναβάλι.
– Αν δεν ήταν σας το λέω δίχως, φίλοι, υπερβολές,
δεν θα είχαμε μαζέψει
τώρα μέσα στα μπαούλα ούτε τις μισές στολές.
– Τώρα ας σηκωθεί επάνω το χορό ευθύς ν΄ αρχίσει,
κι έχει άδεια διαρκείας
και αυτή και η Χρυσούλα όποια θέλει ν΄ αρρωστήσει.
– Γιατί τότε ποιος μπορούσε να τους κάνει τέτοια χάρη,
μα στις δύσκολες τις ώρες
και στο ζόρι της φουρτούνας φαίνεται το παλικάρι.
– Με χαρά και με υγεία κάθε μία τους ας ζει,
και της μούντζας το βραβείο
των τριών αστέρων, φίλοι, θα το πάρομε μαζί.
– Για Αντωνία και Δανάη, που τις υπέρ αγαπώ,
και για τη Ζαχαριάδου τους αξίζει ότι κι αν πω.
– Που να βρω όμως τα λόγια για να πω τόσα πολλά,
μια ευχή μόνο τους δίνω
απ΄ τα βάθη της ψυχής μου και του χρόνου ας είν΄ καλά.
– Αυτό εύχομαι σε όλους κι είναι και το πιο σωστό,
και μαζί με τις ευχές μου και ένα μεγάλο ευχαριστώ.
– Όλες κι όλοι μέσα σ΄ όλα και με όρεξη μεγάλη,
φτιάξαμε σε λίγο χρόνο το ωραίο Καρναβάλι.
– Κι όπως, φίλοι, αποδειχθεί, όταν θέμε όλες κι όλοι,
όχι μόνο Καρναβάλια,
ότι πείτε κι ότι θέτε φτιάχνομε σ΄ αυτή την πόλη.
– Φθάνει η συμβολή σας όλων να ΄ναι, φίλοι, θετική
κι άστε τα όλα τ΄ άλλα
τα προβλήματα, βεβαίως, εις την ΠΕΡΙΗΓΗΤΙΚΗ.