09 Φεβρουαρίου 1973
ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ
Ήταν ανήσυχη φυσιογνωμία. Ήθελεν ανεξαρτησία σκέψεως σε όλα τα θέματα. Δεν ηνείχετο δέσμευσι γνώμης, για κανένα σκοπό. Πίστευε πως και στα Θρησκευτικά, ακόμη, ζητήματα η συζήτησις πρέπει να είναι ελευθέρα και Επιστημονική.
Το τελευταίο του στοίχησε κατηγορία εναντίον του επί αθεΐα. Όμως η ανάκρισις που επηκολούθησεν απέδειξεν πως μόνο άθεος δεν ήταν ο Αλεξανδράκης. Ήθελε μόνο να πατάξη μερικές δεισιδαιμονίες. Ύστερα το Ευαγγέλιο το δίδασκε και το πίστευε. Και όλες τις άλλες ορθές δοξασίες και παραδόσεις.
Όταν ήταν φοιτητής στο Ηράκλειο στο Κρητικό Διδασκαλείο έγινεν από τον Ελευθέριο Βενιζέλο η επανάστασις του Θερίσσου (1905). Ετάχθη και εξεφράσθη υπέρ της Επαναστάσεως. Έλαβε μέρος σε σχετική συγκέντρωσι του Ηρακλείου και, ως έλεγεν ο ίδιος, συνελήφθη αμέσως ως θορυβοποιός. Και απηλάθη με συνοδεία χωροφυλάκων, οι οποίοι ετόνιζεν ότι εφέρθησαν με συμπάθειαν και τρόπον άψογον. Εις το Ρέθυμνον έμεινε κρατούμενος μερικές μέρες ύστερα εκλήθη ο πατέρας του από τον Κισσό και του παρεδόθη με αυστηρές υποδείξεις. Σε ότι θα έκανεν ο υιός, θα ήτο και πατέρας συνυπεύθυνος. Η περιπέτεια βάστηξεν επί έξη μήνες.
Ύστερα ο Αλεξανδράκης εκλήθη στο Διδασκαλείο του Ηρακλείου και συνέχισε τις σπουδές του. Το ετελείωσε με άριστη επίδοσι.
Στη δίκη του επί αθεΐα είχε δικηγόρο τον Ελευθέριο Βενιζέλο που είπε στην αγόρευσι του πως ο Θεός, αιώνιος, ο πάντων δημιουργός, ο Άναρχος θα είναι αστείο να κρατά κατάστιχο και να καταγράφη όσους χωριανούς τρώνε λάδι την Τετάρτη. Αυτό το είχε σημειώσει ο Αλεξανδράκης στο διφθεράκι του και το κρατούσε σε όλη του τη ζωή.
Ο Αλεξανδράκης ήτο φίλος του βιβλίου. Εδιάβαζε πολύ και τα πάντα. Έρωτα είχε με το βιβλίο. Και ήθελε να τον μεταδώση και στους άλλους. Και ακόμη, έγραφε με πολλή προσοχή. Τα κείμενα του ήσαν στην απλή καθαρεύουσα, απλά, εύληπτα, απηλλαγμένα από κάθε λάθος, γραμματικό ή συντακτικό.
Έγραψε και διάφορες ιστορικές και άλλες μελέτες ως:
1. Η ιστορία της Μονής Αγίου Πνεύματος
2. Επανάστασις του Θερίσσου.
3. Τα οκτώ σφάλματα του Παπανδρέου.
4. Μετανάστευσις και Αστυφιλία.
5. Ο Εικοστός αιώνας.
6. Ο Ηγετικός ρόλος της Ευρώπης στον Κόσμο
7. Διατί ο Χίτλερ κατεδίωκε τους Ισραηλίτας.
8. Γενεολογία των Καταπιέσεων.
9 Ποιος έβαλε τον Ρωσικό στόλο στη Μεσόγειο.
10. Ο Ναός των Θρησκειών.
11. Οι Ανδριάντες.
12. Οι Πομάκοι της Θράκης.
Όλα ανέκδοτα, έτοιμα όμως αξιόλογα, δακτυλογραφημένα και διορθωμένα.
Πνευματικός άνθρωπος ήταν ο Αλεξανδράκης. Και μελετηρός. Είχεν όμως ατυχήματα στην ιδιωτική του ζωή που τον είχαν στενοχωρήσει υπερβολικά. Και είχαν αναμφισβήτητη επίδρασι στον χαρακτήρα του.
Αιωνία του η μνήμη
Μ.Π.