Κρητική Επιθεώρηση 10/02/1981
Αιφνίδιος και απροσδόκητος υπήρξε ο θάνατος του καλού Ρεθεμνιώτη Γιάννη Μ.
Κλειδή. Στην Αθήνα επήλθε, από καρδιακή προσβολή λίγο, μετά το μεσημέρι, της π.
Παρασκευής 6 π.μ. Στην κηδεία του που έγινε την επομένη, στο Νεκροταφείο του
Μπραχάμι όπου διάμενε οικογενειακώς, εδώ και πολλά χρόνια, αθρόα έδωσε το παρών η
Κρητική Παροικία των Αθηνών ανάμεσα στην οποία ο εκλιπών κατείχε εκλεκτή θέση και
έχαιρε πολλής εκτίμησης, συμπάθειας και αγάπης.
Πολύ γνωστός και αγαπητός ήτο στην πόλη μας ο Γιάννης Κλειδής. Γνήσιος γόνος
της πολύκλαδης ιστορικής και ηρωικής οικογένειας των Κλειδήδων διακρινόταν για την
ακεραιότητα του χαρακτήρα, την ευθύτητα και συνέπεια του! Μονάκριβός γιος του
αξέχαστου πράου ηθικού, μειλίχιου λεβεντόκορμου, «Μιχαλάκη» γεννήθηκε εδώ γύρω στο
1904. Εκείνου του γνήσιου πατριώτη, τοπικιστή και δημοκράτη πατέρα κληρονόμησε τις
αρχές και την αρχοντιά. Τις συνέχισε και τις διατήρησε σαν πολύτιμη παρακαταθήκη μέχρι
προχθές που η μειωμένης αντοχής καρδιά του, δεν μπόρεσε να ξεπεράση τα πρόσθετα
προβλήματα που της προκάλεσαν η ασυνήθιστη βαρυχειμωνιά το βαρύ ψύχος της Αθήνας
και το νέφος της αιθαλομίχλης…
Στην Αθήνα πέθανε και τάφηκε ο τόσο πρόωρα αποβιώσας. Μα η ψυχή του είμαι
βέβαιος θα πλανάται εδώ στην αγαπημένη του πολιτεία. Πριν δύο μήνες που αναχωρούσε
μου τόνιζε:
-Μόλις έλθη και σταθεροποιηθή η Άνοιξη θα επανέλθω. Δεν κάνω πολύ καιρό στην
Αθήνα. Εδώ είναι η ζωή…
Έτσι έκανε εδώ και είκοσι χρόνια που υποχρεώθη από τις σπουδές και τη
σταδιοδρομία των παιδιών του να μετοικήση στην Αθήνα. Έφευγε τέλος Νοέμβρη και
εργαζόταν με τη σύζυγο του τέλος Απρίλη.
Επιτυχών υπήρξε στη ζωή ο μεταστάς. Συνεργαζόμενος με το πατέρα του στις
επαγγελματικές του ενασχολήσεις τις συνέχισε μέχρι τη συνταξιοδότηση του. Ήτο θετικός
νους. Πρακτικό πνεύμα τον διέπε. Έβλεπε μακριά. Στις πνευματικές δυνάμεις που
πληθωρικά τον συνόδευαν υπερείχαν η ευθυκρισία η ευρεία αντίληψη και η πίστη στον
εαυτό του. Νομιμόφρονας, φιλήσυχος και νομοταγής υπηρέτησε την πατρίδα και
εκπλήρωσε πλήρως τις υποχρεώσεις του προς την πολιτεία και κοινωνία. Σαν στρατιώτης,
πολίτης, επαγγελματίας και οικογενειάρχης. Ευτύχησε να συνδέση τη ζωή του με εξαίρετη
σύζυγο τη Φερενίκη του, γόνο της Μεγάλης οικογένειας Μανούσακα εκ Μυριοκεφάλων.
Έζησε αρμονικά μαζί της. Τρία εκλεκτά τέκνα απόκτησαν. Ένα υιό και δύο κόρες. Όλα
επιστήμονες, λίαν ευδοκίμως προσφέρονταν τις υπηρεσίες των στον τομέα του έκαστον.
Ευτύχησε να γίνη παππούς τριών χαριτωμένων εγγονιών. Με καμάρι πάντοτε τα ανάφερε
και με νοσταλγία τα ανάμενε εδώ τα καλοκαίρια για παραθερισμό. Ζωγραφισμένη ήτο η
ευτυχία στο πρόσωπο του όταν τα ένοιωθε γύρω του και απολάμβανε τη θέση της
τρυφερής των αγάπης.
Πέραν των στενών οικογενειακών και συγγενικών δεσμών μας σύνδεαν στενές
σχέσεις αμοιβαίας ειλικρινούς αγάπης, εκτίμησης και φιλίας.
Στην πόλη μας η θλιβερή είδηση του θανάτου του έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία».
Θλίψη πολλή προκάλεσε στην Ρεθεμνιώτικη κοινωνία της οποίας αποτελούσε εκλεκτό
μέλος. Δεν μπορούσε να πιστεύση, ότι ο Γιάννης που μόλις προχθές την αποχαιρετούσε
ακμαίος, εύχαρις, σφριγηλός και υγιέστατος κείται νεκρός!! Μια ακόμη θέση αδειάζει στα
μετερίζια της παληάς αρχοντικής φρουράς με το χαμό του. Που ατυχώς είναι
δυσαναπλήρωτη! Συμμεριζόμενοι την ανείπωτη οδύνη της λίαν προσφιλούς του
οικογένειας των πολυπληθών συγγενών και εκλεκτών φίλων απευθύνομε εγκάρδια
συλλυπητήρια, ευχόμενοι, ελαφρό το χώμα της Αττικής γης που τον σκέπασε.
Αιωνία η Μνήμη του
Α.Σ.Σ.