Η παλιά πόλη του Ρεθύμνου είναι ένας χώρος κατοίκησης 30 και πλέον αιώνων, θα αποτελέσει από την αρχή της δημιουργίας του παιχνιδιού του θησαυρού την πνευματική του κοιτίδα και το χωρικό πεδίο δράσης του.

Θα είναι το μέρος που θα ντύσει με την πολυπολιτισμικότητά του την φαντασία και την δημιουργικότητα των εκάστοτε διοργανωτών, προσφέροντας μοναδικές εμπειρίες στους συμμετέχοντες.

Οι Ρεθεμνιώτες θα μπολιαστούν από το μικρόβιο της έρευνας και της αναζήτησης. Μέσα από τον θεσμό με ιδιαίτερο και απρόσμενο τρόπο, μέσα από γρίφους θα ζήσουν την πόλη τους στο παρόν αλλά και στο παρελθόν.

Θα σηκώσουν το βλέμμα τους πάνω στα σπίτια της για να δουν αυτό που δεν είχαν ποτέ κατά νου, θα ζήσουν με το λογισμό τους και θα περπατήσουν στο διάβα των σοκακιών της σε αλλοτινές περασμένες εποχές, με άλλα λόγια θα ερωτευτούν και θα αγαπήσουν την πόλη τους.

Θα δώσουν απαντήσεις σε καίρια ζητήματα όπως: To κοσμοδρόμιο Baikonuroglu συνεχίζει την λειτουργία του; Μπορεί η λειτουργία του φάρου να παραπέμπει σε φανάρι του Κ.Ο.Κ.; Το σκορδοσάπουνο χρησιμοποιείται ως απολυμαντικό ή σαν προϊόν γενικής πλύσης;

Ελάτε λοιπόν σε μια διαφορετική βόλτα στο χώρο και στο χρόνο, στα μνημεία του τόπου μας από άλλη ματιά.

Ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα μνημεία του τόπου μας δεν θα ήταν δυνατόν να μην αποτελέσει ένα από τα αγαπημένα θέματα των εκάστοτε οργανωτών του παιχνιδιού.

Έτσι θα αναρωτηθούμε γι’ αυτόν που έκλεινε κάθε βράδυ στους παλιούς Ρεθεμνιώτες το μάτι, θα τον αναζητήσουμε μέσα από τα χαρακτικά και τα ανάγλυφα διακοσμητικά του, θα μεταμορφωθεί το 2012 σε φανάρι του Κ.Ο.Κ., με συνέπεια το απίστευτο μποτιλιάρισμα στην κεντρική λεωφόρο.

Θα ανάψει ξανά το 2007 μετά από αρκετά χρόνια σηματοδοτώντας την κατάληξη του παιχνιδιού προκαλώντας παράλληλα ταραχή στο Λιμεναρχείο, ενώ το 2014 ένα μοναδικής ομορφιάς αντίγραφό του θα φωτίσει το σημείο του θησαυρού στην περιοχή του Αγίου Νικολάου στον Κουμπέ.

Ως ενιαίο κτίσμα είναι το πλέον δημοφιλές μέρος του παιχνιδιού. Στα χρόνια που έχουν περάσει δεν θα αφήσουμε κανένα σημείο του εντός αλλά και εκτός των τειχών του που να μην το διαβούμε και να το εξερευνήσουμε. Αιχμές και προμαχώνες, πηγάδια και αποθήκες, κτίρια και εκκλησίες του, αν είχαν γλώσσα να μιλήσουν δεν θα πιστεύατε στα αυτιά σας… Θα σας διηγούνταν τις προσπάθεια κάποιων ζωόφιλων το 1991 να κατέβουν στην πηγάδα της για να ανασύρουν… σκίτσο ενός μαύρου γάτου. Θα σας κατάγγελλαν τις προσπάθειες ορδών αφιονισμένων κυνηγών το 1997 να κυνηγούν ταλαίπωρα σκυλιά, έως πια να καταλάβουν ότι αυτό που αναζητούν είναι μια εικόνα του Αγίου Χριστοφόρου του Κυνόμορφου, αλλά και μοναδικοί μάρτυρες στην τελική φάση του δράματος τεσσάρων παιχνιδιών που εξελίχθηκαν μέσα αλλά και έξω από τα σπλάχνα του…

Αν και δεν πιστεύουμε να υπηρέτησε ποτέ τον σκοπό της ανέγερσής του (κλασικό δείγμα διαχείρισης δημόσιας περιουσίας) στα νεότερα χρόνια θα αλλάζει συνεχώς χρήσεις, με πιο πρόσφατη την εικοσιπενταετή προσωρινή φιλοξενία του Αρχαιολογικού μας Μουσείου. Ελπίζουμε η επόμενή του μεταστάθμευση να διαρκέσει λιγότερο.

Θα μάθουμε για την παρουσία των δύσμοιρων ιεροδούλων που εσώκλειστες εκεί, μην έχοντας άλλους τρόπους προβολής της παρουσίας τους κατέφευγαν στις πλάτες των πελατών τους για να διαφημίσουν τις υπηρεσίες τους. Βλέπεις τότε χωρίς 090… και αγγελίες για μασάζ, η προσωπική προβολή έφερνε τον κόσμο πιο κοντά.

Πραγματικός τόπος μαρτυρίου των φυλακισμένων που αργότερα θα διαβούν την πόρτα του. Κάπως έτσι σκέφτηκαν και οι Alter Ego το 2012 που καρατομώντας την μπάμια σχημάτιζαν παράλληλα ένα τέλειο πεντάγωνο της φύσης, αλλά και δείγμα μετεμψύχωσης αγαπημένου μας φίλου.

Στην ταράτσα του κτιρίου για πολλά χρόνια θα δεσπόζει η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, η οποία μην αντέχοντας την μοναξιά και την κλεισούρα θα μετακομίσει εντός του Φρουρίου. Οι κακές και φλύαρες γλώσσες λένε ότι έπεσε θύμα μιας συνολικής ανακαίνισης του χώρου. Άντε τώρα τι να πιστέψεις…

Πάμε πλατεία;; O..χι στο Κολωνάκι όπως λέει ρεφρέν του Λάκη, αν και η όψη της περιοχής μετά τα έργα ανάπλασης μάλλον αυτό θυμίζει.

Δεν θα δούμε το παλιό σιντριβάνι ούτε θα κάνουμε μια εκπαιδευτική επίσκεψη στις προτομές που βρίσκονταν γύρω από το πάρκο.

Θα μας έρχονται όμως αναμνήσεις του χθες από την κατοικία του Πρίγκιπα αλλά και από το χρώμα των παγωνιών σε παρακείμενη αυλή.

Κι αν το παγώνι δεν πεπόνι όπως λέει κινεζικό ρητό στο σημείο αυτό το παιχνίδι το 1997 θα παγώσει εντελώς, αφού ουδείς από τους εκατοντάδες κυνηγούς δεν φαντάζονταν τότε τσεκάρισμα πάνω σε λουκέτο.

Σε ένα απλό γρίφο ποδοσφαιρικού σωματείου κυριολεκτικά θα χαθεί η μπάλα αναγκάζοντας τους διοργανωτές με τον αείμνηστο Κωστή Ψαρουδάκη να οριοθετεί το σημείο.

…Σαν παλιό σινεμά και σαν την Χαλιμά… ακούγεται πιο εύκολα σαν τραγούδι παρά να το αναζητάς σαν την Σαλονίκη το 1992. Μνημείο με μοναδική ιστορία. Ενετοί και Οθωμανοί θα αφήσουν το δικό τους στίγμα, ενώ στις μέρες μας τα έργα ανάπλασης και προστασίας του θα δώσουν την εικόνα ενός κοσμοδρομίου εν έτη 2006 στην καρδιά της πόλης μας με τον μιναρέ του περίκλειστο σε πλατφόρμα….. έτοιμο για εκτόξευση.

Baikonuroglu λοιπόν και η πόλη μας στο …επίκεντρο της διαστημικής τεχνολογίας. Το 2017 υπήρχε και πρόταση για την εκτόξευση του εν μέσω της δοκιμής, του μοναδικού αντιγράφου πυραύλου S-600 γεγονός που θα καθιστούσε τα αντίστοιχα του είδους μουσειακά εκθέματα. Τελικά για τον γρίφο αυτόν επιλέχθηκε μια λιγότερο μιλιταριστική εκδοχή του.

Για ακονίστε την μνήμη σας. Σας θυμίζει κάτι;

Κι αν αναζητάτε το κοσμοδρόμιο και δεν το εντοπίζετε ποια αυτό μεταφέρθηκε νοτιότερα. Λες να…

Αρχικά θα αποτελέσει σημείο – κληροδότημα στο τρομερό παιχνίδι του 1994 με τις εντολές του Καστελάνου Ανδρέα Bascardelo να παίρνουν θέση στο χάρτη της πόλης.

Αργότερα στα 2006 μέσα από τις δραστηριότητες του παιχνιδιού των Ανιχνευτών θα γίνει οργανωμένη κίνηση για την ανάδειξη του κτιρίου και τον μετασχηματισμό του σε μουσείο Σαπουνωποιίας, αφού αποτελεί το παλιότερο σωζόμενο βιομηχανικό χώρο με αυτή την χρήση ένα διαμάντι στην καρδιά της πόλης, που είναι αμαρτία να καταπέσει από την φθορά του χρόνου.

Θα παραχθεί σαπούνι λοιπόν με τον αγνό παραδοσιακό τρόπο από λάδι ελιάς, το οποίο και θα εμπλουτιστεί με πρόσμιξη σκόρδου, σκορδοσάπουνο δηλαδή.

Κάποιοι θα το περάσουν ως έδεσμα και θα το δοκιμάσουν βρίσκοντάς το …γευστικότατο. Πάντως στομαχικές ή άλλες περιπλοκές δεν αναφέρθηκαν.

Ακολούθως με ευθύνη των διοργανωτών και την συμμετοχή όλων των ομάδων θα κατατεθεί ψήφισμα (με 1452 υπογραφές) προς τον Δήμο Ρεθύμνου για εξαγορά του ακινήτου. Το θέμα έχει παραμείνει στάσιμο λόγω του υψηλού τιμήματος.

Το πιο αδικοχαμένο μνημείο της πόλης μας. Μας ενοχλούσε και το ξεπαστρέψαμε. Μέχρι και τροχονομική κλήση είχε εις βάρος του προ της οριστικής και αμετακλήτου καταδίκης του.

Στην εναπομείναντα σκιά του ο χρόνος θα κυλά αντίστροφα για την έναρξη του παιχνιδιού το 2002, ενώ θα αποτελέσει κεντρική εικαστική παρέμβαση από την ομάδα των Μπουμπούνων με τοποθέτηση αντιγράφου του στην πλατεία Τεσσάρων Μαρτύρων στο συμπλήρωμα των 20 χρόνων του θεσμού.

Θα τον γνωρίσουμε και ως μια προσωρινή έκθεση Θρησκευτικού γραμματοσήμου το 1997 με το θύρωμα της Φορτέτζας να αναγάγει τους κυνηγούς σε άλλο σημείο της πόλης. Σήμερα ο χώρος αυτός φιλοξενεί το αρχαιολογικό Μουσείο, ελπίζοντας η προσωρινή του κατοικία να είναι μικρότερης διάρκειας από την προηγούμενη.

Αν δεν είχε προκύψει λίγο νωρίτερα ανακαίνιση του κτιρίου λίγοι θα μπορούσαν να προβλέψουν ότι με την φράση Στοά – Εξώστης – Αίθριο θα καταλήγαμε εκεί κατά το παιχνίδι του 1997. Μάλλον ακόμα θα ψάχναμε. Τρία χρόνια αργότερα μια πρόσκληση του Εμπορικού Συλλόγου Ρεθύμνου προσδιόριζε το χώρο αυτό, αφού στο παρελθόν είχε φιλοξενήσει δραστηριότητες του σωματείου.

Από το παιχνίδι τόσα χρόνια έχουμε μάθει να περιμένουμε το αναπάντεχο και το απρόβλεπτο. Μια από τις στιγμές αυτές ήταν το βαζάκι με νερό όχι για να το πιούμε ή να λουστούμε, που μέσα του περιέκλειε πέτρωμα Μοσχοβίτη.

Ήταν μια μέρα που τα είχαμε δει όλα. Λουκέτα, σπήλαια υπόγεια και υπέργεια όλες τις αδελφές πόλεις, ένα μάθημα γεωλογίας λίγο πριν το τέλος ήταν ότι μας χρειάζονταν ταυτίζοντας έτσι την κρήνη Ριμόντη, αφού βρίσκεται σε οδό ομώνυμη του πετρώματος.

Κάποιες στιγμές έχουν και οι κυνηγοί τα δίκια τους… Λατινικά είχαν μπροστά τους πράττοντας τα αυτονόητα. FIAT LUX. (γενηθήτω φως). Σίγουρα όλοι μας θα προτιμούσαμε ένα LUX μοντέλο της FIAT από τους λογαριασμούς του ρεύματος, προκαλώντας φρενίτιδα έξω από την τοπική αντιπροσωπεία.

Ευτυχώς εκείνη την ώρα ήταν κλειστή (Κυριακή βλέπεις) γιατί διαφορετικά …δύσκολα αποφεύγαμε την μήνυση. Κρίμα που δεν είχαμε λήψη από τα διαδραματιζόμενα εκεί η οποία θα είχε γίνει σίγουρα viral στο διαδίκτυο.

Σε μια από τις πιο νοσταλγικές γωνιές της πόλης, θα μας οδηγήσουν τα βήματα του χορού το 2001. Ένα μικρό παλατάκι που έφτανε μια μόνο γερμανική βόμβα για να το εξαφανίσει. Στους παρακείμενους τείχους θα ακούσουμε νοερά την γλυκιά μελωδία της Ίρμας (ακόμα και με την παρουσία τετράποδου). Θα βλέπουμε σκιές στους τοίχους να μας μαγεύουν άσχετα αν από αυτούς δεν θα βγάζουμε κάποιο νόημα.

Εδώ θα εξελιχθεί η τελευταία φάση του δράματος του αξέχαστου διήμερου παιχνιδιού του 1992.

Στην αναζήτηση του μακαρίτη Μακρυπόδαρου Τζο ο Captain Hook είχε ορίσει σαν σημεία Χ την τομή που προέκυπτε από τον Φάρο και τον Ψηλότερο Φοίνικα, με το Δελφίνι και το Λαβύρινθο. Για να βρουν το ακριβές σημείο πάνω στην άμμο οι διοργανωτές είχαν για βοήθειά τους προβολείς δύο αυτοκινήτων ένα από τον Φοίνικα και ένα από το Δελφίνι.

Όμως η αναζήτηση του μαγικού σημείου πάνω στην άμμο εξελίχτηκε σε θρίλερ για γερά νεύρα μεταξύ των ομάδων που έψαχναν, η ώρα περνούσε και ο θησαυρός του μακαρίτη… κρατούσε καλά.

Μετά από αναζήτηση τριών περίπου ωρών η όψη της παραλίας έμοιαζε με… Υστερομινωικό νεκροταφείο εν μέσω πανηγυρισμών των Αργόσχολων.

Πού να βλέπατε μερικούς να κρατάνε κορδέλες και να προσπαθούν να ανέβουν στους φοίνικες για να τους μετρήσουν…