Η ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ ΤΗΣ ΧΕΝ ΡΕΘΥΜΝΗΣ

Σε περίπτωση που τυχόν αποτύγχανε η προχθεσινή γιορτή της Κοπής της
Βασιλόπιτας της Χ.Ε.Ν που έγινε στο ξενοδοχείο <<ΙΔΑΙΟΝ>> υπήρχαν αρκετά
πειστικές δικαιολογίες.
Πρώτα- Πρώτα η ξαφνική και πρωτοφανής κακοκαιρία, μετά η θραύσις δυο
υαλοπινάκων της προσόψεως του ξενοδοχείου αποτέλεσμα του σφοδρού
ανέμου που θα έκανε αδύνατη την παραμονή στην αίθουσα.
Όμως, χάρις εις την δραστηριότητα των ιδιοκτητών αδελφών Μπιρλιράκη, οι
οποίοι μη φειδόμενοι εξόδων τα επανόρθωσαν αμέσως έγινε η εορτή και
σημείωσε μάλιστα πολύ μεγάλη επιτυχία.
Η μεγάλη άνετη αίθουσα του ξενοδοχείου ήταν θαυμάσια διακοσμημένη. Το
λεπτό γούστο και η καλαισθησία που διακρίνουν τις κυρίες της Χ.Ε.Ν.
κυριαρχούσε παντού.
Παρά το δυνατό κρύο και μη θέλοντας να χάσουν αυτή τη ζεστή οικογενειακή
ατμόσφαιρα που δημιουργούν πάντοτε οι συγκεντρώσεις της Χ.Ε.Ν., ΄πάνω
από 150 άτομα παρέστησαν εις την εορτήν την οποίαν ετίμησαν δια της
παρουσίας των ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου
κ.κ. Τίτος, ο Νομάρχης Ρεθύμνης κ. Δημόπουλος, ο Στρατιωτικός Διοικητής
Ρεθύμνης κ. Χριστόπουλος, ο Διοικητικός Επιθεωρητής Μέσης Εκπαιδεύσεως
κ. Κατσαρλίνος, ο Διευθυντής Γεωργίας κ. Κυρίτσης, ο Πρόεδρος του
Δικηγορικού Συλλόγου και Αντιπρόεδρος της Δ.Ε. << Κέντρου Νεότητος>> κ.
Δρανδάκης καθώς και στελέχη της Χωροφυλακής και άλλων Δημοσίων
Υπηρεσιών.
Αφού ηυλόγησε την πίτταν ο Σεβασμιώτατος, εχαιρέτησε τους
προσκεκλημένους η Πρόεδρος της Διοικούσης Επιτροπής της ΧΕΝ κ. Μαρία
Τσιριμονάκη, ειπούσα τα εξής:

<< Αγαπητοί φίλοι,

Μια συνήθεια είναι το κόψιμο της πίττας… Καθώς φεύγει ο
ένας χρόνος και αρχίζει ένας καινούργιος, οικογένειες και
συντροφιές, <<κόβουν πίττες>>… Όλα τούτα τα τελευταία 6-6
χρόνια, η μικρή μας συντροφιά, έκοβε την πίττα της στο στενά
γυναικείο περιβάλλον μας. Φέτος για πρώτη φορά, με την δική

σας ενθάρρυνση και τη δημιουργία τούτης της πολιτισμένης
και ζεστής σάλας, κάναμε ένα μικρό άνοιγμα προς μια
μεγαλύτερη , μικτή συντροφιά. Ευχόμεθα, με την ίδια
απλότητα και χαρούμενη διάθεση που περνά μια οικογενειακή
βραδυά, να περάση και η αποψινή. Άλλο σκοπό δεν έχει τούτη
η συγκέντρωση, από το να χαρήτε ο ένας την συντροφιά του
άλλου. Όμως δεν μπορεί κανείς παρά να παραδεχθή, πως κάθε
χρόνο τέτοιες μέρες και σε τέτοιες ευκαιρίες, έχομε όλοι, –
μικροί και μεγάλοι, – την εντύπωση πως κάτι αποχαιρετούμε,

πως κάτι καλωσορίζομε!

Ο κάθε χρόνος είναι μια μικρογραφία της ανθρώπινης ζωής:
βαρύς από προσπάθειες, επιτυχίες και αποτυχίες, προσδοκίες
και απογοητεύσεις, χαρές και λύπες, Στο διάβα του,
καινούργιες ζωές ξεκίνησαν την πορεία τους, και πρόσωπα
πολύ αγαπητά μας έφυγαν. Μα ο καινούργιος χρόνος αρχίζει
ελπιδοφόρος, σαν την ανατολή του ήλιου, σαν την αυγή της
ζωής… Και ο παληός, με τις χαρές και τις λύπες του, γρήγορα
θα περάση στο << θαμποφωτισμένο περιβόλι>> που λέγεται
αμάμνηση. Γι’ αυτό ακριβώς και θαναι χρήσιμο, – ατομικά και
όλοι μαζί, – πριν ξεθωριάση η ενύπωση απ’ όσα ζήσαμε, απ’
όσα διδαχθήκαμε τούτο το χρόνο, να πάρωμε μιάν απόφαση
για τούτη την χρονιά: Να δώσωμε, στις σκέψεις μας και στις
ενέργειές μας, απόλυτη προτεραιότητα στον τόπο μας! Να τον
κάνωμε κέντρο του πόνου και του ενδιαφέροντός μας. Να τον
δούμε σαν σπίτι δικό μας, και τους ανθρώπους του σαν δική
μας οικογένεια… Πιο ζεστά, πιο εκδηλωτικά, με περισσότερο
ενθουσιασμό, σίγουροι πως τούτη η αγάπη μας θα επιβάλη και
στους παραέξω το σεβασμό και θ’ ανοίξη γι’ αυτόν το δρόμο

της προόδου.
Αγαπητοί φίλοι,

Με την καρδιά γεμάτη από τα αντιφατικά αισθήματα ενός
τέλους και μιάς αρχής, που είναι η κάθε Πρωτοχρονιά, άλλο
δεν βρίσκω να σας πω,- παράκληση κι’ ευχή, – παρά τους

στίχους ενός ινδιάνικου τραγουδιού:
-<< Είμαστε μονάχα περαστικοί ( από τη γη…
>> Εδώ ήρθαμε μονάχα για να

(συναντηθούμε…
>> Με ειρήνη και χαρά

(ας περνάμε τη ζωή μας…>>.
Εν συνεχεία με την γνωστήν ευγένεια και την φιλοξενία που τις διακρίνει
μερικές από τις κυρίες της ΧΕΝ με επί κεφαλής την κ. Τσιριμονάκη- η οποία
ακούραστη καθ’ όλη την διάρκεια της βραδιάς εφρόντιζε για το κάθε τι-
περιποιήθησαν τους προσκεκλημένους.
Θα πρέπει να σημειωθή ότι ήταν η πρώτη φορά που στη γιορτή της κοπής
βασιλόπιττας της ΧΕΝ παρευρίσκοντο και οι σύζυγοι των κυριών.
Όμως ήταν τόσο επιτυχής η καινοτομία αυτή, που αξίζει, κατά την ταπεινή μας
γνώμη, τον κόπο να επαναληφθή αφού όλοι ήσαν ενθουσιασμένοι.
Ακόμη για την ψυχαγωγία των προσκεκλημένων από τα τέλεια στερεοφωνικά
μηχανήματα του ξενοδοχείου ακούγονταν όμορφα τραγούδια της εποχής.
Με τις καλλίτερες εντυπώσεις γι’ αυτήν την πραγματικά όμορφη εορτή θα
θέλαμε να ευχαριστήσουμε τις κυρίες της ΧΕΝ και ιδιαίτερα την Πρόεδρό της
κ. Τσιριμονάκη και τους ιδιοκτήτας του ξενοδοχείου αδελφούς Μπιρλιράκη,
που τόσο εμόχθησαν για να μας χαρίσουν μια θαυμάσια βραδιά και τους
ευχόμεθα κάθε πρόοδο για το 1973.

Ε.-Λ. – Μ.