Πέθανε προχθές και εκηδεύθη χθες ο συμπολίτης Ιωάννης Κων. Σαρρής
συνταξιούχος δικηγόρος. Ο μεταστάς διακρίνετο δια την ποιότητα του
χαρακτήρος του την αγάπη του προς το συνάνθρωπο του και την
καλοσύνη.
Την κηδεία του παρηκολούθησε η κοινωνία μας, και οι συνάδελφοι του.
Εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου αποχαιρέτησε τον νεκρό ο
Δικηγόρος κ. Κώστας Αντωνάκης ιδα συντόμου λόγου του ως εξής:
«Εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνης απευθύνω τον
τελευταίο χαιρετισμό στο σεβαστό και αλησμόνητο συνάδελφό μας.
Απαλά και ήρεμα πέρασε τη ζωή του ως τη στερνή ώρα του, ο Γιάννης
Σαρρής και έτσι με τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισε το θάνατο. Κι αυτό γιατι
στάθηκε αληθινά σ’ολη του τη ζωή ήρεμος, γαλήνιος, ανοιχτόκαρδος,
γεμάτος καλωσύνη και αγάπη.
Ητο γόνος της Αρχοντικής οικογένειας των Σαρρήδεων του
Αγ. Μάμαντος Μυλοποτάμου, που δεν συνήλθε ακόμη από το χθεσινό
ξαφνικό θάνατο ενός αλλού επίλεκτου μέλους της του λαμπρού
δασκάλου και σπανίου ανθρώπου πρωτεξάδελφου του σημερινού μας
νεκρού.
Στα πρώτα του χρόνια ο Γιάννης Σαρρής διορίστηκε δάσκαλος και
υπηρέτησε με ζέση και ζήλο, στο λειτούργημα του αυτό, στο οποίο το
έργου στάθηκε γόνιμο και αποδοτικό.
Από το 1911 διορίζεται δικηγόρος του Πρωτοδικείου μας όπου
υπηρέτησε σαράντα ολόκληρα χρόνια.
Τιμήθηκε πολλές φορές με την εμπιστοσύνη των συναδέλφων του και
συμμετείχε στη Διοίκηση του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνης, όπου
παρείχε τις πολύτιμες συμβουλές του.
Ήτανε απλοϊκός στη ζωή του και όμως είμαι μια θεία Φιλοσοφική
διάθεση και σε κάθε του ευχάριστη συζήτηση κάθε του ευχάριστη
συζήτηση άφηνε να διαφαίνεται το σπινθηροβόλο πνεύμα του στα
χαριτωμένα και όμορφα ανέκδοτά του.
Η Κρητική Νομοθεσία είχε βρει στο πρόσωπό του το βαθύ και άξιο
ερμηνευτή της και είναι γνωστό σ’ολους του συναδέλφους που γνώρισαν
από κοντά και συνεργάστηκαν με τον αείμνηστο Γιάννη Σαρρή, πως οι
γνώμες του σ’ όλα τα σοβαρά νομικά θέματα τις οποίες έδινε με
καλοσύνη και προθυμία, ήσαν πρωτότυποι και πολύτιμοι.
Δοκίμαζε ιδιαίτερη ευχαρίστηση να κατατοπίζει τους νέους συναδέλφους
του προς τους οποίους ησθάνετο μια απέραντη στοργή, στα πολλαπλά
και δύσκολα ζητήματα της πρακτικής με αυθορμητισμό και
ανυστεροβουλία.
Και όμως δεν έβαλε ποτέ σαν σκοπό της ζωής του την απόκτησιν
χρήματος.
Φρόντιζε να δίνει τις πολύτιμες συμβουλές του και αν παρέχει τις
υπηρεσίες του εντελώς δωρεάν πολλές φορές ή με μηδαμινή και
ασήμαντο αμοιβή γιατι τον επηρέαζε και τον συγκινούσε βαθιά η
φτώχεια και η δυστυχία.
Πόσοι φτωχοί αλήθεια και καταφρονεμένοι συνάνθρωποί του, θύματα
της αθλιότητας και της δυστυχίας δεν εύρισκαν καταφύγιο και προστασία
στον άρτιο επιστήμονα και λαμπρόν αυτό άνθρωπο.
Ετσι ο Γιάννης ο Σαρρής πέρασε μια ζωή ασκητική.
Συντροφιασμένος από την φιλόστοργη και αφοσιωμένη γυναίκα του
ζούσε μελλιτότατα απέριττα και αθόρυβα.
Και όμως ήτο ευχαριστημένος γιατι μπόρεσε και στάθηκε ίσαμε το
τελευταίο χρόνο της δικηγορίας του ο δικηγόρος της φτωχολογιάς.
Δεν τον μέθυσε η ύλη την οποία τοσο περιφρονούσε αλλά είχε την
ικανοποίηση ότι στάθηκε πιστός στον όρκο του επιστήμονος και είχε
καταστήσει τον εαυτό του χρήσιμο εις τους δεομένους της αρωγής τους,
και αυτοί ήσαν προ παντός οι φτωχοί.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του.»
Εφημ: «Βήμα»
27/2/1959