Προ σαράντα περίπου ημερών, τόσο ή σεβάσμια όσον και η νεωτέρα
κοινωνία της πόλεως Ρεθύμνης αποχαιρέτησαν οριστικά τον γέροντα
αείμνηστον Ευάγγελο Μαραγκουδάκη, συνταξιούχον, επαγγελματία
βιοτέχνη.
Καταγόμενος από το κοντινό χωριό Μαλάκι, εγκατεστάθη στο Ρέθυμνο
από παιδικής σχεδόν ηλικίας. Τα ακατάλυτα ισχυρά όπλα της ζωής του
ήσαν οι πατροπαράδοται ευχαί των γονέων του να παλέψει στη ζωή
του με πίστιν, θάρρος, εγκαρτέρησιν, εντιμότητα και απέραντη αγάπη
για τους συνανθρώπους που θα ζήσει μαζί τους.
Και τις εντολές αυτές τις κράτησεν με θρησκευτική ευλάβεια χωρίς
καμία παρέκκλιση κανένα συμβιβασμό και χωρίς ποτέ να παραπονεθεί.
Σκοπό της ζωής του είχε να διακριθεί εις την κοινωνία που διάλεξε να
ζήσει και να γίνει ένας άξιος Ρεθεμνιώτης πολίτης χρήσιμος και σ’αυτήν
και στην οικογένειά του. Τα τότε μέσα και οι δυνατότητες ζωής ήσαν
περιορισμένα, όμως αυτά δεν αποτελούσαν εμπόδια για τον δυνατό
χαρακτήρα, τον εργατικό, τον έντιμο, τον καλοσυνάτο, τον ευγενικό, τον
διακριτικό τον δίκαιο και φιλάνθρωπο Βαγγέλη. Επάλοιψεν σκληρό
αγώνα αλλά έφθασε εις τους στόχους της ζωής του υπερήφανος
αξιοπρεπής, αγαπητός και σεβαστός από όλους και πάντα κατά το
θέλημα του Θεού. Πολύ νέος δημιούργησε προσωπική επιτυχή
βιοτεχνία και αργότερα εμπορική εργασία εις τις οποίες διεκρίθη και
έχαιρεν μεγάλης εκτιμήσεως από όλους τους συναλλασσόμενους μέχρι
και του βαθύτατου γήρατος του οτε διέκοψεν την ενεργό δράσιν του.
Ευτύχησεν να παντρευτεί την ενάρετον στοργικήν και φιλάνθρωπον
σύζυγόν του Ουρανία μετα της οποίας έζησε αρμονική παραδειγματική,
συζυγική ζωή. Μαζί της απέκτησεν τρία εξαίρετα παιδιά δύο αγόρια και
μια εκλεκτή κόρην. Σύμφωνα με τα διδάγματά του, τις ευχές, τις
παραινέσεις του, τον παραδειγματικόν χριστιανικόν βίον του και την
στοργική φροντίδα που έτρεφε για αυτα τα παιδιά του τον
ηκολούθησαν πιστά εις τα βήματά του και σήμερον επιτυχημένα εις τη
ζωή και ευτυχισμένα εις τον οικογενειακό τους βίο πανδρεμένα, μια
μονιασμένα κοντά στον στοργικό πατέρα τους, και παρήγοροι και
συμπάσχοντες τον εβοήθησαν εις τις ασθένειες που τα τελευταία
χρόνια τον έθεσαν σε σκληρή δοκιμασία μέχρι και του θανάτου του που
τέλος τον έχασαν για πάντα.
Και η κοινωνία της Ρεθύμνης θα στερηθεί τον εξέχοντα συμπολίτη της
Ευάγγελον Μαραγκουδάκη αλλα δεν θα παύσει ποτέ να θυμάται με τις
ζωηρώτερες αναμνήσεις της τον άνθρωπο που επι πολλές δεκαετίες
αποτελούσε ένα λαμπρό παράδειγμα ανθρώπου προικισμένου με τα
πλέον σπάνια χαρίσματα της ευγένειας της γλυκύτητας, της πραότητας,
της ολοκληρωτικής ανθρωπιάς, της χαρακτηριστικής συμπόνοιας για
τους ανθρώπους τους της αλληλεγγύης για τον πάσχοντα της
χριστιανικής προσηλώσεως του και αυθόρμητης καλοκάγαθης αγάπης
του για τον όλον κόσμο και ξεχωριστά για τους συγγενείς τους φίλους,
τους συμπατριώτες του που τον περιστοίχιζαν εις όλη του την ζωή, με
αγάπη και σεβασμό.
Και εις την απαρηγόρητον και βαρυπενθούσα σύζυγό του Ουρανία τα
τέκνα του, Ανδρέα , Μάκη και Μαρία τις εκλεκτές νύμφες του τα
πολυαγαπημένα του εγγόνια καθώς και όλους τους συγγενείς του, δεν
μπορώ να βρω τα κατάλληλα λόγια να τους παρηγορήσω όμως η πίστις
ότι ο μακαρίτης έφυγε από τον πρόσκαιρο αυτό κόσμο για τον άλλον
τον αιώνιο, προετοιμασμένος χριστιανικότατα οσον οι ολίγοι και εκεί
τον περιμένει θέση ανάλογη με τα θεάρεστα έργα του, τα έργα της
χριστιανική αγάπης, της ανεξικακίας του και της απέραντης καλοσύνης
του, είναι η καλύτερη παρηγοριά για τους δικούς του και στοργική
ανάμνηση για τον μακαρίτη Βαγγέλη Μαραγκουδάκη.
Αιωνία η Μνήμη του.
Με πολλή θλίψη
Ε.Μ.