Ευαγγελία Κουμεντάκη (Πρεσβυτέρα)

Ο Παπά-Χαράλαμπος ο Κουμεντάκης, ήταν άριστος άνθρωπος και Χριστιανός, κι
από τους καλλίτερους Ιερωμένους της Επισκοπής Λάμπης. Εμφανίσιμος,
Ιεροπρεπής, γλυκύς, ήρεμος και μελωδικός ψάλτης με άριστους Κοινωνικούς
τρόπους, σεμνός, ευσεβής, καλός Οικογενειάρχης, φιλόξενος δι’όλους, είχε τα θεία
χαρίσματα, που τόσο φειδωλά διαμοιράζει ο Θεός και παλαιότερα, αλλά και την
σήμερον ημέραν.
Με μεγάλη οικογένεια, πολλά θηλυκά παιδιά και πολλά ατυχήματα στη ζωή του,
ακόμη και θανάτους παιδιών του, υπόμεινε πάντα με Χριστιανική εγκαρτέρηση,
σωφροσύνη και ταπεινοφροσύνη του Κυρίου. Πτωχός άνθρωπος και βιοπαλαιστής,
όπως ήσαν όλοι οι Ιερωμένοι της εποχής του, είχε να προστατεύση χήρες και ορφανά
Και από τον τίμιο μόχθο του, έτρωγαν και οι περαστικοί, οι ασθενείς και οι πενήτες,
γιατί τον ευλογούσε ο Πανάγαθος θεός.
Δεξί του χέρι, πιστός και αχώριστος σύντροφός του, στύλος της ζωής του και
παρηγορητής στις πικρίες του, ήταν η Παπαδιά του, της οποίας το μνημόσυνο γίνεται
στο Σπήλι. Όλοι που ευτυχήσαμε να γνωρίσωμε την ενάρετη, την καλοπροαίρετη, την
Αρχοντογυναίκα της Επαρχίας, το σέμνωμα και την υπερηφάνεια του Σπηλιού,
θλιβόμαστε γιατί είναι δεδομένο άνωθεν να φεύγουν από τον κόσμο πολύτιμοι
άνθρωποι..
Σαν πέθανε ο ιέροντας, έπεσε με το φιλόστοργα παιδιά της, που την ελάτρευαν. Και
όταν ήλθετο πλήρωμα του χρόνου, απεδήμησε προς Κύριον, συνοδευόμενη από
άδολη αγάπη, τον απέραντο σεβασμό και την ειλικρινή εκτίμηση, όλων των
ανθρώπων της περιφέρειας, καλών και κακών, πλουσίων και πτωχών, δικαίων και
αμαρτωλών.
Ας είναι αιωνία της η μνήμη.
Μ.Π.