ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΛΙΤΙΝΑΣ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ:

Εγεννήθη εις Μέσην Ρεθύμνης Κρήτης, από γονείς προς τους οποίους ευλαβικά αφιερώνει την παρούσα εργασία. Πατέρας: Δημήτριος – Έμπορος, Κτηματίας. Μητέρα: Ελένη – Οικιακά. Σύζυγος: Ρούσσα – Παιδαγωγικά. Τέκνα: Δημήτριος – Ιατρικαί σπουδαί, Σταύρος – Αρχιτεκτονικαί σπουδαί, Ελένη – Παιδαγωγικά. Αδέλφια: Στυλιανός Δημοδιδάσκαλος (τέκνα: Εμμανουήλ – Ιδιωτ. υπαλλ., Ελένη – Ιατρός, Ευάγγελος – γαμβρός – Ιατρός), Ζαχαρένια Οδοντίατρος, Πόπη – Οικιακά (τέκνα: Δημήτριος – Τραπεζ. υπάλ., Νικόλαος – Ιατρός) και Γεώργιος – Χειρουργός (τέχνα: Ελένη – Ιατρικοί σπουδαί, Δημήτριος – Μαθητής)

ΣΠΟΥΔΑΙ:.
Πρακτικόν Λύκειον Ρεθύμνης με Διευθυντήν τον Ευριβιάδην Βούλγαρην, διδάσκαλον των διδασκάλων προς τον οποίον στρέφει ευλαβικά την σκέψιν επίσης – Επίδοσις σημαιοφόρου. Δι εξετάσεων Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών – Ανωτάτη Εμπορική Σχολή – Πτυχίον Ιατρικής Σχολής Αθηνών – Δι εξετάσεων τίτλος Γενικού Χειρουργού. Επιπρόσθεται του τίτλου του Γενικού Χειρουργού Σπουδαΐ – Ακτινολογία – Μαιευτική Γυναικολογία – Ορθοπεδική Ουρολογία – Παθολογία (Δι εξετάσεων Πανεπιστημιακός Βοηθός εις την Παθολογίαν, θέσις την οποία δεν ανέλαβε διότι εσυνέχισε την Χειρουργικήν του εκπαίδευση με βάση την Παθολογίαν).

ΞΕΝΑΙ ΓΛΩΣΣΑΙ:
Αγγλικήν

ΣΤΡΑΤΟΣ:
Φανέλλα Στρατιώτου Αλβανικού Μετώπου. Εθελοντής κατά την Μάχην της Κρήτης εις στρατιωτικό αεροδρόμιο Ρεθύμνης και εις υπαίθριον Συμμαχικό Χειρουργείο εις χωρίο Αδελε Ρεθύμνης. Απέφυγεν την εκτέλεσαν υπό των αλεξιπτωτιστών – έζησε το δράμα των εκτελέσεων των αμάχων εις τα γύρω χωριά, και συνέβαλε εις το να μην εκτελεσθούν άμαχοι στο χωριό του, διά σχεδίου το οποίο κατέστρωσε βοηθούμενος από συνεργάτες. Μετάδοσις ειδήσεων προς εξύψωσιν και διατήρησης του ηθικού των αμάχων από ραδιόφωνο το οποίο εγκατέστησε εντός οστεοφυλακίου με συνεργάτην – Αντίστασις.

ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟΣ:
Χειρουργός 222 Ορειν. Χειρ. Εκστρ. – Διευθυντής και Χειρουργός του στρατιωτικού τμήματος του νοσοκομείου Κομοτινής – Διοικητής και Χειρουργός της Α’ Εφεδρικής Χειρουργικής Μονάδος στο Μπέλλες – Διευθυντής Χειρουργικού Τμήματος στρατιωτικού νοσοκομείου Αλεξανδρουπόλεως – Απελύθη Ανθυπίατρος – Σήμερον Λοχαγός- Ιατρός.
Εφήρμοσε παρά τας αντιδράσεις της εκ καθηγητών πανεπιστημίου Επιστημονικής Επιτροπής Στρατού (απαγορευτική εγκύκλιος), πρώτος τον κλειστόν ακρωτηριασμόν διά κρημνών των άκρων, εκατηγορήθη, αλλά συνεχίσας επεβλήθη τελικώς η μέθοδος (επιτρεπτική εγκύκλιος της ίδιας Επιτροπής), διότι το αποτέλεσμα ήτο η μείωσης της νοσηλείας, από 6-12 μήνας εις 15 ημέρας, ανευ επανεγχειρήσεων. (Άμεσος τοποθέτησης τεχνιτού άκρου)
Εφήρμοσε επίσης πρώτος την εγκεφαλονωτιαία πλύσην διά αντιβιωτικών στάγδην ή εφάπαξ διαμέσου σπονδυλικής στύλης και διά σωληνώσεων κρανίου, επι χειρουργημένων κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων διά πυροβόλου όπλου, με αποτέλεσμα την καταπληκτικήν μείωσην της θνησιμότητος.
Ομοίως εφήρμοσεν την πλύσην των σπλάχνων και των κοιλοτήτων της κοιλίας εις τα πολεμικά τραύματα, εις τας ρήξεις και τας διατρήσεις τούτων εκ παθολογικής αιτίας, η οποία ήτο απαγορευτική (εφηρμόζετο απλή διάνοιξις διασωλήνωσις και διαγάζωσις των συλλογών), θεωρουμένης της πλύσεως ή της διασπάσεως των συμφύσεων, ως επεκτείνουσα την λοίμωξιν του περιτοναίου. Σήμερον η παράληψις της πλύσεως και του πλήρους καθαρισμού της κοιλιακής κοιλότητος, θεωρήται Ιατρικό σφάλμα. Προς απόδειξιν εδημοσίευσεν σχετικήν εργασίαν επί εβδομήντα πέντε ιδιωτικών περιπτώσεων του, με κάθετον πτώσιν της θνησιμότητος, και ταύτισην προς την διεθνή, (όρα Ε. Λίτινας: Θεραπευτική αντιμετώπισης της οξείας περιτονίτιδος ως μετεγχειρητικής λοιμώξεως και συμπεράσματα ἐκ ταύτης. Πρ. 6ου Πανελ. Συνενδρίου Χειρουργικής, 1969, σελίς 656-663).

ΗΘΙΚΑΙ ΑΜΟΙΒΑΙ:
Πολεμικός Σταυρός – Μέλος Αντ. της Χειρουργικής Εταιρείας Αθηνών με τιμητικάς προτάσεις διακεκριμένων συναδέλφων, βάσει εργασιών.

ΔΡΑΣΕΙΣ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ:
Διευθυντής – Χειρουργός Κρατικού Νοσοκομείου Ρεθύμνης κατ’ εκλογήν Επιστημονικού Συμβουλίου Υπουργείου Προνοίας. Διευθυντής – Χειρουργός Ιδιωτικής Κλινικής εν Ρεθύμνω (1954-64) και Διευθυντής – Χειρουργός ετέρας Ιδιωτικής Κλινικής εν Ηρακλείω (1957 έως σήμερον) τας οποίας ίδρυσεν, αγωνιζόμενος πάντοτε με πάθος, διά την βελτίωσην των συνθηκών νοσηλείας και ασφαλείας των ασθενών, και διά το όχι μόνο καλόν αλλά και διά το άριστον αποτέλεσμα των επεμβάσεων. Εις τας Κλινικάς αυτάς ησκήθησαν και αρκετά εδιδάχθησαν σημερινοί συνάδελφοι Ιατροί και Χειρουργοί. Η φιλοδοξία ήτο να καταστήση τας πόλεις που εργάσθη, κέντρα θεραπευτικά και όχι διακομιστικά, αλλά προσέκρουσε εις την στείραν άρνησην των ασφαλιστικών ταμείων, άτινα αρνούντο να καταβάλουν τας δαπάνας τας οποίας κατέβαλον εις τα νοσοκομεία, και εις την τακτικήν των εκάστοτε κυβερνήσεων, αι οποίαι εφήρμοζαν την αρχήν της μαζικοποιήσεως εις την νοσηλείαν των ασθενών, με αποτέλεσμα τον εκμηδενισμόν της σχέσεως Ιατρού και αρρώστου, της ελευθέρας βουλήσεως και της αξιοπρεπείας τούτου. Έλαχε εις τούτον η υψίστη τιμή να μεταφέρει εις την Κρήτην και να εγκαταστήση την Μεγάλην Χειρουργικήν, από του έτους 1952 και να εκτελέση μετ’ άλλων συναδέλφων του (ως θα ενθυμούνται) επεμβάσεις του τύπου: Μαστοειδίτιδος μετά εγκεφαλικού αποστήματος – Βρογχοκήλης – Οστεοσυνθέσεως καταγμάτων – Αποκατάστασις καταγμάτων του αυχένος του μηριαίου οστού άνευ εγχειρήσεως – Αποκαταστάσεως καταγμάτων σπονδυλικής στήλης μετά ή άνευ παραπληγίας – Προστατεκτομής – Νεφρεκτομής Υστερεκτομής και Πανυστερεκτομής – Χρονίας πυελοπεριτονίτιδος συνεπεία όγκων διαπυηθέντων ή λοιμώξεων Βαρέων ηπατικών ρήξεων οπισθίας επιφανείας – Όγκων του εντέρου – Αφαίρεσις ξένων σωμάτων εκ του μυοκαρδίου κ.λ.π., κ.λ.π. Πάντα ταύτα απετέλεσαν μίαν κοινωνικήν προσφοράν, εις την σωτηρίαν της ζωής αλλά και εις το βαλάντιο των ασθενών της επαρχίας (απολαμβάνων ενίοτε της ειρωνίας των εν Αθήναις εγκατεστημένων συμμαθητών του), δυστυχώς όμως ή αρχή της μαζικοποιήσεως και πάλιν επαναλαμβάνομεν υποβάθμισε την δράσιν ταύτην, προς ζημίαν του συνόλου.
ΛΙΜΟΔΟΣΙΑ. Με την προσφορά των στρατευμένων νέων μας, συνέβαλε κατά τον ανταρτοπόλεμο, ακομάτιστα, εις την εκτέλεσιν μεταγγίσεων αίματος εις την πρώτην γραμμήν της μάχης, είτε με την μέθοδον των τριών συρίγγων, είτε με την μέθοδον του κενού φιάλης”, είτε με την “μέθοδον της αερομεταφοράς”, μερίμνη του Ελ. Ερυθρού Σταυρού, διά διπλοτοιχωματικών παγοκιβωτίων, ετοίμου εμφιαλωμένου αίματος εις την πρώτην γραμμήν του μετώπου ή και μη εγκυβωτισμένου ξηρού πλάσματος, καθοριζομένης και της συμβατότητος των Ομάδων και της διασταυρώσεως από την ανάγκην σωτηρίας, της αποκαλουμένης σήμερον “Ηρωϊκής Χειρουργικής”.
Παράλληλα επηκολούθησε μεταπολεμικώς η δράσις εις την ίδρυσιν των λεγομένων “Τραπεζών Λίματος” εις τον ιδιωτικόν τομέα, η οποία αβασανίστως εκατηγορήθη και από τον τότε Ιατρών Υφυπουργός Υγείας, αργότερον η δράσις εις την ίδρυσιν των “Σταθμών Αιμοδοσίας” του Ελλ. Ερυθρού Σταυρού δι’ αλληλοσυνεργασίας και αργότερον εις την ίδρυσιν και την σημερινήν οργάνωσιν των Νοσοκομειακών Κέντρων Αιμοδοσίας”.
Έτσι κατέστη δυνατή η εκτέλεσις μεγάλων εγχειρήσεων ανεξαρτήτως τόπου και η χορήγησις αίματος εις άλλας παθολογικάς καταστάσεις.
Η αντιSHOCK αγωγή, δηλαδή η προ αλλά και η μετεγχειρητική αιμομετάγγησις, ενύδρωσις, αντιβίωσης, κατάπαυσις του πόνου και υποστήριξις της καλής λειτουργίας των συστημάτων του οργανισμού, διά να μην προστίθεται το SHOCK του τρυματισμού εις το SHOCK των εγχειρήσεων (πράγμα που αυξάνει την θνησιμότητα) επί βαρέων πολεμικών ή τροχαίων τρυμάτων, υπήρξε ένας άλλος τομεύς προμελέτης και εφαρμογής και από τον βιογραφούμενον, με κάθετον πτώσιν της θνησιμότητος, και που μεταπολεμικώς οδήγησεν εις την αναγκαιότητα ιδρύσεως των σημερινών Τμημάτων Εντατικής Παρακολουθήσεως” εις τα Νοσοκομεία, βάσει της συγκεντρωθήκης πείρας και άλλων χειρουργών του πολέμου.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙΣΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΙ:
Αι δημοσιευθείσαι εργασίαι του περιέχουν όλοι την πρωτοτυπίαν και το νέον στοιχείον δι’ ό και εδημοσιεύθησαν, και δεν περιέχουν το στοιχείον της ανασκοπήσεως και της στατικολογίας, αποτελούσαι μικρούς λίθους εις το στερέωμα της Χειρουργικής.

  1. Επίδειξις σπανιωτάτου όγκου (αμαρτώματος) του λεπτού εντέρου επί βρέφους ηλικίας 10 μηνών, προκαλέσαντος εγκολιασμόν και κώμα, διασοθέντος τελικώς, Αρχεία Ελληνικής Παιδιατρ. Εταιρείας, 1963, τεύχος 11-12, σελίς 341-347.
  2. Χρονίως εξελισομένη στένωσις του παχέος εντέρου εκ περιοπληγίτιδος (εμφανίζουσα περιοδικόν ειλεόν). Πρακτ. 4ου Πανελληνίου συνενδρίου Χειρουργικής, 1967, τόμος Α’, σελίς 546-548.
  3. Τεχνική εγχειρήσεως εφαρμοσθήσας επιτυχώς επί ακατασχέτως αιμορραγούντος καρκινώματος του καρδιακού στομίου του στομάχου (οισοφάγος). Πρακτ. 4ου Πανελ. συνενδρίου Χειρουργικής, 1967, τόμος Α’, σελίς 197-201
  4. Χολαγγειοαιμοραγία, οφειλωμένη εις χρονία εξέλκωσιν του τοιχώματος της χολιδόχου κύστεως, ιαθείσα μετά χολοκυστεκτομήν και υφισταμένη από 25ετίας. Πρακτ. 4ου Πανελ. συνενδρίου Χειρουργικής, 1967, τόμος Α’, σελίς 159-165.
  5. Θεραπευτική αντιμετώπισης της οξείας περιτονίτιδος ως μετεγχειρητικής λοιμώξεως και συμπεράσματα εκ ταύτης. Πρακτ. 6ου Πανελ. συνεδρίου Χειρουργικής, 1969, σελίς 656-663.
  6. Κλεισταί κοιλιακοί κακώσεις λεπτού εντέρου (ρήξις και διατομή) και ήπατος (οπισθίας επιφανείας) χειρουργηθείσαι και διασωθείσαι. Πρακτ. 9ου Πανελ. συνενδρίου Χειρουργικής, 1976, σελίς 1056-1061.
  7. Μία απλή εγχειρητική μέθοδος διάτινας εκ των ακατασχέτων αιμορραγιών του βλεννογόνου του στομάχου και του κατωτέρω τμήματος του οισοφάγου. Ελληνική Χειρουργική, 1971, τόμος 18, τεύχος 1, σελίς 17-25. (Μετεφράσθη εις την Αγγλικήν).
  8. Μετεγκαυματική καταστροφή της λειτουργίας άκρας χειρός εξ ουλωδών συμφύσεων υφισταμένη από 18ετίας, Χειρουργική αποκατάστασις. Πρακτ. 10ου Πανελ. συνενδρίου, 1978, σελίς 663-668.
  9. Θωρακοκοιλιακή διαπύησις και αποστηματοπύποις του λεμφικού συστήματος. Έρευνα και διαγνωστικοί συνέπεια ενός παρασπονδυλικού οσφυϊκού συριγγίου. Ελληνική Χειρουργική, 1983, τόμος 55, τεύχος 2, σελίς 152-159,
  10. ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ Η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ; Νεκροτομική έρευνα. Μονογραφία 1992.

ΥΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΙ:

  1. Λιματικά έμβολα καρδιακών κοιλοτήτων και κοιλοτήτων μεγάλων αγγείων, συμβατά με την ζωήν,


ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ:
Πανελλήνιο συνένδριο Παιδιατρικής 1967 – Πανελλήνια συνένδρια Χειρουργικής με διεθνή συμμετοχήν εν Αθήναις, Θεσσαλονίκη, κ.λ.π., 4ου/1966, 5ου/1968, 6ου 1970, του 1972, 8ου 1974, 9ού/1976, 10ου/1978, Που/1980 και λοιπών γενομένων μέχρι σήμερον – Τον Διεθνές Αστροναυτικόν συνένδριον με θέματα Αστροναυτικής Ιατρικής και Βιολογίας (Αθήναι, 1969), παρισταμένου του πατρός της Αστροναυτικής VON BRAUN και των Αμερικανών και Ρώσων αστροναυτών οι οποίοι εβάδισαν πρώτοι εις το διάστημα.
Συμμετοχή εις τας επιστημονικές εκδηλώσεις 6ης 100ετηρίδος πανεπιστημίου Leyden – Ολλανδίας.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΡΑΣΙΣ:
Δημιουργία – Ισόρροπος λειτουργία εγκεφάλου – αισθητηρίων οργάνων – με αποδοχή από υπόστρωμα ατόμων – επί καταλλήλου περιβάλλοντος. Ο εγκέφαλος με την σκέψιν κινητοποιεί τα αισθητήρια. Το συναίσθημα των αισθητηρίων κινητοποιεί τον εγκέφαλον. Το ανθρώπινο υπόστρωμα αποδέχεται ή όχι. Το φυσικό περιβάλλον συντηρεί και τότε ότι δημιουργείται παραμένει σαν πολιτισμός για να βελτιώνει την ανθρωπίνη ζωή και να διδάσκει τους επερχομένους. Ότι δεν καταφέρνει να κάνει πραγματικό έργο η σκέψις, το κάνει έργο ιδεατό το συναίσθημα και το συντηρεί σε πόθους (λύρα, δίστιχα, χορός, παραμύθι, παράδοσις) έως ότου ο εγκέφαλος το μετατρέψει από ιδεατό σε πραγματικό, μέσα στη σχέση αυτή δημιουργίας από δύο δυνάμεις.
Στις 23 Απριλίου 1955, ύστερα από ένα πραγματικό (χειρουργικό έργο σκέψεως στο Ρέθυμνο και μέσα στη σχέση σκέψεως – συναισθήματος, το συναίσθημα οδήγησε τα μεσάνυκτα και υπό συνεχή ραγδαία βροχή, την μουσικοχορευτική συντροφιά του, Λ. Σκορδαλός, 1. Μαρκογιαννάκης με συζύγους και αδελφές, στο χωριό Πιτσίδια Μεσσαράς, για να ευχηθούν (συναίσθημα) στο Γιώργο Κυπράκη που γιόρταζε, τα Χρόνια Πολλά. Στους παραδοσιακούς αλλά αθάνατους ήχους της λύρας, όργανο των Ελλήνων από τον Όμηρο και πριν, και του διστίχου που ανήγγειλε τον σκοπόν της καντάδας και που μιτοχτένιαζε την αγάπη και τα συναισθήματα όλων, άνοιξαν τα παράθυρα και η πόρτα και Κυπράκης και σύζυγος με τα νυχτικά πήδησαν από το παράθυρο και αγκάλιασαν φίλους, μουσική, τραγουδιστό δίστιχο, με τέτοιο ενθουσιασμό, χαρά και φιλοξενία, που κανένας εγκέφαλος δεν μπορούσε με την σκέψη να εξηγήση αυτό που δημιούργησε και έκανε ιδεατό έργο, εκείνη τη στιγμή, το συναίσθημα. Χορεύοντας η παρέα βρέθηκε μπροστά σ’ ένα παραδοσιακό τραπέζι – τάβλα, απομεινάρι βουλευτικής επισκέψεως που δεν πρόλαβε να ξεστρωθή. Μια “φαγιάντζα” με ντομάτα και αγγούρι (23/4/55) έκανε την εμφάνιση της . Εις το ερώτημα πως αυτό; η απάντηση: “Στην άμμο του χωριού μας παράγονται αρκεί να έχομε λίγο νερό. Το καλοκαίρι πουλάμε τρεις (3) δραχμές το κιλό, τώρα αγοράζουν εδώ τα καμιόνια επί τόπου με 24 και πουλάνε στην Ευρώπη με 80 το κιλό, αλλά σε ποια κατάσταση;”. Εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε η ιδέα της συνδέσεως με οχηματαγωγά (F/B), Μεσσαράς – Ηρακλείου – Πειραιώς – Ευρώπης, μέσα στη ….. “φαγιάτζα”……!!!!
Το εμπόριο του Μίνωος και ο πορθμός του Καλαί (Γαλλίας – Αγγλίας) προώθησαν το ιδεατό σχέδιο που γεννήθηκε με την λύρα, το δίστιχο, το τραγούδι, το χορό, τα συναισθήματα. Το πραγματικό έργο απέμενε να ακολουθήση το ιδεατό και είμεθα συνεπείς. Η ιδέα έγινε “έμβλημα” στο νομό Ρεθύμνης (εκλογές), του ανεξάρτητου Φιλελεύθερου πολιτικού συνδυασμού Μ. Σκουλά – Αντ. Λίτινα – Στ. Μπίρη, που πήρε τελικώς παμψηφεί την νίκην (ανατροπή πολιτικού σκηνικού του νομού), αλλά δεν μπόρεσε να κάμει πράξη το “έμβλημα” του, γιατί την κυβέρνηση την πήρε ο συνδυασμός “Παπάγου”. Μετά τον θάνατο Παπάγου, ο εκ του συνδυασμού Ρεθύμνης Σταύρος Μπίρης, έγινε βουλευτής Πειραιώς εις τας επομένας εκλογάς υπό του Γ. Παπανδρέου και συγχρόνως Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας λόγω της μεγάλης πλειοψηφίας και της δραστηριότητος την οποίαν διέθετε σαν νέος βουλευτής. Το έμβλημα Γ/Βούνδεσις δεν είχε ξεχασθεί για τον νομό Ρεθύμνης, εκινδύνευε όμως. Ύστερα από μία περιπετειώδη αναζήτηση (της οποίας το χρονικό θα εκτεθεί αλλού) του Υπουργού Σταύρου Μπίρη, κατά την επίσκεψιν του κυβερνητικού κλιμακίου εις την Κρήτην υπό τον Γ. Παπανδρέου, με υπουργούς τους Κ. Μητσοτάκη, Ανδ. Παπανδρέου, Γ. Χούταν, Σ. Μπίρην κ.λ.π., ο κ. Μπίρης ανευρεθής την τελευταίας στιγμήν της αναχωρήσεως τους εις το λιμάνι Χανίων, του υπενθυμίζεται το έμβλημα” Ε/Βούνδεσις και υπόσχεται ότι θα το πραγματοποιηση την επομένην το πρωί που θα βρεθή εις Αθήνας. Πράγματι το ιδεατό έγινε πραγματικό έργο και μετά από λίγο ο εφοπλιστής Ευθυμιάδης Κ. έκανε την εμφάνιση του, τακτοποιώντας προσωπικώς την φόρτωσιν των αυτοκινήτων – ψυγείων, στο λιμάνι του Ηρακλείου, με τα Ο/Γ “Μίνως” και “Φαιστός”. Ο λαός της Κρήτης αποδέχεται το γεγονός και το εμπόριο ξεσηκώνεται
Το ίδιο συγκρότημα Σκορδαλού – Μαρκογιαννάκη με την ίδια παρέα που έριψε την ιδέα F/Βουνδέσεως, συμβάλουν στο ξεσήκωμα και προωθούν την έκδοσιν ενός δίσκου – γραμμοφώνου (ο οποίος σώζεται και θα παραδοθή αρμοδίως ως τεκμήριον από τον βιογραφούμενο) και ο οποίος κυκλοφορεί και κατατοπίζει τους ενδιαφερομένους εμπορικά, ευχαριστεί τον Ευθυμιάδη από την μία πλευρά και μνημονεύει τους Βενιζέλους από την άλλη (εμπνευστής ανέκαθεν των νεοτέρων Κρητών).
Σήμερα στην Ανατολική Μεσόγειον απεσύρθησαν τα ατμόπλοια τύπου “Αγγέλικα” και “Καδιώ” και όλη η διακίνησις εμπορευμάτων, τυοριστών, εντοπίου πληθυσμού γίνεται αποκλειστικώς με την Ε/Βσύνδεσιν. Η προσφορά προφανής.


ΓΕΝΙΚΑ:
Φιλοδοξία του είναι να μεταφέρη την τελειότητα των φυσικών και βιολογικών νόμων εις τους ανθρωπίνους τοιούτους, οι οποίοι είναι γεμάτοι από υποκειμενικότητα, ανακολουθία και λάθη, με στόχον την βελτίωσιν της ανθρωπίνης διαβιώσεως μας, την οποίαν τείνομεν να επαναφέρομεν εις την ζούγκλαν,

Αφήστε μια απάντηση