Κρητική Επιθεώρηση 19/03/1981
Απροσδόκητη είδηση εξ Αθηνών ανάγγειλε, χθες το πρωί το θάνατο του συμπολίτη
Εμμανουήλ Δημητρακάκη, Ναυτιλιακού Πράκτορα. Είχε μεταβή προς θεραπεία από
αιφνίδιο νόσημα μόλις πριν Δέκα πέντε ημέρες. Τον είχα συναντήσει τις παραμονές της
αναχώρησης έξωθι του Πρακτορείου. Συζητήσαμε μαζί. Με διαύγεια σκέψης, οξύτητα και
πληθωρική πνευματικότητα μου διατύπωσε τις απόψεις του πάνω σε επίκαιρο θέμα.
Θαύμασα την μεγάλη του ικανότητα να εμβαθύνη στα δυσκολότερα ακόμη θέματα
και να δίνη λύσεις στα δυσεπίλυτα προβλήματα. Πλήρη διατηρούσε την ευφυία που είχε εκ
γενετής. Υγιέστατος και ακατάβλητος από τη φθορά του χρόνου στεκόταν όρθιος και
ευθυτενής, ατσάλινος, παρά τα ογδόντα που τον βάραιναν και τις πολλαπλές φροντίδες
που διάθετε επί μια δεκαπενταετία τώρα, στη διεύθυνση του Πρακτορείου. Δεν μπορούσα
τότε να πιστεύσω ότι τόσο γρήγορα θα ευρεθώ στη θλιβερή θέση να τον νεκρολογήσω με
τις λίγες αυτές αδόκιμες γραμμές.
Ο Μανωλάκης καθώς τον προσαγόρευα υπήρξε πρότυπο φίλεργου δραστήριου και
δημιουργικού ανθρώπου. Γέννημα και θρέμμα του ηρωικού και εύανδρου Ατσιπόπουλου
υπηρέτησε επί σειράν δεκαετηρίδων σε νευραλγικά πόστα την Εμπορική Τράπεζα. Λίαν
ευδοκίμως. Αφυπηρετήσας με σεβαστή σύνταξη δεν εφησύχασε πάρ’ ότι είχε λύσει το
οικονομικό του πρόβλημα. Συνέχισε με ακάματο ζήλο προσφέρων τις υπηρεσίες του στην
οργάνωση και διεύθυνση του πρακτορείου της ΑΝΕΚ. Πολλά οφείλει η πρώτη αυτή
Ναυτιλιακή Εταιρεία Κρήτης στην φιλοπονία και δραστηριότητά του.
Ο Εκλιπών ευτύχησε να συνδέση τη ζωή του με χρηστή και ενάρετη σύζυγο την
Αθηνά το γένος Λαρίου.
Τέσσερα εξαίρετα τέκνα απόκτησαν: Τρεις υιούς και μία σεμνή και υπέροχη κόρη.
Ήδη πολλά εγγόνια χαίρονται. Η αρίστη ανατροφή, η ευγένεια, το σεμνό ήθος που τα
διακρίνει και οι σπουδές των τα βοήθησαν να ανέλθουν επαγγελματικά και να καταλάβουν
δεσπόζουσα θέση στην κοινωνία της πόλης μας. Τα τρία επιζώντα. Γιατί είχε ο ατυχής το
οδυνηρό προνόμιο να χάση τον ένα από τους υιούς του, τον Κώστα του στο ναυάγιο του
«Ηρακλείου». Βαρύ πλήγμα της Μοίρας δέχτηκε η λίαν συμπαθής και αγαπητή στην
Κοινωνία μας Οικογένεια. Το υπόμεινε ωστόσο. Το άντεξε. Στην εργασία επιδόθηκε όχι από
τη δίψα του κέρδους αλλά για να λησμονά τον πόνο του πρόωρου χαμού του παλικαριού
του ο πληγείς πατέρας.
Ο νεκρός του αγαπητού φίλου θα μεταφερθή εξ Αθηνών και θα κηδευθή σήμερον.
Η ευγενής Ρεθυμνιακή Κοινωνία αθρόα θα συνοδεύση την εκφορά του εις εκδήλωση της
βαθιάς προς τον απερχόμενο εκτίμησης και της μεγάλης του Κοινωνικής Προσφοράς. Με το
θάνατο του Μανωλάκη ένα αγκωνάρι πέφτει από το παλιό κάστρο του Ρεθέμνου. Κατά ένα
λιγοστεύουν οι άνδρες της Παλιάς Ρεθεμνιώτικης Φρουράς. Στην φίλη οικογένεια
απευθύνω θερμά συλλυπητήρια. Στον αείμνηστο φίλο ελαφρό το χώμα του τάφου.
Αιωνία η μνήμη
Α.Σ.Σ.