Το πρώτο παιδί από τά τέσσερα τών Μάρκου και Ευαγγελίας Ψαρρού. Γεννήθηκε στην Πηγή Ρεθύμνης τήν 28 Δεκεμβρίου 1933.
Την πρώτη Δημοτικού τελείωσε στη Λούτρα πηγαίνοντας καθημερινά με την Μητέρα του πού ήταν δασκάλα στο χωριό. Τις υπόλοιπες τάξεις φοίτησε σε Δημοτικό Σχολείο τής Πηγής πού, λόγω τής επίταξης από τα κατοχικά στρατεύματα τού κτιρίου, μάθημα γινόταν στούς Ιερούς Ναούς τής Παναγίας καί τής Αγίας Παρασκευής.
Τελείωσε το Γυμνάσιο καί τό πρακτικό τότε λύκειο στο Ρέθυμνο πηγαίνοντας καθημερινά Πηγή-Ρέθυμνο καί αντιστρόφως τό μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τών έξι (6) αυτών χρόνων μέ τά πόδια (απόσταση 9 χιλ/τρων).
Το 1951 πέτυχε στη Σχολή Υπομηχανικών Ηρακλείου (παράρτημα του Ε.Μ.Π.) ώς πολιτικός Υπομηχανικός, τήν οποία τελείωσε τον Ιούνιο 1955 (4ετής φοίτηση).
Παρουσιάστηκε στό Κ.Ε. Κορίνθου ως υποψήφιος Ε.Α. τέλη Αυγούστου 1955, επιλέγη Υ.Ε.Α. Μηχανικού στο κέντρο εκπαιδεύσεως Λουτρακίου, όπου απεφοίτησε αρχές Μαΐου 1956 ώς δόκιμος έφεδρος Αξιωματικός Μηχανικού μέ τόν βαθμό “ΆΡΙΣΤΑ” πρώτος από τους 72 υποψηφίους της σειράς του. Μετατέθηκε στο 725 Τάγμα Μηχανικού μέ έδρα το Ρέθυμνο όπου, τήν 19 Ιουλίου 1956 έλαβε φύλλο πορείας γιά τήν 732 Δ.Ε.Μ. (δ/νση έργων Μηχ/κού) μέ έδρα τη Σπάρτη γιά τήν επίβλεψη έργων τού στρατωνισμού τού Κ.Ε.Ε.Μ. καί ειδικότερα τού κτιρίου στρατωνισμού του 3ου Τάγματος (Σχολή Μαγείρων) στο Γύθειο. Μετά τήν περαίωση τού κτιρίου στο Γύθειο μετατέθηκε στη Σχολή Μηχανικού όπου ανέλαβε τά κλιμάκια Μηχανημάτων καί προσωπικού σέ διανοίξεις καί συντηρήσεις δρόμων τής Λακωνίας. Τά κλιμάκια αυτά ήσαν ό προπομπός βάσει του οποίου λόγω τής καλής απόδοσης διοργανώθηκαν αργότερα οι Μονάδες των Μ.Ο.Μ.Α. τού στρατού καί τής αεροπορίας.
Το 1958 υπηρέτησε ως βοηθός επιβλέποντος στα έργα του ΝΑΤΟ στη Σούδα Κρήτης.
Το 1959 διορίστηκε στο Υπουργείο Δημοσίων έργων στο Γραφείο Νομομηχανικού Ν. Λακωνίας αργότερα Δ/νση Τεχν. Υπηρεσιών ώς μόνιμος Πολιτ. Υπομηχανικός, όπου υπηρέτησε μέχρι τόν Μάρτιο του 1970 που υπέβαλλε εθελουσία παραίτηση. Σ’ αυτήν τήν 10ετή υπηρεσία ασχολήθηκε ειδικά σε μελέτες, επιβλέψεις και ότι άλλο αφορούσε έργα κ.λπ. οδοποιίας Εθνικής και Επαρχιακής, όπως καί έργα πού αφορούσαν διευθετήσεις χειμάρρων καί αντιπλημμυρικά, στόν Ευρώτα ποταμό. Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα πέρασε πολλές φορές σε σεμινάρια μετεκπαίδευσης μέχρι το τελευταίο το 1969 ένα τρίμηνο στο Ε.Μ.Π. καί στό κεντρικό εργαστήριο Δημ. Έργων Αθηνών. Έφυγε από την υπηρεσία μέ δύο ευφήμους μνείας.
Από το 1970 εώς το 1996 εργάσθηκε ελεύθερος επαγγελματίας κυρίως εργολήπτης Δημ. Έργων ασχοληθείς μέ δημόσια Έργα όπως σέ Μελέτες-Κατασκευές Εθνικού και Επαρχιακού Δικτύου στο Νομό Λακωνίας αντιπλημμυρικών καί λιμενικών έργων.
Το 1996 συνταξιοδοτήθηκε από το Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε..
Μετά τή συνταξιοδότηση του ασχολήθηκε με δημοσιεύματα στόν τοπικό τύπο όπως καί μέ τηλεοπτικές εμφανίσεις γιά διάφορα προβλήματα καί προτάσεις τού γιά τόν Νομό, καί ώς επί τό πλείστον γιά τά Δημόσια Έργα αλλά μερικές φορές καί γιά κοινωνικά.
Ως πρόεδρος τού Συλλόγου Κρητών Λακωνίας ή Μεγαλόνησος μαζί μέ τό Λαογραφικό όμιλο “Κουρήτες” μέ πρόεδρο τόν Μανώλη Νικ. Παττακό καί τήν συμβολή εκατοντάδων ευλαβών χριστιανών Κρητών καί Λακώνων, ανεγέρθηκε στό Σαϊνοπούλειο άλσος στην Μαγούλα Σπάρτης ο Ιερός Ναός τών Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων (Εμμανουήλ-Αγγελή- Νικολάου- Γεωργίου) έκ Μελαμπών Ρεθύμνης.
Σύζυγος του από το 1959 είναι ή Γεωργία τό γένος Παζαροπούλου από το Γύθειο. Έχουν αποκτήσει δύο παιδιά τόν Μάρκο Πολιτικό Μηχ/κο καί τήν Έλενα πτυχιούχο τού Παντείου Πανεπιστημίου υπάλληλο του Υπουρ. Οικονομικών καί δύο εγγονές τήν Άρτεμις κόρη τής Έλενας ιατρόν, καί τήν Γεωργία κόρη του Μάρκου φοιτήτρια στην Αγγλία.
