Κρητική Επιθεώρηση 16/01/1982
Πέθανε και κηδεύτηκε, πριν λίγες μέρες, η Ειρήνη Κρεββατσούλη.
Αν και ο θάνατος τη βρήκε σε ηλικία 92 ετών, ωστόσο όσοι την γνώριζαν, ένοιωσαν βαθειά λύπη, μαθαίνοντας τη θλιβερή είδηση. Γιατί η Ειρήνη Κρεββατσούλη αν και δοκιμάστηκε φοβερά στη ζωή της, αν και ήπιε τρεις φορές το πικρό ποτήρι της οδύνης συνοδεύοντας παιδιά της στην τελευταία τους κατοικία, ποτέ δεν έχασε το θάρρος της και την ελπίδα της σε Κείνον, που δοκιμάζει όσους αγαπά.
Γεννήθηκε στην Κάλυβο κλωνάρι και κείνη της οικογένειας Μαλαγαρδή. Από το σπίτι της πήρε όλα όσα κάνουν μια κοπέλα να βρίσκε παντού πόρτες ανοιχτές και ν’ ακούει πάντα τον καλό λόγο. Ευγένεια, νοικοκυροσύνη, αγάπη στον συνάνθρωπο. Αυτά ενωμένα με την ηθική της, την ανεξικακία της και την αγάπη της στην αλήθεια δημιούργησαν τον τέλειο χαρακτήρα της. Ενώ όμως από το γάμο της η ζωή φάνηκε να της χαμογελά, αφού παντρεύτηκε ένα θαυμάσιο άνθρωπο, ο θάνατος καιροφυλακτούσε να της δώσει το μεγαλύτερο κτύπημα για μια μάνα. Να της πάρει τα παιδιά της. Ένα της παιδί ο Δράκος πέθανε σε μικρή ηλικία, άλλο ένα αγόρι ο Χρήστος πέθανε αρκετά μεγάλο, επί κατοχής και τέλος έθαψε και το Μανώλη της σε ηλικία 55 χρονών. Δεν λύγισε όμως. Δεν βαρυγκώμησε. Χαιρόταν να βλέπει τα δύο της αγόρια που της έμειναν το Γιώργη και το Νίκο καθώς και τη θυγατέρα της να προοδεύουν. Τα καμάρωσε πετυχημένους ανθρώπους. Χρήσιμους στην κοινωνία.
Έτσι έφυγε ήσυχη. Το καθήκον το έφερε σε πέρας όσο καλύτερα μπορούσε. Πέτυχε σαν μάνα, σαν σύζυγος, σαν άνθρωπος. Και την επιβράβευση για τον τρόπο της επίγειας ζωής της, την παίρνει τώρα φεύγοντας με το να μείνει η μνήμη της άσβηστη στις καρδιές όσων τη γνώρισαν.