Αγγέλθηκε από την Αθήνα ο θάνατος του συμπατριώτη μας δασκάλου
Βαγγέλη Παπαγιαννάκη που κηδεύτηκε χθες το απόγευμα στο
Νεκροταφείο Δάφνης.
Το θάνατο του προκάλεσε η επάρατη αρρώστια που έκανε την
εμφάνισή της λίγο πριν από τις γιορτές και ολοκλήρωσε το απαίσιο
έργο της μέσα σ’ ένα 15ημερο.
Ο αείμνηστος Βαγγέλης γεννήθηκε στ’ Ακτούντα του Αη Βασίλη ητο
1925 και τέλειωσε την παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου το 1945 μαζί
με μια συντροφιά Ρεθεμνιώτες που είχαν συνδεθεί σαν πραγματική
οικογένεια.
Ρούφηξε κι εκείνες άφθονα τα ποτήρια της στέρησης και της αφθονίας
πού’ χαν στραγγίσει το χαμόγελο από το πρόσωπό του ακόμη και στα
νεανικά του χρόνια.
Όλη του η ζωή πέρασε με το συναίσθημα μιας κάποιας πικρίας που δεν
ήθελε να την μοιρασθεί ποτέ με κανένα.
Μόνο στο χαρτί – που ξέσπαγε συχνά – εμπιστευόταν να εκτονώσει τη
γεμάτη ευαισθησία ψυχή του από κάτι που προφανώς τον βασάνιζε.
«Γράφεις ακόμη Βαγγέλη» ; τον ρωτήσαμε πριν ένα χρόνο που
συναντηθήκαμε.
«ίδια και απαράλαχτα όπως τότε στην Ακαδημία» ήταν η απάντηση .
Πρόωρα σε χάσαμε αλησμόνητε φίλε.
Ευχόμαστε ανάλαφρη η Αττική γη που σε σκέπασε.
Εφημ «Κρητική Επιθεωρησις»
Ιανουάριος 1978