ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΠΕΝΘΗ
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ρέθυμνο γόνος μιας απ’ τις
αρχοντικές οικογένειες του παληού Ρεθέμνου.
Συνδέθηκε με τ’ Ατσιπόπουλο, όπου είχε χτίσει την όμορφη βίλλα
της κι αγάπησε τόσο αυτό το χωριό -λες και παρήγγειλε να τη ψάλλουν
και να την ενταφιάσουν εκεί.
Μέσα στην ηρεμία του σπιτιού της κοντά στην όμορφη
Ατσιποπουλιανή φύση εύρισκε τη γαλήνη και τη δύναμη για τον αγώνα
της ζωής τα καλοκαίρια και πολλές μέρες του χειμώνα.
Καλή χριστιανή. Στεγνή κι ευκίνητη ως τις τελευταίες μέρες, έξυπνη
και προσγειωμένη, με αφάνταστη για την ηλικία της προσαρμοστικότητα
γλυκειά κι αυστηρή συγχρόνως, ζούσε σε μια αρμονική σύνθεση τον
παληό καλό καιρό, με τις αμάραντες αιώνιες αξίες του με το τώρα ως την
τελευταία λεπτομέρεια.
Δεν γνώριζε τι θα πη αδράνεια και μαλθακότητα. Νοικοκυρά τέλεια
και άριστη παιδαγωγός.
Δεν παντρεύτηκε. Μα η τρυφερή της καρδιά κτυπούσε για τους
άλλους προ πάντων για τα παιδιά.
Παιδιά δεν γέννησε, μα ήταν μάνα σ’ όλη της τη ζωή μια ζωή
δοσμένη στους άλλους μια ζωή ως τόσο που πλούσια την αντάμειψε γιατί
αξιώθηκε να δη μεγαλυμένα κι ευτυχισμένα τα παιδιά π’ ανάστησε ξένα
ή συγγενικά.
Τη μοναχοκόρη της αδελφής της Κλεονίκης Τζιφάκη σύζυγο του
γιατρού κ. Ν. Κοκονά, την αγαπημένη της Αλεξάνδρα αυτή τη μεγάλωσε
από μικρή κι είχε την ικανοποίηση να δη στο πρόσωπό της τη στοργή και
τη φροντίδα κόρης αληθινής.
Τα παιδιά του αδελφού της Γιάννη που καμάρωνε κι ήταν περήφανη
γι’ αυτά. Πύρινο βέλος πέρασε στην καρδιά της στο θάνατο του
αγαπημένου της νεαρού Γιάννη κι επέσπευσε το τέλος της.
Μεγάλωσε και της Αλεξάνδρας της τα παιδιά ως το στερνό παιδί το
Μιχάλη που υπεραγαπούσε.
Κοντά της όλα τα παιδιά βρίσκαν θαλπωρή, ζεστασιά, καταφύγιο.
Τα πιο μεγάλα ως τις νύφες και τους γαμβρούς στοργή και
κατανόηση.
Κι όλες εμείς οι μεγάλες που τη γνωρίζαμε βλέπαμε στο πρόσωπό
της μια φίλη σεβαστή, έτοιμη πάντα ν’ ακούση τα προβλήματα και τους
πόνους μας.
Ας είναι ελαφρό το Ατσιποπουλιανό χώμα που τη σκεπάζει η μνήμη
της αιώνια και βάλσαμος παρηγοριάς τα λίγα λόγια τούτα στους δικούς
της κι ιδιαίτερα στην Αλεξάνδρα της.
Ειρήνη χ. Γ. Παπαδάκη
ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1980