Του κ. ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΕΛΑΪΔΗ
Πρό του 14ου χιλιομέτρου, απ’ εδώ προς το Ηράκλειον διαβάζουμε μια ένδειξινλέγουσαν<<Πρός Άγιο Κωνσταντίνον>> το ξενόφωνο δηλ. Χωριό, που ελέγετο<<Καιναρτζές>>μετανομάσθη ούτω Το <<Καιναρτζές>> ήτο λέξεις ξενόφωνος, και φαίνεται πως εσήμαινε<<καημένος>> από καμμίανεπιδρομήν, δεν ξέρω ποιάν και πότε.
Το όνομα τούτο ομοιάζει με το Κιουτσούκ- Καιναρτζήχωριό Βουλγαρικό, που έγινε γνωστόν από την περίφημη συνθήκη που συνήφθη εκεί μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας κατά το έτος 1774, κι έτσι ετελείωσεν ο μεταξύ των Αυτοκρατοριών πόλεμος. <<Κιουτσούκ>> και <<Κουτσούκ>> θα πη μικρό.
Ο δικός μας ο Καιναρτζές ήτο καθαρό Τουρκοχώρι, με τζάμι και μιναρέ εως τα τελευταία χρόνια.
Οι κάτοικοι του ήσαν γνωστοί δια την Θηριωδίαν των ουδ΄επέτρεπαν την εκεί εγκατάστασιν Χριστιανών.
Μετά την πολιτικήναποκατάστασιν της Νήσου και την άφιξιν του Πρίγκιπος Γεωργίου τόσος ήτο ο φανατισμός των ώστε έσπευσαν και επώλησαν τας περιουσίας των <<όσο-όσο>> και εξεπατρίσθησαν.
Το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιών ηγόρασαν οι μακαρίται ήδη, ΔαμουλήςΤσιριντάνης έμπορος και Συμβολαιογράφος Κωστής Ανδρουλιδάκης.
Και οι δυο των, ήσαν φιλοπρόοδοι γεωργοί και εξυπηρέτησαν τον τόπον, και δια τούτο ευγνωμόνως τους ενθυμούνται οι παλαιότεροι κάτοικοι του χωριού.
Εκ των παλαιοτέρων κατοίκων, ο κ. Αντώνιος Πετρακάλης είχε την πρωτοβουλίαν, να φροντίσει παρά τη αρμόδια επιτροπή δια την μετονομασίαν.
Όταν εγεννήθη το ζήτημα περί του νέου ομόματοςεισηγήθη ο κ. Πετρακάκης, να δοθή το όνομα του μακαρίτου Κωνσταντίνου Ανδρουλιδάκη, εις ένδειξιν τιμής και ευγνωμοσύνης προς τον άνδρα. Η πρότασις αυτή εγένετο ομοφώνως δεκτή παρ’ όλων ανεξαιρέτως των κατοίκων και ούτως εξεδόθηΒασιλικόν διάταγμα δια του οποίου εδόθη εις το χωριό το όνομα του Αγίου Κωνσταντίνου . Τα λέγω όλα αυτά , διότι οι μεταγενέστεροι θα ερευνούν ν΄ανεύρουν τον δικαιολογητικόνλόγον του νέου ονόματος και δεν θα μπορούν να προσανατολισθούν , διότι δεν υπάρχει εκκλησία μήτε παλαιά μήτε νέα εις μνήμην του Αγίου Κωνσταντίνου.
Τώρα μάλιστα οι φιλότιμοι κάτοικοι του χωριού σκέπτονται εις τοΝεκροταφείον των , που είναι άνευ εκκλησίας να κτήσουν τοιαύτην εις μνήμην του Αγίου Κωνσταντίνου.
Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία και το αιτιολογικόν του νέου ονόματος του χωριού και είναι αξιέπαινος ο κ. Αντ. Πετρακάκης όστις και άλλοτε έχει δείξει δείγματα προόδου και ευγνωμοσύνης προς τον τόπον του.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΕΛΑΪΔΗΣ
Εφ.Βήμα 1959