Έτυχε να διαβάσουμε στο ΒΗΜΑ της 8 Ιανουαρίου 1989 μια επιστολή του κ. Χάγκεν Φλάϊσερ — που όπως μάθαμε είναι καθηγητής και διδάσκει ιστορία στο Πανεπιστήμιο, στο Ρέθυμνο, με την οποία απαντά σε επιστολή του, πρέσβη κ. Α. Πηλαβάκη που είχε δημοσιευθεί στις 25—12—1988 στην ίδια εφημερίδα, με την οποία ο τελευταίος εντόπιζε στο βιβλίο του κ. καθηγητή «Στέμμα και Σβάστικα: Η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης 1941 — πολλές παρερμηνείες, παραλείψεις και λάθη».
Δεν έχομε διαβάσει το βιβλίο του κ. Φλάϊσερ ούτε την επιστολή του κ. Πηλαβάκη διαβάζοντας όμως αυτήν την τελευταία; επιστολή του Γερμανού καθηγητή του Π. Κ μας εγεννήθηκαν (ορισμένες σκέψεις και απορίες που αισθανόμαστε υποχρέωση μας να διατυπώσουμε, με την ελπίδα ότι και άλλοι παράγοντες πιο αρμόδιοι αλλά και πιο ειδικοί θα θελήσουν να αντιδράσουν. Διότι πολύ φοβούμαστε ότι οι περίεργες «θεωρίες» που διατυπώνει ο κ. Φλάϊσερ δεν εντάσσονται απλά σε μια προσπάθεια μείωσης των ευθυνών των Ναζί (ο ίδιος τους αποκαλεί «γερμανική ηγεσία») για την εξοντωτική πείνα στον πρώτο κατοχικό χειμώνα 7941 —42, ρίχνοντας το βάρος της ενοχής στους ώμους του τότε Πρωθυπουργού Εμμ. Τσουδερού, της εξόριστης κυβέρνησης του, και στους συμμάχους, αλλά σε μια γενικώτερη όψιμη, και ύπουλη προπαγάνδα που επιδίωκε να δικαιώσει τις θηριωδίες και τα εγκλήματα των Γερμανών και που βασίζεται στον εξωφρενικό παραλογισμό που συνοψίζεται σ’ αυτό που χλευαστικά λέει ο Λαός μας πως «δεν φταίει ο φονιάς, μόνο φταίει ο σκοτωμένος».
Αν κάναμε αυτή την επισήμανση, δεν την κάνομε για να υπερασπισθούμε την μνήμη και την μεγάλη όσο και ηρωική προσφορά του Εμμανουήλ Τσουδερού σε μια από τις πιο κρίσιμες για το Έθνος μας αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα, ώρα, για την οποία τον έχει κρίνει η ιστορία και δεν μπορούν όψιμες «θεωρίες βασισμένες σε ανεύθυνες τωρινές «μαρτυρίες» να μειώσουν — Άλλωστε και ο ίδιος ο κ. Φλάϊσερ «αναγνωρίζει» στον Τσουδερό και την καλή θέληση και την προσπάθεια και τις πιέσεις που ασκού¬σε στους συμμάχους για την άρση του συμμαχικού αποκλεισμού, άσχετα πως του καταλογίζει ότι πολλές ζωές μπορούσαν να είχαν σωθεί (από την πείνα στην κατεχόμενη Ελλάδα)αν εκείνος είχε σκληρύνει την ο τάση του νωρίτερα!!!..
Θεωρούμε όμως γενικότερα απαράδεκτοι τα υποστηριζόμενα από τον κ. Φλάϊσερ ο οποίος από την μια μεριά τονίζει το «ενδιαφέρον» του τότε Γερμανού πρεσβευτή στην Αθήνα Αλτενμπουργκ «που από την πρώτη εβδομάδα ζητούσε μάταια από το Βερολίνο άμεσες αποστολές τροφίμων» και από την άλλη περίπου εμφανίζει την τότε εξόριστη ελληνική κυβέρνηση… ευχαριστημένη για την λοιμοκτονία των υπόδουλων Ελλήνων στηρίζοντας αυτή την θεω¬ρία του σε μια ανεξέλεγκτη μαρτυρία κάποιου Ν. Λούβαρι και σε κάποιο απόφθαγμα αποδιδόμενο σε κάποιο Ραφαήλ ο οποίος τάχα είχε πει ότι «ο ελληνικός λαός πρέπει να πεινάσει για να εξεγερθεί ενάντια στους κατακτητές».
Γιατί μια τέτοια εξωφρενική «θεωρία» αν μη τι άλλο αποτελεί ύβρη, προσβολή και σπίλωση για την ιστορία, του Ελληνικού Λαού, γιο τις αναρίθμητες εκατόμβες των μαρτύρων και θυμάτων του πο¬λέμου, και επιδιώκει, έκτος των άλλων, να μειώσει το μεγαλείο των προσφορών και των θυσιών των Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστα¬σης ενάντια στους γερμανούς κατακτητές. Αφού βέβαια ούτε λίγο ούτε πολύ θέλει να εμφανίσει ότι ο επικός μεγαλειώδης αγώνας της Εθνικής Αντίστασης δεν έγινε για την Ελευθερία, την Δημοκρατία και τα άλλα Ανθρώπινα Ιδεώδη, αλλά μόνο για την κοιλιά των Αγω¬νιστών της, οι όποιοι ξεσηκώθηκαν επειδή επείνασαν.
Και για να ενισχύσει αυτή την θεωρία του ο κ. Φλάϊσερ επιστρατεύει και την «επίσημη βρετανική βιβλιογραφία» που ομολογεί — πάντοτε κατά τον κ. καθηγητή — ότι «προσδοκία των συμμάχων από τον οικονομικό αποκλεισμό ήταν να προξενηθούν λοιμοί και αναταραχές στους εξαθλιωμένους πληθυσμούς των κατεχομένων χωρών».
Δηλαδή μ’ άλλα λόγια για τίποτε δεν έφταιξε ο Χίτλερ και οι Γερμανοί, αλλά όλα τα έκαναν όσοι προέβαλαν αντίσταση στα παρανοϊκά και εγκληματικά σχέδια των.
Κατ’ επέκταση και με την ίδια λογική δεν φταίνε οι Ναζί για τα εγκλήματα των και για τα θηριώδη αντίποινα των σε βάρος αθώων Ελλήνων, αλλά εκείνοι που έκαναν την Αντίσταση και οι σύμμαχοι που τους έβαζαν να κάνουν τα σαμποτάζ. Ενώ αν εκάθοντο φρόνιμοι και δεν εμπόδιζαν τα σχέδια των χιτλερικών δεν θα πάθαιναν τίποτε!
Φρικιαστικές δηλαδή δικαιολογίες για αποτρόπαια χιτλερικά εγκλήματα που έχουν καταδικασθεί τελεσίδικα από την παγκόσμια κοινή γνώμη και που ο κ. Φλάϊσερ, γερμανός καθηγητής ιστορίας, επαναλαμβάνομε, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, τολμά να διατυπώνει σήμερα έστω δειλά και έμμεσα, για ποιόν άραγε σκοπό;
Αλήθεια, θα προκαλέσει το κρούσμα Φλάϊσερ τις επιβαλλόμενες αντιδράσεις; θα ανησυχήσει κανείς άλλος — έκτος από εμάς — ότι αυτός ο «περίεργος» γερμανός ιστορικός διδάσκει τα παιδιά μας ότι οι πατεράδες, οι παππούδες, οι μανάδες και οι γιαγιάδες των δεν πολέμησαν και δεν θυσιάσθηκαν το 1941 — 44 για να ζού¬με εμείς σήμερα, ελεύθεροι, αλλά επειδή τους είχαν αφήσει νηστι¬κούς οι Άγγλοι;….
ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΛΑΙΤΖΑΚΗΣ (-ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ 22 Ιανουαρίου 1989)