Όλως αιφνιδίως ανηγγέλθη εξ Αθηνών, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ο θάνατος της εκλεκτής συμπολίτιδος Αναστασίας Πλυμάκη – Μαλανδράκη.
Ήτο απροσδόκητος θάνατος. Όσον και ακαριαίος. Και διά τούτο ιδιαίτερα σκληρός. Δεν προηγήθηκε νόσος. Ούτε, η φυσική φθορά από το χρόνο ή το γεροντικό μαρασμό. Ήταν αρκετά καλοστεκούμενη, υγιής, και θαλλερή. Πέθανε στα «καλά καθούμενα». Σε ώρα ψυχαγωγίας. Ενώ παρακολουθούσε Τηλεόραση!!
ΟΟΟ
Η μεταστάσα, έζησε εδώ όλη της τη ζωή. Ήταν, δεν ήταν 75 χρόνων. Είναι γνωστή εις την Κοινωνία της πόλεως σαν εκλεκτή δέσποινα, αφοσιωμένη σύζυγος, φιλόστοργη μητέρα και διακεκριμένη εκπαιδευτική λειτουργός. Το λαϊκό σχολείο υπηρέτησε με ζήλο επί μία ολόκληρη 35ετία.
Στο παιδί, έσκυψε με αγάπη και στοργή. Ανήκε στην επίλεκτη σειρά των Δασκάλων του Νομού μας. Το λειτούργημά της άσκησε με συνείδηση. Είχε τύχει Πανεπιστημιακής μετεκπαιδεύσεως. Κατείχε την Παιδαγωγική Επιστήμη και ίσκησε το έργο της με μεταδοτικότητα και απόδοση. Αλλά πέραν τούτων την διέκρινε ευφυΐα, ειλικρίνεια, παρρησία, και θετικότητα.
ΟΟΟ
Το τελευταίο μέρος του υπηρεσιακού της σταδίου διάνυσε σαν διευθύντρια του Α’ Δημοτικού Σχολείου της πόλεως. Πολλές γενεές συμπολιτών μας εδιδάχθησαν και διεπαιδαγωγήθηκαν από την μεταστάσα. Οι πλείστοι εξ αυτών, κατέχουν διακεκριμένη θέση στην Κοινωνία σαν Επιστήμονες και Επαγγελματίες. Είναι οι αρμοδιώτεροι όλων να εκτιμήσουν την αξίαν της σαν δασκάλας και ανθρώπου.
ΟΟΟ
Συνέδεσε την ζωήν της μετ’ άλλου εκλεκτού συμπολίτη και εκπαιδευτικού του αειμνήστου Εμμανουήλ Πλυμάκη. Ο γάμος των υπήρξε επιτυχής, ευτυχής και αρμονικός. Πέθανε, εκείνος προ τριετίας. Αμέσως, μετώκησε από την πόλη μας στην Αθήνα η αείμνηστη Αναστασία, για να διέλθη το υπόλοιπο του βίου της κοντά στον μοναδικό υιό της, εκλεκτό δικηγόρο Μάρκο, όπου και την βρήκε ο θάνατος.
Αλλά μεγάλες υπηρεσίες προσέφερε η εκλιπούσα στο συνδικαλισμό. Υπήρξε, εκ των ιδρυτικών μελών του Διδασκαλικού Συλλόγου Ρεθύμνης. Διετέλεσε Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος και περίπου δεν έλειψε από το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου. Πίστευε στην αξία της οργανώσεως.
Είχα την καλή τύχη να συνεργασθούμε στο Διοικ. Συμβούλιο κατ’ επανάληψη. Πάντοτε θα θυμάμαι τις συνετές και σοφές γνώμες της επί δισεπιλύτων θεμάτων σε δύσκολες περιόδους της συνδικαλιστικής μας ζωής. Ωσαύτως, έγινε εκ των πρώτων, από της ιδρύσεως του το 1973, μέλος του Συλλόγου Πολιτικών Συνταξιούχων Ρεθύμνης και ήτο κατά την εδώ διαμονήν της μέχρι το 1974.
Πιστεύω, ότι διερμηνεύω τα αισθήματα των μελών του, απευθύνων μαζύ με τα ιδικά μου και τα ιδικά των συλλυπητήρια προς τον αγαπητόν της υιόν και νύμφη της και τους λοιπούς συγγενείς της.
Εύχομαι, ελαφρό το χώμα της Αθηναϊκής Γης.
Αιωνία η μνήμη της.
Α. Σ. ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ