Του ΜΙΧΑΛΗ Ν. ΤΖΕΚΑΚΗ

Υπήρξε κάποτε μια μεγάλη οικογένεια που λεγόταν Ρέθυμνο. Ήταν φτωχή μα πλούσια μέσα στη φτώχια της. Μια οικογένεια που χωρούσαν όλοι. Πλούσιοι, φτωχοί, άνθρωποι με όνομα και από σόι, μα και άλλοι ανώνυμοι, χωρίς οικογενειακές περγαμηνές Γραμματιζούμενοι μα και ολιγογράμματοι. Προκομμένοι ή λιγότερο προκομμένοι. Μπορεί να ήταν χωρισμένοι σε κόμματα και άλλες φράξιες, μα όλοι τους ένιωθαν μέλη αυτής της μεγάλης οικογένειας. Διέθετε εκείνη η οικογένεια μια τεράστια αγκαλιά που τους χωρούσε όλους.

Μέλος μιας τέτοιας μεγάλης αδελφότητας εκλεκτό υπήρξε ο Κώστας Γαλλιάκης. Ο πατέρας του είχε μπακάλικο στον Πλάτανο. Το σπίτι τους ήταν στην καρδιά της παλιάς πόλης, στο στενό του Καμπαναριού, δίπλα από το Δεσποτικό και τη Μεγάλη Παναγία. Εκεί μεγάλωσε και ο Κώστας και η αδελφή του Μαρία.

Γεννήθηκε γύρω στο 1930. Σαν ήλθαν οι Γερμανοί ήταν 10 περίπου χρόνων και έζησε μαζί με τους συμπολίτες του εκείνα τα σκληρά και δίσεκτα χρόνια. Χρόνια που με πολλούς τρόπους δοκιμάστηκαν, αντοχές, άνθρωποι και ανθρώπινες αξίες.

Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές μπήκε υπάλληλος στην Εμπορική Τράπεζα, που ήταν κι αυτή στην καρδιά της παλιάς Πόλης, δίπλα στο «λουκετωμένο!» σήμερα Προσκυνητάρι των 12 Αποστόλων.

Πήρε σύζυγο ένα εξίσου επίλεκτο μέλος της μεγάλης Ρεθεμνιώτικης οικογένειας και συνάδελφό του στην Εμπορική Τράπεζα. Την Ασπασία το γένος Κούνουπα. Ήταν γειτονοπούλα του αφού το σπίτι της ήταν κι αυτό πενήντα μέτρα πιο κάτω, στην οδό Διονυσίου Καστρινογιαννάκη, απέναντι από το ίδιο Προσκυνητάρι, αυτό των 12 Αποστόλων.

Η Εμπορική Τράπεζα εκείνα τα χρόνια βρισκόταν κάτω από τη στιβαρή ηγεσία του Στρατή Ανδρεάδη, ενός από τους σημαντικότερους οικονομικούς παράγοντες του 20^ου αι. στην Ελλάδα. Επί των ημερών του η Εμπορική Τράπεζα έγινε το σοβαρότερο μαζί με την Εθνική πιστωτικό ίδρυμα της χώρας. Θυγατρική εταιρεία αυτής της Τράπεζας ήταν ο Φοίνικας του στενού συνεργάτη και φίλου του Ανδρεάδη, Γιώργου Βογιατζάκη εκείνου του «φανατικού» Ρεθεμνιώτη στην Εταιρεία του οποίου βρήκαν φιλόξενη επαγγελματική στέγη και αναδείχθηκαν αναρίθμητοι Ρεθεμνιώτες.

Επιφανές στέλεχος της δυναμικής αυτής Τράπεζας αρχικά στο Ρέθυμνο στα λαμπερά εκείνα χρόνια του Στρατή Ανδρεάδη διετέλεσε ο Κώστας Γαλλιάκης. Διακρίθηκε γρήγορα και σύντομα ανέλαβε τη διεύθυνση του υποκαταστήματος στη Σητεία. Επανήλθε ως διευθυντής πλέον του υποκαταστήματος στο Ρέθυμνο, αργότερα μετατέθηκε, ως Διευθυντής πάντα, στη Ρόδο και ακολούθως στο Ηράκλειο. Στο αποκορύφωμα της δράσης και της επαγγελματικής του καταξίωσης, έγινε Γενικός Επιθεωρητής των υποκαταστημάτων της Τράπεζας σε ολόκληρη την Κρήτη. Από τη θέση αυτή συνταξιοδοτήθηκε.

Η σύγκρουση του Ανδρεάδη με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Π. Παπαληγούρα το 1975, είχε ως μοιραία συνέπεια την κρατικοποίηση της Τράπεζας, που οδήγησε στο μαρασμό και τον τελικό αφανισμό της. Το 2006 η Γαλλική Τράπεζα Credit Agricole, αγόρασε την Εμπορική Τράπεζα από το Ελληνικό Δημόσιο αντί ευτελεστάτου τιμήματος. Ακολούθως το 2013, η Τράπεζα μεταβιβάσθηκε από την Credit Agricole στην Alpha Bank.

Μα ανάγκη να ξαναγυρίσουμε στον Κώστα Γαλλιάκη. Παρά τις αλλεπάλληλες αυτές επαγγελματικές του περιπλανήσεις ο Κώστας έμεινα ως το τέλος ακραιφνής Ρεθεμνιώτης. Επίλεκτο μέλος εκείνης της κάποτε μεγάλης στα αισθήματα και το ήθος οικογένειας που Ρέθυμνο λεγόταν.