Ο Πέτρος Ταχτατζής ήταν από τους πρώτους που συνελήφθησαν στο Ρέθυμνο αλλά
με στεντόρεια φωνή ενώ τον οδηγούσαν στην ασφάλεια δεν έπαυε να φωνάζει «Ζήτω
η Δημοκρατία». Τα φερέφωνα των συνταγματαρχών θέλησαν να εξασφαλίσουν και τα νότα τους και από εφημερίδες με ξεκάθαρο το στίγμα τους στα δημοκρατικά ιδεώδη.Αμέσως κάλεσαν στο Αστυνομικό Τμήμα τον εκδότη των «Ρ.Ν.» Γιάννη Χαλκιαδάκη και του ζήτησαν συνεργασία. Εκείνος τους απάντησε ευθαρσώς ότι θα προτιμήσει να σταματήσει την έκδοση.
Η αντίδραση των χουντικών ήταν άμεση. Ακολούθησε νέα οδύσσεια για το Γιάννη
Χαλκιαδάκη με διώξεις και φυλάκιση. Ρεθεμνιώτες φοιτητές οργανώνονται στην Αθήνα με άλλους πυρήνες αντίστασης.
Περνούν επτά χρόνια πέτρινα για την Ελλάδα. Όσοι δεν βρίσκονταν στην Ελλάδα,
συσπειρώνονται γύρω από ομάδες που αγωνίζονται για την αποκατάσταση της
Δημοκρατίας. Ο Μπάμπης Πραματευτάκης με αφορμή τη σύλληψη της Αμαλίας
Φλέμινγκ συνθέτει στο Μόναχο που έχει αποκλειστεί, όλη τη διάρκεια της επταετίας,
το «Χαράματα κτυπούν την πόρτα» σε ποίηση Παύλου Μπακογιάννη που γίνεται φωνή αντίστασης για τους ξενιτεμένους Κρητικούς.
Αμέτρητοι είναι οι Ρεθεμνιώτες που δίνουν το δικό τους αγώνα. Οι περισσότεροι θα
γνωρίσουν τη φρίκη των κολαστηρίων της Μπουμπουλίνας. Ανάμεσά τους ο Γιάννης
και η Αιμιλία Βογιατζάκη, ο Γιώργης Περάκης, ο Γιάννης Σμπώκος και πολλοί άλλοι.
Ο Ουρανογιώργης θα επιχειρήσει να ξεσηκώσει φλόγες επανάστασης με την ιστορική
συνάντηση αγωνιστών στο Αγιασμάτσι.
Θα γραφτούν πολλές σελίδες τιμής για τους αγνούς δημοκράτες. Μέχρι που θα έρθει η μέρα που η Δημοκρατία θα απαλλαγεί από τα δεσμά της. Το Ρέθυμνο θα ξαναδώσει τα διαπιστευτήριά τους με συντριπτικά αποτελέσματα σε δημοψηφίσματα.
Έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε. Αλλά η πόλη των Γραμμάτων και Τεχνών συναντά κάθε χρονιά την επέτειο με μνήμες λεβεντιάς. Και απλά εύχεται ποτέ πια η Δημοκρατία να μην περάσει τη δίνη του παραλογισμού που έζησε για επτά πέτρινα χρόνια. Σαν να ΄ναι χθες.
ΕΥΑ ΛΑΔΙΑ Ρεθεμνιωτικα Νεα