ΙΩΣΗΦ ΒΛΑΣΤΟΣ
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ
Τηλεγραφικώς ηγγέλθη εκ Σμύρνης ότι κατά τας τελευταίας επιχειρήσεις έπεσενηρωικόταταμαχόμενος ο εξ Αμαρίου εκλεκτός και γενναίος αξιωματικός Ιωσήφ Βλαστός ταγματάρχης πεζικού.
Ο τιμημένος νεκρός ανήκε εις την χορείαν εκείνην των αξιωματικών τους οποίος το καθήκον ετίθετο υπεράνω παντώς . δια τούτο προσήλθεν εκ των πρώτον εις τας τάξεις της Αμύνης υπηρετίσαν μετ’ αυταπαρνήσεως εις τον αγώνα αυτής απ’αρχής της εκρήξεως του Κινήματος της Θεσσαλονίκης. Υπο το σημερινόν καθεστώς ετέθη εις αναμονην και παρέμενεανευ υπηρεσίας. Αλλα δια τον γενναίον και φιλότιμοναξιωματικόν η υποχρέωσις προς αδράνειαν δεν του ήτο αρμοστή αν και του εξεασφάλιζεν την ησυχίαν και αυτήν την ζωήν και δι’επανειλημένων διαβημάτων του προς την Κυβέρνησιν εζήτησε να του επιτραπή όπως αναχωρήσει δια το μέτωπον και αγωνισθεί εκεί τον τίμιον αγώνα υπέρ Πατρίδος.
Υποτοιαύταςσυνθήκας έλαβε μέρος εις τας τελευταίας επιχειρήσεις όπου και εύρε τον ένδοξον θάνατον γενναίος μαχητής.
Προς την οικογένειάν του διαβιβάζομενειλικρηνή τα συλλυπητήρια μας ευχόμενοι όπως η συναίσθησης της εκπληρώσεως του καθήκοντος δια της κορυφαίας πολύτιμον μέλους της εις τον Βωμόν της Πατρίδος χρησιμεύσει ως παρηγορια την πλήξασαν αυτούς αλγεινή συμφορά.
ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ 1921
ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ
ΙΩΣΗΦ ΓΕΩΡΓ. ΒΛΑΣΤΟΥ
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΟΥ
Ως είχε προαναγγελθεί την παρελθούσαν Κυριακήν ετελέσθη εις το χωρίο Βυζάρι Αμαρίου πάνδημον μνημόσυνον υπέρ του ενδόξως πεσούντος την 16ην Αυγούστου ε.ε. εις τα πέραν του Σαγγαρίου γιγαντομαχίας επι του υψώματος Σαμπανιτσά ηρωικού Ταγματάρχου Ιωσήφ Γ. Βλαστού εκ του ως άνω χωριούκαταγομένου.
Την ημέραν αυτήν από πρωίας έκρουον πενθίμως οι κώδωνες των Εκκλησιών Βυζάρι και Φουρφουρά. Επίσης λίαν ενωρίς ήρχισαν να προσέρχονται εξ ολων των χωρίων πλην ολιγίστων, και πολλοί άλλοι πρόκριτοι τούτων.
Συνάμα προσήλθεν ο Ηγούμενος της Μονής Αρκαδίου Αμβρόσιος μετα των Πατέρων και του Ιεροδιακόνου ως και η Συνοδεία της Μονής Ασωμάτων.
Ουτω ο ευρύς περίβολος της Εκκλησίας όπου έλαβεν χώραν το μνημόσυνον εκπληρώθη ασφυκτικώς πολύ προς της ενάρξεως της τελετής. Τα της διακοσμήσεως του Ναού είχον ως εξής. Εν μέσω του περιβόλου είχε στηθεί κενοτάφιον φέρον την εικόνα του Ταγματάρχου και κεκαλυμένον με την κυανόλευκον.
Περι αυτό παρετάχθησαν οι μαθηταί και αι μαθήτριαι των σχολείων Φουρφουρά με τη σημαίαν των μεσίστιον Ωσαύτως οι Αγροφύλακες του Τμήματος Αγρονομείου Αμαρίου είχον τοποθετηθεί υπο του Αγρονόμου κ. Γεωργίου Παττακού με τα όπλα υπό μάλης.
Τα πάντα ήσαν έτοιμα και ανεμένετο μόνο η άφιξης της Α.Θ. του Επισκόπου Ρεθύμνης κ. Τιμοθέου όστις προσκληθείς ανεχώρησεν εκ Μαρουλά το Σάββατον αλλα καταληφθείς υπο βροχής περί τα Χάρκια ενθα επι πλέον των δύο ωρών ανέμενεν ηναγκάσθη να επιστρέψει εξ ου και η κατά πάντα αισθητή απουσία του τους πάντας ελύπησεν .
Περί την 10ηνήρξατο ψαλλομένη εν μέσω συρροής του πλήθους κατανυκτικωτάτη η επιμνημόσυνος ακολουθία υπο 18 ιερομένων . Εις ολων τα πρόσωπα ήτο καταφανής η θλίψις και τα δάκρυα έρρεον εκ των οφθαλμών.
Μετά την ακολουθίαν εξεφώνησαν διάφοροι πατριωτικοί λόγοι υπο των εξής:
Υπο του γηραιού πολιτευτού κ. Γεωργίου Ανδρεδάκη, τους διαπρεπούς Ιατρού κ. Ιακώβου Σταυρουλάκη, υπο του βουλευτού Ανδριανουπόλεως κ. Γ. Τσαγρή, υπο του βουλευτού Ρεθύμνης κ. Γ. Φραγγουδάκι, υπο του δικηγόρου κ. Ιωαν. Κουρή και υπό του διδασκάλου κ. Στ. Καραμπάση. Ανεγνώσθησαν δε σταλείσαι επιστολαί του Γυμνασιάρχου κ. Μιχ Πρεβελάκη και των εν Ρεθύμνω εγκατεστημένων Αμαριωτών.
Την επιμόνή τινών ανγνώσθη και επιστολή του ιδίου υπέρ ου το μνημόσυνον Ταγματάρχου Ιωσήφ Γ. Βλαστού η τελευταία σταλείσα προς τον πατέρα του, εν η καταφαίνεται ο δακαίων τα στήθη του ιερός σκοπός και η προς το καθήκον τελεία αφοσίωσίς του.
Κατετέθησαν δε με συγκινητικάς προσφωνήσεις οι εξής στέφανοι:
1ον Του Μιχαήλ Μακράκη,
2ονΤων αδελφών Εμμ. Σαουνάτσου,
3ον των εν τη πολειΡεθύμνηςΑμαριωτών
4ον της Κοινότητος Βυζάρι,
5ον Κοινότητος Πλατανιά,
6ον των επιστράτων Βισταγής,
7ον των Εφέδρων και κατοίων Αποστόλων
8ον των κατοίκων Μοναστηρακίου,
9ον της Κοινότητος ΝεύςΑμαρίου
10ο του Γεωργίου Ανδρεδάκη Ιατρού
11ον του αξιματικού κ. Ν. Αντωνάκι,
12ον της Δος Αργυρής Επ. Συλλιγάρδου,
13ον της Δημοτικής Σχολής των αρρένων Φουρφουρά και
14ον του Παρθεναγωγείου Φουρφουρά.
Εν γένει το μνυμόσυνον ετελέσθη μετά πρωτοφανούς επιβλητικότητος ανταξίας των αγώνων και της θυσίας του ηρωικού νεκρού.