ΕΥΑΣ ΛΑΔΙΑ : ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Μνήμη του χρόνου σπλαχνίσου μας στην καταχνιά ακολουθώντας μια ημιθανή πατρίδα τη μάνα μας ,που χλευάζουν αλλοτινοί βάρβαροι στα παζάρια της συναλλαγής Μνήμη του χρόνου Δώσε μας πίσω το νήμα να βγούμε στο φως να βρούμε ξανά τ’ αθάνατο νερό δείξε μας την πηγή που ανάβλυζε μεγαλείο με τίμημα το αίμα ημιθέων Μνήμη του χρόνου στέρξε μας κι η μάνα μας ψυχομαχεί ρακένδυτη και θλιβερή ζητιάνα Να ήταν παραλήρημα του νου η πρωτινή της δόξα; να ήταν παραμύθια της γιαγιάς … Συνέχεια