ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ 1945
Γλυκειά και ωραιόκορμη παρθένα
με τα νοσταλγικά μαύρα σου μάτια.
Ω! πόσο φως σκορπίζει ένα σου βλέμμα,
στα θαμπά της ψυχής μου μονοπάτια.
Τους καϋμούς πως τους σβύνει ένα ένα
και εις πίκρες σε χαρά πως τις γυρίζει.
Ω! δεν ξέρεις, ονειρόμορφη παρθένα,
πόσους κόσμους, η ματιά σου καθρεφτίζει..
ΣΥΛΒΙΟΣ