Μια προσπάθεια για την πολιτιστική παιδεία των νηπίων που συνεχίζεται με ποιοτικότερους στόχους
Μια απλή γιορτούλα σου δινει την ευκαιρία να θυμηθείς μια διακριτική γωνιά όπου η προσχολική ηλικία έχει πολλές ευκαιρίες για πολιτιστική παιδεία
Το Παιδικό Πολιτιστικό Κέντρο οργάνωσε και φέτος τη Χριστουγεννιάτικη Γιορτή του,στο χώρο του, με επίκαιρα σκετς που παρουσίασαν τα παιδιά του Κέντρου με τόση χάρη , δικαιώνοντας τον κόπο της Αγάπης Βαλασάκη και της Μαρίας Τσίγκου ,που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να οργανώσουν την γιορτή. Όσο κι αν φαίνεται απλό το να προετοιμάζεις παιδιά 2-4 χρόνων για μια γιορτή δεν είναι λιγότερο από τον κόπο μιας θεατρικής ομάδας. Γιατί στην ηλικία αυτή τα παιδιά είναι τόσο δύσκολο να συντονιστούν.
Τα παιδιά παρουσίασαν τις περιπέτειες μιας νοικοκυράς που βλέπει το σπίτι της ανάστατο μετά την επίσκεψη των καλικάντζαρων και διασκέδασαν το κοινό με τις ερμηνευτικές τους “αυθαιρεσίες” που έκαναν τα φλάς ν’ αστράφτουν και τις κάμερες να μην κλείσουν μέχρι το τέλος της παράστασης.
Έπειτα τραγούδησαν επίκαιρα τραγούδια και υποδέχτηκαν τον Άγιο Βασίλη που μοίρασε δώρα στα παιδιά. Από τις πιο χαριτωμένες στογμές ήταν και η απονομή βραβείων στα μικρά για να θυμούνται το πρώτο τους σχολείο…
Οι γονείς όμως και οι άλλοι καλεσμένοι δεν έφυγαν αμέσως μετά το τέλος της εκδήλωσης αφού είχε ετοιμαστεί γιαυτούς εορταστικός μπουφές με παραδοσιακά γλυκίσματα και αναψυκτικά.
Την εκδήλωση χαιρέτισε ο πρόεδρος του Παιδικού Πολιτιστικού Κέντρου κ. Αγαθάγγελος Μαρκίδης , ο οποίος αναφέρθηκε στην προσπάθεια που γίνεται και στην απόφαση όλων των παραγόντων να αναβαθμίσουν περισσότερο τις συνθήκες πολιτιστικής παιδείας που εφαρμόζονται εκεί από ειδικευμένο προσωπικό.
Παρούσα στην εκδήλωση αυτή τη φορά με την ιδιότητα της Νομαρχιακής Συμβούλου η πρώην πρόεδρος του ΠΠΚ κ. Γιάννα Κεφαλογιάννη.
” Είμαι πάντα συγκινημένη ,όταν βρίσκομαι στο χώρο αυτό, μας είπε ,γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία σαν άτομο, σαν μητέρα αλλά και σαν εκπρόσωπος του Εργατικού Κέντρου τότε, να βιώσω την αξία της κοινωνικής προσφοράς με ένα προτότυπο πρόγραμμα τόσο χρήσιμο στα παιδιά της πιο τρυφερής ηλικίας και “σανίδα” σωτηρίας για τους εργαζόμενους γονείς που έχουν πρόβλημα που θ’ αφήσουν τα παιδιά τους όταν δεν έχουν βοήθεια από στενούς συγγενείς στο σπίτι αλλά ούτε και την οικονομική δυνατότητα να προσφύγουν σε άλλες λύσεις από τις τόσες που προσφέρει η πόλη μας με οργανωμένους σταθμούς και παιδότοπους γενικά.Κάναμε ότι μπορούσαμε τότε και χαίρομαι γιατί το Παιδικό Πολιτιστικό Κέντρο συνεχίζει με το ίδιο κέφι την δραστηριότητά του έχοντας άξιους συνεχιστές.”
Με την ιδιότητα της …γιαγιάς συναντήσαμε στο χώρο την συνάδελφο κ. Εύα Λαδιά που με δική της πρωτοβουλία που υποστηρίχτηκε από το Εργατικό Κέντρο ιδρύθηκε το Παιδικό Πολιτιστικό Κέντρο και που συνεχίζει να βρίσκεται κοντά έστω και χωρίς καμιά ιδιότητα στο Συμβούλιο.
” Το Παιδικό Πολιτιστικό Κέντρο μας είπε για τη Γιάννα και μένα σημαίνει πολλά. Είναι ένα κομμάτι από τη ζωή μας γιατί 14 χρόνια από τη ζωή μας εδώ πέρα, δεν είναι και λίγα Όπως δεν ήταν και λίγες οι απογοητεύσεις, οι πικρίες, οι εξευτελισμοί και η ασυνειδησία ορισμένων που μας έδιναν ελπίδες χωρίς αντίκρισμα. Αυτή τη στιγμή θυμάμαι με συγκίνηση τον π. Ιωάννη Λελεδάκη που σε δύσκολη ώρα άπλωσε το χέρι…Θυμάμαι το ζεύγος Ραπτάκη, θυμάμαι το Σταύρο Καπετανάκη και τους ευγνωμονώ.Καταλαβαίνω όμως κι εκείνους που γύρισαν τις πλάτες. Ελάχιστοι δυστυχώς κατάλαβαν το σκοπό λειτουργίας του Κέντρου. Από το 2008 πιστεύω ότι θα βοηθήσουμε και τους υπόλοιπους να το καταλάβουν. Ο κ. Μαρκίδης είναι ένας ικανότατος πρόεδρος , έχει πονέσει αυτή την προσπάθεια και το αποδεικνύει. Έτσι μπορούμε με καινούργια διάθεση να κάνουμε βήματα παραπέρα Γιατί το Παιδικό Πολιτιστικό Κέντρο είναι ένα πολιτιστικό σχολείο, ξεκίνησε σαν πιλότος και βρήκε σε άλλες περιοχές πολλούς μιμητές.
Άρα χρειάζεται στον τόπο.
Πιστεύω με τη νέα χρονιά να πάρουν και μια ηθική ικανοποίηση με το νέο πρόγραμμα που ετοιμάζουμε ,όλες οι συνεργάτιδες που κατέθεσαν ψυχή τόσα χρόνια στο Κέντρο. Και γιαυτό τις έχουμε πάντα στην καρδιά μας”
Αυτό που μας συγκίνησε περισσότερο ήταν η παρουσία και των εκπαιδευτικών που μετά το διορισμό τους ή άλλη τους επαγγελματική απασχόληση ενώ δεν εργάζονται πια εκεί, δεν ξεχνούν ποτέ το Παιδικό Πολιτιστικό Κέντρο και συνεχίζουν να το βοηθούν . Όπως η Εμμανουέλλα Μπαγουράκη , η Αθηνά Μουρτζανού , η Ρένα Πολιτάκη.
Μας είπε σχετικά η κ.Αθηνά Μουρτζανού που έχει προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στο Κέντρο
“Εκεί δούλευα ως υπεύθυνη 9 χρόνια. μας είπε.Στην αρχή όταν πρωτοξεκίνησε λειτουργούσε σε τρία διαφορετικά μέρη, στο ορφανοτροφείο, ένα άλλο στα Μυσίρια και λειτουργούσε και ένα άλλο πρόγραμμα δημιουργικής απασχόλησης για μεγάλα παιδιά δημοτικού, το ΚΕΔΑΠ, σε ένα άλλο χώρο. Τα παιδιά ήταν πάρα πολλά, είχαμε φτάσει να έχουμε συνολικά και στα τρία προγράμματα, 120 παιδιά. Το Παιδικό Πολιτιστικό προσέφερε στα παιδιά πάρα πολλές δυνατότητες, δηλαδή ήταν ένα πρόγραμμα που είχε πολούς στόχους. Περιελάμβανε από δραστηριότητες, βοηθούσε τα παιδιά να αναπτυχθούν συναισθηματικά, νοητικά, κοινωνικά από όλους τους τομείς. Δουλεύαμε πολλές κοπέλες τότε και ήμασταν από το πρωί μέχρι το βράδυ,το πρώτο ωράριο που θυμάμαι εγώ ήταν από τις 7:00 το πρωί μέχρι τις 11:00 το βράδυ γιατί εξυπηρετούσε εργαζόμενες μητέρες. Οι γονείς πλήρωναν συμμετοχή αλλά μιλάμε για ένα πολύ μικρό ποσό σε σχέση με τους ιδιωτικούς σταθμούς, ίσα-ίσα για να καλύπτει τα έξοδά του το πρόγραμμα. Οι δραστηριότητες που έχουμε κάνει υπάρχουν όλες, στο ιστορικό του Παιδικού Πολιτιστικού όπως εκδηλώσεις, εκδρομές που έκαναν τα παιδιά και πολλά άλλα. Προσπαθούσαμε να ενημερώνουμε τα παιδιά και να τα βοηθούμε να αναπτύξουν λεξιλόγιο, δεξιότητες κ.ο.κ. Οι ηλικίες των παιδιών που απασχολούσε ήταν από δυόμιση μέχρι και να πάνε δημοτικό, αυτά ήταν τα προγράμματα του Παιδικού. Τώρα στο ΚΕΔΑΠ ήταν για πιο μεγάλα παιδιά του δημοτικού και όταν ήταν τα σχολεία ανοιχτά δούλευε από το μεσημέρι και μετά. Το καλοκαίρι όμως ήταν από το πρωί. Πολλές φορές είχαμε ανοίξει ΚΕΔΑΠ και στα δημοτικά σχολεία τους καλοκαιρινούς μήνες που εκεί βέβαια είχαμε γυμναστή, είχαμε μουσικό, αγγλικά, υπολογιστές, ετοιμάζαμε θεατρικά, διάφορες δραστηριότητες με τις οποίες περνούσαν ευχάριστα τα παιδιά. Οι δάσκαλοι πληρώνονταν από τις εισφορές των παιδιών και από κάποιες άλλες εισφορές που είχαμε, όμως υπήρχαν και κάποιοι δάσκαλοι που εργάζονταν αφιλοκερδώς. Είχαμε οργανωμένες απασχολήσεις, δηλαδή είχαμε κάποιο πρόγραμμα μηνιαίο, που έβγαινε κάθε αρχή του μήνα και δινόταν και στους γονείς που αναφερόταν ακριβώς με τι θέματα θα ασχοληθούμε αυτό το μήνα. Τώρα βέβαια ίσως να έχουν αλλάξει όλα αυτά αλλά τότε ήμασταν σύμφωνα με το ενιαίο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου. Κάναμε μυθολογία, φυσικές επιστήμες, κατασκευές, τα πάντα. Ότι μπορούσαμε να προσφέρουμε στα παιδιά το κάναμε. Τα παιδιά έπαιρναν πάρα πολλές γνωσείς, γινόταν πολύ μεγάλη δουλειά παρά τη μικρή εισφορά των γονιών. Μετά στεγαστήκαμε σε κάποιο χώρο απέναντι από τον ΟΑΕΔ που ήταν πλέον παιδικός και ακόμα υπάρχει. Είναι ένα πολύ ωραίο κτήριο, σωστά διαμορφωμένο. Θυμάμαι πολύ καλές στιγμές. Έχω κρατήσει τις καλές αναμνήσεις από το Παιδικό Πολιτιστικό που ήταν η συνεργασία με τις συναδέλφους, με τα μέλη του συμβουλίου, την κα. Γιάννα Κεφαλογιάννη που ήταν πρόεδρος του Παιδικού Πολιτιστικού τότε, την κα. Ζαχαράκη…όλες μεταξύ μας είχαμε μία πολύ καλή συνεργασία και ο στόχος ήταν να πάμε όσο καλύτερα γίνεται το Παιδικό Πολιτιστικό δηλαδή να μάθουμε περισσότερα πράγματα στα παιδιά, να τα βγάλουμε προς τα έξω και να εξυπηρετήσουμε βεβαίως και τις εργαζόμενες μητέρες που είχαν ανάγκη. Αυτός ήταν ο στόχος και σε εμάς τους εκπαιδευτικούς και τα μέλη του συμβουλίου τότε. Οι προσπάθειες ήταν μεγάλες και η προσφορά βεβαίως από όλους τους νηπιαγωγούς. Τώρα…εγώ έχω φύγει εδώ και δύο χρόνια αλλά οι αναμνήσεις μου είναι ευχάριστες και νομίζω ότι έχουμε δώσει πολλά σε αυτά τα παιδιά. Τα παιδιά που πήγαιναν στο Παιδικό Πολιτιστικό είχαν μεγάλη διαφορά και αυτό το έβλεπαν και οι γονείς αργότερα και μας το έλεγαν. Υπήρχαν παράπονα, δεν γινόταν να μην υπάρχουν αλλά ήταν πολύ λίγα. Οι περισσότεροι γονείς ήταν τόσο ευχαριστημένοι που μας έφερναν και άλλα παιδιά στη συνέχεια. Όλοι οι γονείς τότε -ιδίως τα παλιά χρόνια που ήμασταν και περισσότερες και τα παιδιά ήταν πιο πολλά- ήταν ευχαριστημένοι γιατί κάναμε κάτι οργανωμένο γι’ αυτό και είχαμε τόσα πολλά παιδιά.”
Συγχαρητήρια λοιπόν στην Αγάπη Βαλασάκη και στη Μαρία Τσίγγου για την όμορφη γιορτή που οργάνωσαν και ευχόμαστε το 2008 το Παιδικό Πολιτιστικό Κέντρο να υλοποιήσει όσα σκέπτονται οι πρωτεργάτες του για την συνέχεια , την αναβάθμιση και την προκοπή του.
Εφη Αριστείδου.
(ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2007)