Ένα πρώτο βραβείο κατέκτησε και το Ρέθυμνο στον 5ο Παγκρήτιο Φεστιβάλ Παιδικού και Νεανικού Τραγουδιού. Νικήτρια στην κατηγορία μαθητών Λυκείου η Εύα Πολιτάκη μαθήτρια του 3ου Λυκείου και μέλος του Μουσικού Καρπού. Η Εύα τραγούδησε το «Δίχτυ» του Σταύρου Ξαρχάκου σε μια ερμηνεία που ξεσήκωσε την αίθουσα.
Το επίπεδο των συμμετοχών ήταν αρκετά υψηλό και οι ερμηνείες των παιδιών (Δημοτικού, Γυμνασίου, Λυκείου και ΤΕΙ – ΑΕΙ) ήταν η μία καλύτερη από την άλλη. Τα παιδιά διαγωνίστηκαν με ήθος και κατάφεραν περισσότερο να αναδείξουν το έργο που γίνεται στο Κέντρο Ειδικών Παιδιών «Αγιος Σπυρίδων».
Εμπνεύστρια του θεσμού και ψυχή της διοργάνωσης που είχαν επωμισθεί το Κέντρο «Άγιος Σπυρίδων» και η Περιφέρεια Κρήτης, υπό την αιγίδα του Δήμου Ηρακλείου ήταν η κα Φανή Παπαδάκη Σκουραδάκη που μας είπε σχετικά με το θεσμό:
Σκοπός η ευαισθητοποίηση του κόσμου
«Από το 2014 ξεκινήσαμε δειλά δειλά να δίνουμε σάρκα και οστά σε μια ιδέα που σκοπό είχε να ευαισθητοποιήσει μικρούς και μεγάλους για το διαφορετικό. Μετά από τέσσερα χρόνια διοργάνωσης του Φεστιβάλ διαπιστώνουμε ότι τελικά τα οφέλη είναι περισσότερα. Καταφέραμε να κάνουμε το ακατόρθωτο, καταφέραμε να αγγίξουμε τις ψυχές δεκάδων παιδιών …καταφέραμε να τα ευαισθητοποιήσουμε για το διαφορετικό καταφέραμε να τα οδηγήσουμε στον δρόμο της ενσυναίσθησης γνωρίζοντας μέχρι και αυτή την στιγμή την ενεργή προσφορά πολλών παιδιών σε συλλόγους που ασχολούνται με παιδιά».
Ιδιαίτερα ικανοποιημένη ήταν η κα Παπαδάκη από τη συμμετοχή και μας είπε σχετικά:
«Για πρώτη χρονιά είχαμε τόσο πολύ και τόσο καλό «υλικό» αλλά και πολλές συμμετοχές που ανήλθαν στις 95 παρ’ ολο ότι η διάρκεια των απαιτούμενων συμμετοχών ήταν σε μια όχι και τόσο καλή χρονική περίοδο. Μέσα σε αυτό τον αριθμό ήταν συμμετοχές από Χανιά, Ρέθυμνο, Άγιο Νικόλαο αλλά και από πολλά χωριά της Κρήτης».
Το υψηλό επίπεδο έφερε τους κριτές σε πολύ δύσκολη θέση. Η τελική βαθμολογία κρίθηκε πια από τη λεπτομέρεια. Επί πέντε ώρες το κοινό απολάμβανε άκουσμα από ένα ρεπερτόριο που χαρακτηρίζει ανθρώπους που σέβονται ιδιαίτερα το τραγούδι.
Η δική μας πρωτιά
Η Εύα Πολιτάκη, μας είναι αρκετά γνωστή κι ας είναι μόλις 14 χρόνων. Οι χρήστες του διαδικτύου την γνωρίζουν καλά αν κρίνουμε από τις επισκέψεις στο κανάλι της που ανέρχονται σε αρκετές χιλιάδες.
Μαθήτρια του Μουσικού Καρπού είχε από μικρή πάθος με τη μουσική και το τραγούδι. Ο Αντώνης Μαυράκης όμως της δίδαξε το καλλιτεχνικό ήθος, ενώ είχε την ευκαιρία να τη διακρίνει πρώτος και να επισημάνει τις δυνατότητές της ο κ. Μπάμπης Πραματευτάκης όταν η Εύα ήταν ακόμα 8 χρόνων.
Αλλά και τα μαθήματα φωνητικής που ακολουθεί εδώ και τρία χρόνια η Εύα με καθηγήτρια την εκλεκτή καλλιτέχνιδα κ. Μαριέλλα Βιτώρου τη βοηθούν πολύ να κυνηγήσει το όνειρό της.
Από το Παρίσι που βρίσκεται τώρα η κα Βιτώρου δήλωσε πανευτυχής για τη μαθήτριά της κι όπως είπε δεν είχε καμιά αμφιβολία για τη διάκριση. Θεωρεί μάλιστα ότι η Εύα θα μας χαρίσει πολλές ακόμα συγκινήσεις.
Δώρο στα εγκαίνια
Κατά ευτυχή συγκυρία το βραβείο ήρθε την ώρα που ο Μουσικός Καρπός έκανε τον αγιασμό της φετινής περιόδου.
Ο κ. Αντώνης Μαυράκης που περίμενε με αγωνία το αποτέλεσμα μας είπε:
«Από νωρίς διέκρινα στην Εύα πολλά στοιχεία που υπόσχονται μια καλλιτεχνική άνοδο. Αυτό όμως που με ευχαριστεί ιδιαίτερα είναι η ανεπιτήδευτη παρουσία της, η σεμνότητα και το ήθος αυτού του παιδιού. Πρόθυμο να βοηθήσει παντού, να στηρίξει συμμαθητές της, να εφαρμόζει παντού με τη συμπεριφορά της τους κανόνες που χαρακτηρίζουν όλους τους μαθητές του Μουσικού Καρπού. Αδιάκοπη προσπάθεια, άοκνη μελέτη, χαμηλό προφίλ και πάθος για την τέχνη, όχι για την προσωπική μας προβολή. Το τραγούδι, η μουσική γενικότερα για μας δεν είναι εφαλτήριο προβολής αλλά ανάγκη έκφρασης. Ειλικρινά χάρηκα που την αξιολόγησαν εξαίρετοι μουσικοί που στηρίζουν με τις δικές τους προσπάθειες την καλλιτεχνική ζωή του Ηρακλείου έχοντας να παρουσιάσουν αξιόλογα αποτελέσματα. Χαίρομαι για την Ευούλα μας και δεν θα πάψω να είμαι ο άγγελός της».
Το τραγούδι είναι έκφραση
Τι λέει η ίδια όμως η νικήτρια της κατηγορίας της στο διαγωνισμό;
– Δεν ξέρετε πως ένοιωθα βλέποντας αυτά τα γλυκύτατα παιδιά του Άγιου Σπυρίδωνα να μας παρακολουθούν από την πρώτη σειρά. Όλοι τραγουδήσαμε γι’ αυτά και εισπράξαμε εμπειρίες ζωής.
– Από πότε τραγουδάς;
– Από πολύ μικρή.Μου άρεσε πάντα το τραγούδι αλλά όταν άρχισα να καταλαβαίνω τι σημαίνει τραγούδι το αγάπησα.
– Τι σημαίνει αλήθεια τραγούδι;
– Είναι ο τρόπος να εκφράζεσαι αλλά όχι με λόγια.
– Είχες συνειδητοποιήσει αυτό το ταλέντο που σε διακρίνει;
– Δεν ένοιωθα ποτέ ότι ξεχωρίζω. Ούτε και τώρα φυσικά. Απλά θα δώσω περισσότερη σημασία στις σπουδές μου γιατί πρέπει να εξαντλήσω όσα περιθώρια εξέλιξης θα έχω και βασικά για να αποκτήσω περισσότερες δυνάμεις για να συνεχίζω την πορεία μου. Δυστυχώς αυτοί που τώρα με στηρίζουν δεν θα είναι πάντα κοντά μου. Από αυτά που θα μου δώσουν θα πρέπει να προχωρήσω στο μέλλον. Πρέπει να πάρω επομένως όσα περισσότερα μπορώ.
– Πώς νοιώθεις για την επιτυχία σου;
– Όχι δεν το περίμενα. Δεν είχα δώσει και μεγάλη σημασία δηλαδή παρά μόνο στην αρχή. Μετά όσο γνώριζα περισσότερο το σκοπό της διοργάνωσης, όταν κατάλαβα για ποιο σκοπό θα τραγουδήσω τότε θέλησα να τα δώσω όλα για την επιτυχία του σκοπού.
– Και το κέρδος από τη διαδικασία αυτή;
– Μια ικανοποίηση ότι έφερα κι εγώ κάποιο κόσμο να ενισχύσει την προσπάθεια αυτή του Κέντρου «Άγιος Σπυρίδων».
– Υπήρξε ανταγωνισμός;
– Καθόλου θα έλεγα. Από την αρχή δεθήκαμε όλα τα παιδιά και συναισθηματικά. Γίναμε φίλοι, κάναμε παρέα κι έτσι θα συνεχίσουμε ανταλλάσοντας εμπειρίες.
– Ποια θα είναι τα σχέδια για το μέλλον;
– Από όσα πήρα και από τους κριτές, τους οποίους και ευχαριστώ θερμά, θέλω να ασχοληθώ πολύ σοβαρά με τις σπουδές μου. Ονειρεύομαι να ενταχθώ κάποτε σε μια ομάδα που θα μπορεί να δίνει εμπνευσμένες δημιουργίες και σε στίχο και σε μουσική. Γιατί ό,τι κι αν θα κάνω στο εξής θέλω να το κάνω καλά.
