ΑΠ’ ΟΣΑ ΘΥΜΟΥΜΑΙ
Εκεί που βρίσκεται σήμερον ο Δημοτικός Κήπος, αληθινό κόσμημα της
πόλεως και πολύ προς προ το Ανατολικό και Δυτικό σημείο ακόμη
ευρίσκοντο τότε τα Τουρκικά Νεκροτομεία «τα Νεζαρλίκια» ως
ελέγοντο Τουρκικά.
Είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι δεν εθάπτοντο κατά το δικό μας σύστημα,
δηλ επί του αυτού τάφου, μετα παροδον χρόνου, να θάπτεται άλλος
νεκρός. Οι τούρκοι όπου έθαπταν ένα νεκρό, δεν έθαπταν πλέον άλλο
και έτσι τα Νεκροταφεία των, έπιαναν τεραστίας εκτάσεις.
Η έκταση αυτή έχει αξιοποιηθεί όπως πρέπει. Ποικίλα ωραία δέντρα,
δεντροστοιχίες θαυμάσιες, δρόμοι, πλατεία, άνθη, που ξεκουράζουν και
το μάτι και την ψυχή.
Η πείρα της ζωής με έχει διδάξει, ότι κάθε έργο «μικρό ή μεγάλο για να
γίνει πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος ο ΕΝΑΣ».
Αν δεν βρεθεί ο «ένας» ο κατάλληλος εκείνος που θα το εγκολπωθεί.
Θα το πάρει κατάκαρδα και να όλοι θέλουν την εκτέλεση δεν γίνεται.
Αντίθετα . ο κατάλληλος ο «ΕΝΑΣ». Θα αγνοήσει τα σχόλια, τα
κουτσομπολιά τις ειρωνείες. Θα βαδίσει εμπρός και θα φέρει εις περας
το έργο όποιο κι αν είναι.
Έτσι και δω. Εάν τα Τουρκικά Νεκροταφεία μετεβλήθησαν σε ωραίο
κήπο, τούτο οφείλεται στον Ένα.
Και ο ένας εδώ είναι ο κ. Τίτος Πετυχάκης. Η αγάπη του στο πράσινο,
στα δέντρα στα φυτά έκαμε τον Κήπο, όποως προηγουμένως στον
Αποκόρωνα άφηκε ίχνη διαβάσεως ως λάτρης του Πρασίνου.
Ενώ λοιπόν, [προ 40 ετών όποιος έμπαινε στην πόλη, αντίκρυζε την
ασχήμια των Μεζαρλικιών σήμερο θαυμάζει τον μεγαλοπρεπή Κήπον.
Αλλ’ όχι μόνο του το υπεράνω και προς Νότο της Πόλεως υψώνεται ο
ωραίο Λόφος ο «Ευλυγιάς» νομίζω πως μετονομασθεί «Κολωνός»
όπωσδήποτε ο Λόφος ούτος ξερός κατάξερος ενα χλωρό δέντρο δεν
είχε.
Τώρα κατάφυτος από πεύκα είναι ένα ωραιότατο δάσος. Εάν
αποκτησει δρόμο θα μπορείς να συντηρήσεις ένα θαυμάσιο κέντρο
στην κορυφή.
Και το δάσος τούτο είναι έργο του τότε Δημάρχου κ. Πετυχάκη.
«ΕΝΑΣ ΠΑΛΑΙΟΣ»
Εφημ «ΒΗΜΑ» 28/11/1953