ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ
Κηδεύτηκε προχθές στου Ζωγράφου Αθηνών ο Νίκος Δρανδάκης,
πρώην διευθυντής της Ενώσεως Κιτροπαραγωγών Πανόρμου
Μυλοποτάμου, Συγγενείς, εκατοντάδες φίλοι και γνωστοί από όλες τις
γωνίες της Αθήνας πλημμύρισαν το νεκροταφείο με δάκρυα και
στεφάνια από τριαντάφυλλά και γαρύφαλλά για τον τελευταίο
χαιρετισμό.
Ο Νίκος Δρανδάκης έφυγε έτσι όπως ήταν ικανοποιημένος, βαθιά
συγκινημένος, γεμάτος από την ευτυχία του δημιουργού που βλέπει να
τον στεφανώνει η πανηγυρική αναγνώριση της προσφοράς του. Έφυγε
από ανάμεσα μας λατρευόμενος από όλους μας. Οι καμπάνες που
χτύπησαν προχθές πένθιμα μας έκαναν να πιστέψουμε την σκληρή
σκέψη «πως δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας».
Ήταν μια φυσιογνωμία πράγματι σπάνια, σε όλες τις εκδηλώσεις της
κοινωνικής ζωής. Ιδιαίτερα ευαίσθητος, Με ένα δάκρυ για κάθε ξένη
χαρά και ξένο πόνο. Απλός και ευγενικός προς όλους.
Ο κύκλος των γνωριμιών του, των γνωστών και φίλων του και γενικά
των ανθρώπων που τον αγάπησαν ήταν αρκετά μεγάλος. Το αρχοντικό
του στην Αθήνα που ζούσε τα τελευταία του χρόνια ήταν πάντα
φιλόξενο. Με την παροιμιώδη του ευγένεια και το ζεστό τρόπο, την
εντιμότητα και την ειλικρίνα κατάφερνε να κερδίζει από την πρώτη
στιγμή όσους τον πλησίαζαν. Πόσο τον αγαπούσαμε στ’ αλήθεια και
πόσο κενό δυσαναπλήρωτο ανοίγεται μπροστά τώρα. Η είδηση του
θανάτου μας τράνταξε σαν ένα σεισμό τότε μονάχα καταλάβαμε πόσο
ήταν δικός μας άνθρωπος, πόσο τον αγαπούσαμε. Γιατί ο Νίκος
Δρανδάκης ήταν ωραίος στη ψυχή, ωραίος και στο πνεύμα. Για όλους
μας χάθηκε από άτομα, ξαφνικά. Πραγματικά, ένα παράδειγμα προς
μίμηση ήταν το πέρασμα του από τη ζωή, γιατι πέτυχε και διακρίθηκε
και σαν κοινωνικός άνθρωπος και σαν στοργικός σύζυγος και πατέρας.
Ήταν καλός για όλους, φίλος ειλικρινής , αψεγάδιαστος, ασύγκριτος!
Πάντα, όταν μιλούσαμε μαζί του νιώθαμε εμπιστοσύνη και σιγουριά.
Υπερηφάνεια αν θέλετε, ότι αν υπάρχουν η ακόμη ανάμεσά μας
ανθρώπινα πλάσματα τόσο καθαρά. Ήταν μια ακένωτη δεξαμενή
καλοσύνης, ενας καλός άνθρωπος.
Τα λόγια μου λίγα λουλούδια που με αγάπη και συγκίνηση ρίχνω στον
νωπό ακόμη τάφο του.
Ν. Μ