ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΔΗΜΗΤΡΑΚΑΚΗ:"Μη με θεωρήσετε ποιητή εκτός κι αν θεωρήσετε ποιητές όλους τους ανθρώπους"
Η ζωή κυλούσε, τα προβλήματα δημιουργούσαν ένα ασφυκτικό κλοιό γύρω από την καθημερινότητά μας αλλά η σκέψη δεν έφευγε στιγμή από τη Χρυσούλα. Και δεν ήταν η πρόσφατη δημιουργία της αφορμή.
Ποιος το περίμενε ότι θα ερχόταν στιγμή να βρεί στην εκλεκτή μας λογοτέχνιδα επιβεβαίωση η τραγικότητα εκείνης της λαικής ρήσης που λέει "Θεέ μου μην αξιώσεις να περάσω όσα αντέχει ο άνθρωπος"
Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα χτυπούσε τη δική της πόρτα η ανέλπιστη δοκιμασία του χαμού αγαπημένου, για να αποδείξει στην πράξη πόσο πιστεύει όσα μας δίνει μέσα από τη γραφή της να μας παρηγορούν σε ώρες δύσκολες
Κι όμως η Χρυσούλα Δημητρακάκη, η πολυσήμαντη αυτή γυναίκα, έπιασε στα χέρια της τον κεραυνό που έπεσε εν αιθρία, με όλη τη σημασία της φράσης ,κοίταξε κατάματα τη ζωή και προχώρησε κλείνοντας το πένθος στην καρδιά έτσι που να το θωρακίζει από τα δεδομένα των κοινωνικών υποχρεώσεων που μερικές φορές το βεβηλώνουν αθέλητα.
Επιβεβαίωσε στην πράξη αυτό που αναφέρει και στα βιβλία της πως ο δυνατός άνεμος μπορεί μονάχα να βεβαιώσει τη δύναμή σου.Είχε μάλιστα το ψυχικό σθένος να μην ακυρώσει την προγραμματισμένη παρουσίαση της τριλογίας της που είχε οργανώσει από καιρό ο εκδοτικός της οίκος καταφέρνοντας μάλιστα να προσδώσει με το λόγο και τη σεμνή παρουσία της μυσταγωγική ατμόσφαιρα στην εκδήλωση.
ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ
Ήταν μια προσευχή στην Τέχνη η όλη εκδήλωση που έγινε στη Στοά Βιβλίου από τις εκδόσεις ΙΟΛΚΟΣ για να παρουσιαστεί η τριλογία ποίησης: «Ύπαρξη- Ζωή- Άνθρωπος» ποίηση bilingual «Stone and Water» και το μυθιστόρημα «Φρατζέσκα» της Χρυσούλας Δημητρακάκη
Απουσίαζε εντελώς η επίπλαστη φαντασμαγορία που συνήθως χαρακτηρίζει μια σημαντική πνευματική εκδήλωση. Μια ψυχική μέθεξη αντιλαμβανόσουν σε όλη της τη διάρκεια χάρις και στους επιφανείς ομιλητές.
Ήταν η Ελένη Γκίκα. Η πιο αυστηρή πένα στη βιβλιοπαρουσίαση που η σελίδα της στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ διαβάζεται άπληστα γιατί την χαρακτηρίζει η άποψη και η αντικειμενική κρίση.
Ο Θανάσης Παπαθανασόπουλος επίσης από τις πιο σημαντικές παρουσίες στα Ελληνικά Γράμματα που το όλοέργο του είναι πολύ κοντά στην αναγνώριση και από την Ακαδημία Αθηνών
Στο πάνελ και ο "ακριβοθώρητος" σε παρόμοιες εκδηλώσεις Μιχάλης Σταφυλάς εκδότης του περιοδικού " Πνευματική Ζωή" που επενδύει τις ελεύθερες στιγμές του σε ότι αξίζει να το προσέξεις. Και τις εκλεκτές παρουσίες έκλεινε ο εκδότης Κωνσταντίνος Καρύδης.
Ο ΛΥΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ
Αναφερόμενος στο λυρικό κόσμο της ποιήτριας ο κ. Θανάσης Παπαθανασόπουλος τόνισε μεταξύ άλλων:
"Η ποιήτριά μας πρωτίστως είναι συνείδηση λυρική.
Την παρακολουθούμε στις λυρικότερες και πολύ εσωτερικές από απόψεως ψυχισμού έκφανσης των μυστικών της κόσμων, που άλλωστε τα κρύβει υποβλητικά ,και άλλοτε τους φανερώνει με παρρησία χριστιανού απολογητή και ειδωλολάτρη φαντασιοκόπου: Αλλά η ποιήτρια δεν αισθηματολογεί μόνον, αλλά και κοινωνιολογεί . Παρακολουθεί τα κύματα των κοινωνικών αναστατώσεων του ταραγμένου καιρού μας και αποφαίνεται κρίνοντας δημιουργικά και επικρίνοντας, κάποτε οργίλα. Είναι η οργή του φιλοδίκαιου ανθρώπου που δεν αισθάνεται οτι εκπληρώνει την αποστολή του στον κόσμο τούτο αν δεν μιλήσει, αν δεν πεί τον κρίσιμο λόγο, αν δεν εκφέρει την φιλοδίκαιη απόφανσή του. Κι όλα αυτά χωρίς να διακυβεύονται οι λυρικές ουσίες της ποίησης της, με την οποία διαποτίζονται και οικοδομούνται τα πνευματικά της οικοδομήματα.
Η ποιήτρια αρέσκεται να κοινωνιολογεί, να υποδεικνύει , να διαμαρτύρεται για τα κακώς κείμενα, και στις δύο συλλογές της που κρίνονται σχεδόν μαζί, όπως προανέφερα τους τίτλους τους. Το πνεύμα είναι ενιαίο, η αρχή που εκτοξεύει τους λυρικούς πίδακες των στίχων της είναι η αυτή. Είναι η ανθεκτική, γεμάτη υγεία και ομορφιά ψυχή της που γνωρίζει το καλό, μα έχει και το θάρρος να το διδάσκει και να το υποδεικνύει. Την παρακολουθούμε σε κάποιον «αντίθεση» που διαπραγματεύεται με τρόπο και εύδοτο και φιλοδίκαιο και δημιουργικό".
Και κατέληξε :
"Η ονειροπόληση έχει σημαντικότερη θέση από την δράση. Το σώμα της η ποιήτρια, όταν το περιγράφει στην εξομολογητική ποίηση των δυο βιβλίων της δεν το βλέπει παρά σαν μέσο για να ανακοινώσει στον έξω κόσμο την ενδιαφέρουσα, δημιουργική και ελπιδοφόρα για την ίδια και τους ανθρώπους ψυχή της."