Σαν μικρή, ελάχιστη συμμετοχή στο μεγάλο πένθος για την βαριά απώλεια του μεγάλου Δασκάλου και πνευματικού ανθρώπου Νίκου Σβορώνου που πέθανε προχθές αξίζει ν’ αναφέρομε και την πολύτιμη συνεισφορά του στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Γιατί ο Νίκος Σβορώνος διαπρεπής βυζαντιολόγος και νεοελληνιστής για όσους δεν το ξέρουν ή τώχουν ξεχάσει προσηλκυσμένος από τον φίλο του συμπολίτη μας κ. Μανούσο Μανούσακα διατέλεσε μέλος της Διοι¬κούσας Επιτροπής του Π. Κ. (1981 — 1986) και δίδαξε Βυζαντινή Ιστορία στην Φιλοσοφική Σχολή μας (1981 — 84).
Θυμούμεθα μάλιστα ότι όταν εγίνετο η εκλογή των πρώτων καθηγητών και έλαβαν χώρα τα θλιβερά επεισόδια της «πολιορκίας» των εκλεκτόρων στο «Ρέθυμνο» και εφώναζαν απ’ έξω οι πολιορκητές τους πολιορκούμενους «Φασίστες» ο αείμνηστος Νίκος Σβορώνος με το γνωστό χαμόγελο του και την ηρεμία της σοφίας του είχε πει:
— Ωραίο κι αυτό. Έφυγα από την Ελλάδα κυνηγημένος ως κομμουνιστής. Μια ζωή με έλεγαν αριστερό. Και τώρα γέρος ήλθα στο Ρέ¬θυμνο για να με πουν και Φασίστα!….»
Ας είναι ελαφρό το χώμα της γης της Λευκάδας που τον σκέπασε χθες και ας φωτίζει πάντοτε με το πνεύμα του, από το Πάνθεο των Αθανάτων που από χθες ανήκει.
Μανόλης Καλαιτζάκης ( ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ 28 Απριλίου 1989)
Μνήμη Νίκου Σβορώνου
Αφήστε μια απάντηση