ΜΑΡΙΑ ΣΑΡΧΩΣΗ

Αν και αναμενόμενο ήταν ωστόσο οδυνηρό το άκουσμα του θανάτου της Μαρίας Σαρχώση. Η περιπέτεια με την υγεία της αρκετά χρόνια τώρα, μας έκανε θιασώτες μιας άνισης πάλης που έκανε και τον πιο δυνατό άνθρωπο να αποκαλύπτεται στη δύναμη ψυχής της λαμπρής μας συμπολίτισσας.
Όλα χθες στο δικαστικό μέγαρο τόνιζαν το βάρος της μεγάλης αυτής απώλειας.
Σκιά πένθους έκανε την ατμόσφαιρα πιο καταθλιπτική, ενώ οι αναφορές ακόμα και από απλούς ανθρώπους έμοιαζαν στεφάνια με σπάνια νεκρολούλουδα στο νωπό της τάφο.
Η Μαρία Σαρχώση , γέννημα θρέμμα του Ρεθύμνου είχε θαρρείς τη λέξη πάθος σαν έμβλημα σε κάθε της δραστηριότητα. Χωρίς να επιτρέπει το φανατισμό να αμαυρώνει τον τρόπο ζωής της υπερασπιζόταν τις αξίες της ζωής με μια συγκινητική αφοσίωση απόλυτα ανιδιοτελή.
Η παράλληλη ενασχόλησή της με τα κοινά και μάλιστα με συνέπεια που ξεπερνούσε τα ανθρώπινα όρια δύναμης και αντοχής, δεν την αποδυνάμωνε από την επιστήμη της που ασκούσε με εξαιρετική επιτυχία .
Όσο δυναμική ήταν στις δικαστικές αίθουσες τόσο μαχητική ήταν και στα δημοτικά συμβούλια ιδιαίτερα σε θέματα που είχαν σχέση με την καθημερινότητα του δημότη.
Η Μαρία Σαρχώση λειτουργούσε σαν δικηγόρος και δημοτική σύμβουλος απόλυτα βιωματικά, αποκτώντας έτσι την αίγλη της συμπολίτισσας που κοσμεί την επιστήμη και την κοινωνία που ζει. Δεν επέτρεψε ποτέ στις σειρήνες του εγωκεντρισμού και της συναλλαγής να την πλησιάσουν . Ήταν τόσο κοντά στον άνθρωπο και τα προβλήματά του που σε έπειθε για τις προθέσεις της χωρίς ποτέ να πασχίσει γι αυτό.
Ξεκάθαρη , απόλυτη, μοναδική στην καθημερινότητά της κέρδιζε πάντα σε εμπιστοσύνη και θαυμασμό .
Οι διακρίσεις δεν έλειψαν για να δικαιώνουν τις αρετές της με αξιώματα που της άξιζαν όσο σε ελάχιστους ανθρώπους .
Ο θάνατος του συντρόφου της Κ. Κυραμαριού πριν από χρόνια ,κεραυνός εν αιθρία και για την τοπική μας κοινωνία, έπληξε ανελέητα τη Μαρία Η ανάγκη όμως να στηρίξει τα παιδιά της ,την υποχρέωσε να ξεδιπλώσει τις πτυχές του δυναμικού χαρακτήρα της και να εξελιχθεί σε μια αγωνίστρια ζωής χωρίς να επιδιώκει αριστεία. Κι όμως ο θαυμασμός του κόσμου την ακολουθούσε πάντα με την ευχή να συνεχίσει με κουράγιο την πορεία της και να δει τα παιδιά της όπως ονειρεύεται κάθε γονιός.
Οι δοκιμασίες της ωστόσο δεν έπαψαν, με την επάρατη να προστεθεί βασανιστική απειλή για τη ζωή της. Η Μαρία και τότε έδειξε την άφθαστη ψυχική της δύναμη ,αφήνοντας άφωνους τους επιστήθιους φίλους που είχε κοντά της να την ενισχύουν με το λόγο τους και την αφοσίωσή τους. Γιατί σε κανέναν άλλο δεν επέτρεπε να δει σημεία αγωνίας ή φθοράς στο πρόσωπό της. Η ευπρέπεια δεν την εγκατέλειψε ούτε και σε ώρες αφάνταστους μαρτυρίου.
Έφυγε με αξιοπρέπεια όπως είχε μάθει να ζει . Και δεν έμεινε μάτι αδάκρυτο στο θλιβερό άγγελμα του θανάτου της. Έκφραση ψυχής που ανήκει σε κάθε άνθρωπο που έζησε με αξίες και ιδανικά όπως η Μαρία. Αφήνοντας μνήμη αγαθή και αιώνια.