Ιωάννης Δρουλίσκος : Από τους σπουδαιότερους οπλαρχηγούς

Από τις μεγάλες μορφές της Επανάστασης του 1821 και ο Ιωάννης Δρουλίσκος από τα Φρατζεσκιανά Μετόχια Σύμφωνα με τους έγκριτους ιστορικούς ήταν ένας από τους σπουδαιότερους Κρητικούς οπλαρχηγούς

Είχε πάρει μέρος στη συνέλευση της Παναγίας Θυμιανής στα Σφακιά στις 29 Μαίου 1821 ,όπου αποφασίστηκε η επίσημη έκρηξη της επανάστασης στην Κρήτη

Στη συνέλευση αυτή είχαν πάρει μέρος σύμφωνα με όσα γράφει ο Γρηγόριος Παπαδοπετράκης στο βιβλίο του «Ιστορία των Σφακίων» 33 Σφακιανοί και 17 ακόμα ήρωες από άλλες επαρχίες μεταξύ των οποίων και ο Δρουλίσκος Τον αναφέρει στο σχετικό ιστορικό σημείωμά του  και ο Κριτοβουλίδης Αμέσως μετά  οργανώθηκαν και τα επαναστατικά σώματα και ορίστηκαν οι αρχηγοί. Μεταξύ των οπλαρχηγών από το Ρέθυμνο ήταν ο Φραγκούλης από την Καρέ ,ο Εμμανουήλ Ρουστικιανός από τα Ρούστικα και ο Ιωάννης Δρουλίσκος

Πρώτος σε όλες τις μάχες

Για τρία χρόνια ο Ιωάννης Δρουλίσκος διακρίθηκε σε όλες τις ενέδρες που στήθηκαν και στις μάχες που έγιναν στον Άγιο Ιωάννη τον Καμένο, στο Ζουρίδι, στου Γάλου, στο Πάνω και Κάτω Βαλσαμόνερο ,στον Κάστελο, στον Βρύσινα και αλλού. Στη δράση του αναφέρεται διεξοδικά ο ιστορικός Βασίλειος Ψιλάκης στο βιβλίο του «Ιστορία της Κρήτης» και μάλιστα σε αρκετές σελίδες σχετικές με τα συγκλονιστικά εκείνα γεγονότα της μεγάλης επανάστασης

Στις μάχες  αυτές, μεγάλης στρατηγικής σημασίας,  οι Τούρκοι κατατροπώθηκαν και έτρεχαν να κλειστούν στο φρούριο του Ρεθύμνου Κι ας είχαν ελπίσει ότι συγκεντρώνοντας τις δυνάμεις τους θα μπορούσαν να επιτεθούν με άνεση και να πνίξουν την επανάσταση στα Σφακιά.

Ένας σεμνός αγωνιστής

Ο Ιωάννης Δρουλίσκος στην τριετία των μεγάλων γεγονότων είχε καταφέρει να διακριθεί και η φήμη του να ξεπεράσει τα όρια του Ρεθύμνου. ¨Ήταν γενναίος, ατρόμητος  και φλογερός πατριώτης. Όταν κόπασε για κάποιο διάστημα,  η ορμή της επανάστασης ο ήρωας επέστρεψε στα χωριό του τα Φρατζεσκιανά Μετόχια και περίμενε το νέο κάλεσμα για να βρεθεί ξανά στο πεδίο της τιμής

Εκεί δυστυχώς βρήκε τραγικό θάνατο το 1826 λίγο πριν τη δεύτερη φάση της Επανάστασης

Ο Ιωάννης Δρουλίσκος φημιζόταν και για τη σωφροσύνη του αλλά και τη σεμνότητά του Ενώ αναφέρεται σε όλες τις ιστορικές μάχες κατά των Τούρκων και παίρνει μέρος σε όλες τις μεγάλες συνάξεις των οπλαρχηγών, μεμονωμένα περιστατικά δικών του ανδραγαθιών δεν βρήκαμε

Ένα άγνωστο κείμενο

Κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον όμως για τον ήρωα και τον τόπο καταγωγής του, εντοπίσαμε σε ένα δημοσίευμα του αείμνηστου γιατρού Νικολάου Λυράκη με ημερομηνία Σεπτέμβριος 1981,  στο περιοδικό « ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ Ο ΠΥΡΦΟΡΟΣ» (Οκτώβριος –Δεκέμβριος 1981) και το καταθέτουμε γιατί θα είναι σίγουρα πολύτιμο για τους επιστήμονες ιστορικούς

Εκτός από τα γνωστά στοιχεία για τον ήρωα ο γιατρός, που αγαπούσε και ανέφερε συχνά πολύτιμα στοιχεία για το χωριό του, σημειώνει κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον για τον τόπο που μαρτύρησε ο Ιωάννης Δρουλίσκος,  και για την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, επί εποχής του αρθρογράφου ,για ονοματοθεσία οδού .

Είναι ο γνωστός δρόμος κοντά στο Κολωνάκι , που πολλές φορές έχουμε περάσει από εκεί καθώς είναι από τους πολυσύχναστους,  αλλά δεν ξέρουμε πόσοι μπορεί να γνωρίζουν για τον μεγάλο αγωνιστή που είχε δυστυχώς τόσο φρικτό  θάνατο. Από την αγριότητα μάλιστα των σφαγέων  του καταλαβαίνουμε το μένος των Τούρκων για τον ήρωα.

«Ήταν χωριανός μας»

Αναφέρει σχετικά  ο αξέχαστος συμπολίτης γιατρός Νικόλαος Λυράκης, που διακρίνεται και για την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αρθρογραφία του για τοπικά θέματα.

« Στο χωριό μου (Φρατζεσκιανά) σε πολύ μικρή απόσταση από το πατρικό μου σπίτι ,βρισκόταν ένα «κατάλυμα», όπως το έλεγαν στο χωριό ,που σχημάτιζε μια μικρή πλατεία ανάμεσα στα κοντινά σπίτια Εκεί ήταν το σπίτι του Ιωάννη Δρουλίσκου κι εκεί μέσα τον έσφαξε το απόσπασμα από Τουρκαλβανούς

Κατά το 1904 που πήγα για πρώτη φορά στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού μου το γεγονός αυτό είχε αποξεχαστεί Απλώς έλεγαν οι γεροντότεροι κάτοικοι του χωριού ότι: « εκεί έσφαξαν οι Τούρκοι ένα χωριανό μας»

Πρέπει να προστεθεί ότι, τότε τα Κρητικόπουλα δεν μάθαιναν την Ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας μας

Ενώ μας δίδασκαν για την Αλαμάνα και τον Αθανάσιο Διάκο , αγνοούσαμε την επανάσταση του Δασκαλογιάννη (1770) και την επανάσταση του 1866.

Για την συμπεριφορά των Τούρκων γενικά, μαθαίναμε από τους γονείς μας και τους γεροντότερους Κρητικούς που ήταν αγράμματοι (λίγα γράμματα γνώριζαν μόνο ο παπάς και ο δάσκαλος του χωριού ) Οι ίδιοι μας εμφυσούσαν μέσα στην ψυχή μας και το πατριωτικό φρόνημα

Το «κατάλυμα»αυτό του σπιτιού του Ιωάννη Δρουλίσκου το κληρονόμησαν η ανεψιά του οπλαρχηγού Αρτεμισία , το γένος Δρουλίσκου , σύζυγος Δημητρίου Μαμαγκάκη , που το διατήρησε μέχρι που γήρασε οπότε το μετεβίβασε στο γιο της Βαγγέλη Μαμαγκάκη , αρτοποιό , που εν συνεχεία το μετεβίβασε και αυτός στο συγγενή τους Γιώργη Στυλ. Μπερνιδάκη. Αυτός έκτισε σπίτι , που το έχουν τα παιδιά του .

Εκτός από την Αρτεμισία είχε άλλη μια ανεψιά την Κατίνα συζ. Στυλ. Καλαιτζάκη, πρώτου εκδότου της εφημερίδος « Κρητική Επιθεώρησις» του Ρεθύμνου , Επίσης ανεψιός του ήτο ο Ιωάννης Δρουλίσκος , υπασπιστής του στρατηγού Γ. Κατεχάκη

Επίσης πρέπει να προσθέσω ό,τι , αυτός που γνώριζε καλύτερα περί Ιωάννου Δρουλίσκου , ήτο ο χωριανός μας δάσκαλος Κώστας Στυλ. Τσουρλάκης , που έμενε και δίδασκε στο τριτάξιο Δημοτικό Σχολείο Ατσιποπούλου.

Αργότερα μετά παρέλευση πολλών χρόνων που βρεθήκαμε Δημοτικοί Σύμβουλοι Ρεθύμνης, ψήφισε όλο το Δημοτικό Συμβούλιο , πρόταση ονομασίας ενός δρόμου της πόλεως εις «οδόν Ιω. Δρουλίσκου»

Ένας ακόμα σημαντικός Δρουλίσκος

 

S3180002Ένας ακόμα Ιωάννης Δρουλίσκος που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη σύγχρονη ιστορία, θα πρέπει να αναφερθεί με την ευκαιρία

Αυτός ο Ιωάννης Δρουλίσκος, γεννήθηκε το 1892 στο Ατσιπόπουλο. Πρωτοετής φοιτητής ακόμα, κατατάχτηκε στο στρατό. Κατά τους Βαλκανικούς πολέμους διακρίθηκε πολεμώντας σαν λοχίας μαζί με το ανεξάρτητο τάγμα Κρητών , υπό την αρχηγία του Γ. Κολοκοτρώνη

Κατά το 1916 έγινε ανθυπολοχαγός και υπασπιστής του 1ου Συντάγματος Κρητών. Υπήρξε μάλιστα ένας από τους πρωτεργάτες του Εθνικού Κινήματος και υπηρέτησε σαν επιτελής στο σώμα στρατού Εθνικής Άμυνας.

Αμέσως μετά την ανακωχή, έφυγε για την Κωνσταντινούπολη ,όπου ανάλαβε τη διεύθυνση του Γραφείου Πληροφοριών και Κατασκοπείας της εκεί στρατιωτικής αποστολής

Αποστρατεύθηκε αργότερα με το βαθμό του ταγματάρχη . Μετά την αποστράτευση του υπηρέτησε σαν διευθυντής του Μετοχικού Ταμείου Στρατού.

Μια απλή  αναφορά επιδιώξαμε με βάση τις ιστορικές πηγές για δυο ακόμα μορφές που θάπρεπε να γνωρίζουν οι νέοι μας κυρίως

Ήταν άνθρωποι γενναίοι αλλά σεμνοί Η πατρίδα τους ενδιέφερε και όχι η προσωπική τους προβολή Και τους οφείλουμε μερίδιο τιμής για το αγαθό της ελευθερίας που μας χάρισαν με τόση ανιδιοτέλεια

Εύα Λαδιά

 

ΠΗΓΕΣ: ΚΡΗΤΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑ (Βιογραφίες)

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΡΕΘΥΜΝΟ: Ρεθεμνιώτες Ηρωες της Επανάστασης του 1821

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ και ΚΡΙΤΟΒΟΥΛΙΔΟΥ

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση