ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1946
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ
«Ο πρώτος θρήνος. Άρχισε το μέγα δράμα.
Τ’ ακολουθώ κι αιστάνομαι μπροστά σε κείνο.
Ελέου και φόβου μυστικό, μέσα μου κλύμα.»
ΠΑΛΑΜΑΣ
Καινούργιο πάντα τ’ Αρκάδι, ολόφωτο, αιώνιο κι ακατάλητο θα στέκει στην αιματόβρεχτη γη και τις ψυχές όλων των Ελλήνων και όλων των αιώνων, αθάνατο καύχημα της Κρήτης.
Εποποιΐα ασύγκριτη που και η ανιστόρησή της γεμίζει δέος την ατμόσφαιρα, απλώνει τη κατάνυξη, δόνει τη ψυχή σε θείο παλμό, και δείχνει πως η πιο αληθινή και μαγαλύτερη αξία του ανθρώπου είναι εκείνη που ξαγοράζεται με τη θυσία της ψυχής στο βωμό του ιδανικού.
Η μακρύφωτη λάμψη από το τραγικό πυροτέχνημα του ’66, μαγεύει, συναρπάζει, γοητεύει, θαμβώνει τα μάτια και φλογίζει τη σκέψη. Σκέψη προσκυνήτρα, γονατιστή μπροστά στο σωρό τ’ Αρκαδίου, σήμερα, αύριο, εις τους αιώνας.
Ψυχές γεμάτες από όλες τις θυσίες. Κίνητρο και ιδανικό η λευτεριά. Και για την απόχτησή της η σκληρή αντρίκεια θέλησις, ανεξάντλητη κι αμετάπιστη. Αγώνας, αλοκαύτωμα.
Γενηές ηρώων, που η ιστορία δε προφτάνει να γράψει τα ονόματά των, υπέταξαν στη τέτοια θέληση όλες τις αρετές της ψυχής, κι όλη την ηρωική δράση της ζωής, για το ίδιο πάντα ιδανικό.
Χθες οι Θερμοπύλες, το Μεσολόγγι και τ’ Αρκάδι, δήμερο το Σκρά, η Πίνδος και το καινούργιο ολοκαύτωμα της Κρήτης του ’41. Αύριο όταν θα χρειαστεί κάποιο όνομα θα βρει η ψυχή του Λεωνίδα, του Καψάλη και του Γαβριήλ, ίδιο, απαράλαχτο, ξαναζωντανεμένο, μέσα στην αθάνατη γενειά των Ελλήνων.
Άσβεστη φλόγα που κυκλώνει την Κρήτη, η φλόγα τ’ Αρκαδίου, θ υψώνεται εις τους αιώνας μεγαλόπρεπη για να δεχτεί πως ζει θεικά στη γη και τον αέρα του τόπου αυτού η Ελληνική ψυχή άφθαρτη κι απείραχτη από το χρόνο και τις σκλαβιές.
Ναι δοξασμένοι αθάνατοι.
Την ηχώ του σεμνού και μεγάλου θανάτου Σας π’ αφήνει το βάθος ογδόντα χρόνων από της αγιά εκείνη ημέρα της θυσίας, δεν ταράζει σήμερα ουδέ ο ψίθυρος της προσευχής μας.
Κι αν η φωνή μας δε φτάνει να εξυμνήσει αντάξια το θρόνο Σας, η σκέψη μας πυργώνουσα τα συναισθήματα υπερηφάνειας και τιμής, θα μας κρατεί πάντα πιστά προσηλωμένους μπροστά εις το άγιο τούτο βήμα του λαμπρότερου πνευματικού ναού της Ελευθερίας, για των αιώνων της Δόξας.
ΧΡΙΣΤ. ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ