Την 7ην Ιουλίου εδόθη η ετήσια μαθητική συναυλία της Σχολής πιάνου της Κας Λυρούδια –Ζαμπετάκη με συμμετοχή μαθητών όλων των τάξεων της Σχολής
Η μαθητική αυτή εκδήλωση έδωσε την ευκαιρία να διαπιστωθεί το εξαίρετο καλλιτεχνικό επίπεδο των μαθητών και ο εφοδιασμός των με τα απαιτούμενα προσόντα για την καλλιτεχνική μόρφωση
Οι μαθητές με την τέλεια προσωπική τους έκφραση έδειξαν μια εξαιρετική αντίληψη ρυθμών, και μουσικών φράσεων.
Η μικρή Λίλιαν Χρυσοφάκη έκανε και τη αρχή της εμφανίσεως και αρκετή σταθερότητα εξετέλεσε δύο μουσικές συνθέσει.
Ακολουθησε η Σοφία Καλοφώνου με πειθαρχημένο τρόπο και με πλήρη ευχέρεια μας χάρισε δύο βάλς Στρημπογκ.
Η κόρη του κου Διοικητού Παπαδουλάκη Ισμήνη με εξαιρετική επίδοση και πρόοδο μας εξετέλεσε δύο συνθέσεις Στρήμπρογκ. Η μικρή Φραγκάκη Μαίρη υπόσχεται πολλά με τη σταθερότητα και το μπρίο που τη χαρακτηρίζει.
Η δεσποινίς Αργυρώ Βαλαρή με ευγνέστατο συγκρότημένο αίσθημα εξετέλεσε το ωραιότατο Καρναβάλι ντε Βενίζ.
Την Χαλκιαδάκη Κατερίνα ακούσαμε σε μια εκτέλεση Στράους πολύ πετυχημένη, και ακολούθησε η Μαριώ Σπαντιδάκη , στο Γαλάζιο Δούναβη, σ’ αυτή τη τόσο δημοφιλή σύνθεση.
Στο Δεύτερο μερος έλαβαν μέρος μαθήτριες της Μέσης και ανωτέρας Σχολής, με καλλιεργημένη τεχνική και ανεπτυγμένη ουσιαστική αντίληψη, που με στοργή και με ευθύνη ερμήνευσαν αρκετά δύσκολες συνθέσεις.
Η Δις Μαίρη Καλοφώνου με μια Σονατίνα Μπετόβεν μας γνωρισε με απλή και ενδόμυχη εκφραστικότητα το ύφος του συνθέτου. Ακολουθησε η Δις Ελκα Σταυριδάκη στη σύνθεση του Ασερ (Γαλοπ ντε Μπραβούρ) με μεγάλη εντυπωσιακή φαντασμαγορία απέσπασε τα χειροκροτήματα του ακροατηρίου. Αλλα εκεί που πρέπει να σταματήσουμε είναι ένα αναμφισβήτητο ταλέντο σε μια καταπληκτική πραγματικότητα, είναι στη επιβλητική εμφάνιση της Ελένης Γαλάνη, που με εκρηκτική τεχνική άνετη, πρώτα στη Σονάτα που εξετέλεσε στο πρώτο μερος του Προγράμματος, και κατόπιν στο τοσο δύσκολο έργο σαν το χορό της φωτιάς του Ντε Φαλλα, αφησε έκπληκτο το ακροατήριο.
Το πρόγραμμα εκλεισε η Δις Ρίτσα Καρνιωτάκη με μια φαντασία του Μότσαρτ , που μας μετέφερε σε ένα ποικολόχρωμο κόσμο ανάλαφρων αποχρώσεων δραματικης πνοής, χάρις στην αστείρευτη φαντασία του συνθέτου. Παρακολουθώντας αυτή τη συναυλία διαπίστωνε κανείς τις μουσικές αρετές, τη σοβαρότητα, το ήθος τη ζωτικότητα και τη ψυχική ακμή της αξιαγάπητης αυτής Νεότητος, η οποια εργάζεται συστηματικά και αθόρυβα με υπομονή στο δύσκολο δρόμο της τέχνης.