«ΤΥΠΟΣ»
Καθημερινή Πολιτική και Οικονομική Εφημερίς
Τρίτη 24 Μαρτίου 1936
Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΗ ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΑ ΔΑΚΡΥΑ
(« Η Ιστορία της Ανθρωπότητας είναι η Ιστορία του Βίου των Μεγάλων Ανδρών» ΚΑΡΛΑΥΛ)
Γεώργιος Σκουλάς – Δικηγόρος
Η δύναμις της Μοίρας είναι τρομερά και η κακή Μοίρα που έπληξε προχθές την Ελλάδαν την έπληξε αδυσώπητα, εκδικητικά και σκληρά…
Μια βαρειά θλίψις, ένας Μεγάλος Πόνος, μια ανείπωτη λύπη, κρατεί όλων μας την ψυχή βωβή από προχθές και γύρω από την λύπην και τον πόνον αυτόν υπάρχει συντεταραγμένη, θολή, εμπνέουσα τρόμον και ίλιγγον, μία έντονος πραγματικότις!…
Από μακρυά ακούεται μία ολεθρίου σεισμού βοή!…
Το φωτεινόν Μετέωρον με την άπειρον υπεροχήν Του και την εκπληκτικήν ενεργητικότητα Του, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, έσβυσεν, δεν υπάρχει πλειά!!..
Ο Αρχηγός με την ηρωϊκήν θέλησιν, με το εύρωστον, φρόνημα, με την ουρανίαν φλόγα, με την καταπλήσσουσαν ακτινοβολίαν του πνεύματός Του, η ανεξάντλητος αυτή πηγή ηθικών αναγεννήσεων εξέλιπε..
Ο Άνθρωπος με την άφθαστον καλωσύνην και αγαθότητα, η Ζώσα αυτή Αρετή, ο Πολιτικός με την πίστιν που μετεκίνει τα βουνά και με τον ενθουσασμόν που έκαιε σαν μια φωτιά που λαμποκοπά, απέθανεν!…
Η Ελλάς την οποίαν ηγάπησε, δια την οποίαν έζησε ο Μέγας Οραματιστής, την οποίαν ελάτρευσε και επόνεσε, την οποίαν εμεγάλυνε και εδόξασε και ελάμπρυνε, έχασε δια του θανάτου Του Βενιζέλου, τον Πρώτον, τον Μεγαλύτερον Εθνικόν της Ήρωα και έμεινεν ορφανή!..
Η εποχή του χάνει δια του θανάτου Του μίαν πραγματικήν ανθρωπίνην Μεγαλειότητα, ένα μεγάλον Δημιουργόν, ένα Υπερφυές Πνεύμα, μίαν εκπλήσσουσαν Μεγαλοφυϊαν, μια Πάμφωτον Φυσιογνωμίαν..
Ο Βενιζέλος και ως άνθρωπος και ως πολιτικός έδωκε τον τόνον του, τον ρυθμόν του την θείαν πνοήν του εις την Ελλάδα και εις την εποχήν του, ανενέωσε με το κήρυγμα, των Πολιτικών του Αρχών τον Εθνικόν Οργανισμόν και με την εφηρμοσμένην πολιτικήν του ετόνωσε τας Εθνικάς Δυνάμεις και επεξέτεινε τα όρια της Ελλάδος μέχρι των ακροτάτων σημείων των Εθνικών Διεκδικήσεων!!!
Θα μείνη αλήθεια μεγάλη, Ιστορική, αλήθεια ακλόντητος, ασάλευτος, αδιάσειστος, αλήθεια, φωτεινή και επιβλητική ότι όσοι πρόοδοι, όσαι εξελίξεις ραγδαίοι κα τολμηραί, όσα θαύματα Εθνικά επετελέσθησαν και επραγματοποιήθησαν επί των ημερών του Βενιζέλου και δεν επραγματοποιήθησαν ουδέ αλλοίμονον ούτε θα πραγματοποιηθούν ποτέ πλέον με οιασδήποτε και οσασδήποτε προσπαθείας και θυσίας και με οιουσδήποτε και οσουσήποτε άλλους κυρίους και υπευθύνους των πεπρωμένων μας!!!
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπήρξε μία αποκάλυψις του Θεού προς Έθνος.
Η μεγάλη αξία Του όμως και καταπληκτική υπεροχή του υπήρξε η αποχή από όλα τα ελατώματα του ….Μίσους..
Η Μοίρα της Ελλάδος υπήρξε …..αυτή: να δημιουργήται μεγάλη και …..από τους Ικανούς και να φθείρεται να υπονομεύεται, να καταρρέη και να σβύνη μέσα εις τας μικρότητας των αναξίων!..
Ο Βενιζέλος ενεφάνισε την Ελλάδα της Ιστορίας υποστατήν και θριαμβεύουσαν και μετέπλασσεν αυτήν εις πολιτισμόν και ειργάζετο να μεταδώση εις αυτήν όλην την γνώσιν και την δύναμιν πάσης προόδου. Έκαμεν αυτήν ένδοξον όσον ποτέ άλλοτε, ακτινοβολούσαν εις νέον πνεύμα Ελληνικόν εφάμιλλον του αρχαίου και πρωτοστάτην νέου Ανατολικού Πολιτισμού με το «Δόρυ της Αθηνάς της Ακροπόλεως» εις την μίαν χείρα και με τον Σταυρόν του Τρούλλου της Αγιά – Σοφιάς εις την άλλην….Ανέστησε νεκρούς πόθους. Σβυσμένα όνειρα ενεσάρκωσε. Την Ελληνικήν Ιδέαν επτέρωσε. Την Εθνικήν Διαθήκην επραγματοποίησεν!
Ρικνήν, ασθενικήν, λιπόθυμον, ρακένδυτον, ταπεινωμένην την Ελλάδα έστησεν ισχυράν, κραταιάν, υπερήφανον, εστεφανωμένην, κατοπτρίζονσαν την καλλονήν Της και την δύναμίν Της εως εις την θάλλασσαν του Μαρμαρά και στηρίζουσαν το δόρυ της εις την Μικράν Ασίαν!!
Δια μέσου των αιώνων των Ελληωνικών δεν αναφέρεται μεγαλύτερον Ιστορικόν Όνομα από το Όνομα του Βενιζέλου, ουδέ συνέδεσε άλλος Πολιτικός ή Πατριώτης το όνομα του με μεγαλύτερα και ενδοξότερα εθνικά γεγονότα, με ωραιοτέρας ελληνικάς πραγματικότητας!
Και όμως!..Αυτός ο Ελευθέριος Βενιζέλος άλλοτε όταν είχε φέρει την Ελλάδα εις τον κολοφώνα της δόξης της – δεν εκρίθη άξιος να αντιπροσωπεύση τον ελληνικόν λαόν εις το Ελληνικόν Κοινοβούλιον άλλοτε – μετά την υπογραφήν της ενδοξοτέρας Ελληνικής Συνθήκης – επυροβολείτο και ετραυματίζετο από Ελληνικάς σφαίρας εις τον σταθμόν της Λυώνος, άλλοτε κατηγορείτο επί ηθική αυτουργία εις εσχάτην προδοσίαν και κατεβιβάζετο βιαίως από το βήμα, της Ελληνικής Βουλής άλλοτε κατεδιώκετο από ωργανωμένα εκτελεστικά αποσπάσματα εις τους δρόμους της Ελληνικής Πρωτευούσης άλλοτε κατεδικάζετο εις θάνατον επί εσχάτη Προδοσία και χθες ακόμη επειδή δεν υπήρχε δια αυτόν θέσις υπό τον Ελληνικόν Ήλιον απέθανεν εξόριστος και νοσταλγός εις Ξένην Γην…με την λέξιν «Ελλάς» εις τα χείλη Του!..
Ο Βενιζέλος υπήρξε Μέγας και θα παραμείνη Αθάνατος όσον αθάνατος θα μείνη εις τους αιώνας η Ελληνική Ψυχή!.
Αρχηγός Θρησκείας Εθνικής και Διδάσκαλος ωραίων Πολιτικών δογμάτων και υψηλών Ηθικών αρχών, θα ζήση εις τας ψυχάς των Ελληνικών Γενεών όσον θα υπάρχει Εθνικός Εγωϊσμός, Εθνική Φιλοτιμία, Συνείδησις και Παράδοσις Εθνική!..
Η Ελευθερία και η Εθνική Ζωή θα έχουν πάντοτε να αντλούν από την ζωήν, την δράσιν και τας αρχάς του Μεγάλου Πατριώτου και Μεγάλου Διδασκάλου!..
Οιαδήποτε και αν πρόκειται να είναι τα απροσδόκητα φαινόμενα του μέλλοντος, τον Βενιζέλον τον Υπερήφανον Αυτόν Υιόν της Κρήτης, κανείς δεν θα τον υπερβάλη ποτέ!..
Η λατρεία Του θα ανανεώνεται αδιάκοπα…Ο Θύλλος Του θα προκαλεί ανεξάντλητα δάκρυα…Αι οδύναι Του θα συγκινούν τας ευγενεστέρας καρδίας και οι Αιώνες όλοι θα κηρύττουν ότι ανάμεσα εις τους υιούς των Ελλήνων δεν εγεννήθη κανείς από τον Βενιζέλον Μεγαλύτερος!!!…