Με πολλή χαρά διάβασα στο φύλλο της 8-11-01 εφημερίδας των Ρεθεμνιώτικων Νέων, την πληροφορία ότι ο Δήμαρχος του Αρκαδίου κ. Γ. Φανουργάκης σκοπεύει στην αναζήτηση και ανεύρεση της χαμένης Μπουμπάρδας τ’ Αρκαδίου. Εύχομαι η δήλωση αυτή του δραστήριου Δημάρχου, να μην είναι επετειακή «διακήρυξη» αλλα να γίνει έργο, ο λόγος της δήλωσής του.
Είναι γνωστό οιτι εγώ πρώτος ανακίνησα αυτή την ενέργεια με ένα δημοσίευμα μου στα Ρεθεμνιώτικα στις 4-11-1986.
Ακολούθησε μια ραδιοφωνική μου εκπομπή από το ραδιοσταθμό Χανίων μέσω του δημοσιοργράφου κ. Σπύρου Λουπη ανταποκριτή του σταθμού για το Ρεθυμνο στις 7-11-1986.
Από τότε και μέρχρι σήμερα πολλές φορές έχω αναφερθεί δημόσια στο θέμα αυτό. Έχω ενημερώσει πολλούς ιστορικούς ερευνητές και ανθρώπους των γραμμάτων της πόλης μας, για να ευαισθητοποιηθούν σ’ αυτή την αναζήτηση. έχω ενημερώσει κάθε αρμόδια τοπική αρχή, και τον κ. Φανουργάκη, αλλά από όλους μόνο καλά λόγια συμπαράστασης έχω
Πρώτη μου αναφορά στο θέμα, ξεκίνησε όταν διάβασα στον ιστορικό και τουριστικό οδηγό Κρήτης» του ΣτέργιουΣπανάκη (τόμος Β΄ ) σελ. 91) ότι «το κανόνι αυτό το πήραν οι Ρώσοι όταν ήταν στο Ρεθυμνο και το μετέφεραν στη Ρωσία». Ύστερα από πολλές προσπάθειες κατάφερα να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με τον εν ζωή τότε και σήμερα μακαρίτη Στέργιο Σπανάκη, και να του ζητήσω περισσότερες διευκρινίσεις για το θέμα. Η απάντησή του ήταν. «Εγώ παιδί μου ότι γράφω είναι ελεγμένο και αληθινό. Αλλά τώρα δεν θυμάμαι. Για να βρεις στοιχεία ψάξε στα τάδε περιοδικά και εφημερίδες της εποχής του 1909 και εκεί θα βρεις αυτό που ζητάς». Περισσότερα από αυτά απευθύνθηκα σε ένα κατ’ επάγγελμα ιστορικό, φίλο καθηγητή του πανεπιστημίου Κρήτης. Μου αρνήθηκε όμως την προσπάθεια. Έγραψα και, στο δημοσιογράφο και μακαρίτη σήμερα Φρέντυ Γερμανό. Κι αυτός με τον τρόπο του αρνήθηκε. ΄Εκτοτε η συζήτηση παραμένει μόνο στα επετειακά δημοσιεύματα των εφημερίδων.
Γνώμη μου σήμερα για τη «Μεγάλη Μπουμπάρδα» είναι: ή ότι είναι ξεχασμένη σε κάποιο πάρκο ή πολεμικό μουσείο της Οδησσού ή ότι οι Ρώσοι μετά την επανάσταση του 1917 την περισυνέλεξαν ως άχρηστο πολεμικό υλικό και την οδήγησαν στις υψικαμίνους της εποχής για να χρησιμοποιηθεί ως υλικό παρασκευής των νέων πολεμικών όπλων.
Οποια όμως και αν είναι η τύχη της και εάν ποτέ δεν βρεθεί η Μπουμπάρδα, υπάρχει τρόπος και μάλιστα σχετικά εύκολος για να αντικατασταθεί. Το λέω αυτό γιατί σε πρόσφατη επίσκεψή μου με ομάδα εκδρομέων στα Γιάννενα , είδα στο φρούριο του ΙΤΣ- ΚΑΛΕ, πίσω από το τζαμί που ΑΣΛΑΝ- ΠΑΣΑ αρκετές μπουμπάρδες μεταξύ αυτών και ΚΟΥΤΣΑΧΕΙΛΕΣ (όχι κοψαχείλες όπως αναφέρεται στο τελευταίο δημοσίευμα), που μια απ’ αυτές μπορεί να αντικαταστήσει τη χαμένη Μπουμπάρδα τ’ Αρκαδίου και να πάρει ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ και τιμητικά τη θέση της που θα οριοθετηθεί απέναντι στο λόφο από τη δυτική και κύρια είσοδο του Αρκαδίου, για να θυμίζει το μεγάλο ιστορικό γεγονός που εξακόντισε τ’ Αρκάδι στα ουράνια ύψη. Και το κατέστησε ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΌ ΣΥΜΒΟΛΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.
ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΜΑΥΡΑΚΗΣ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (ΑΥΤΟΥΣΙΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ)
Ρέθυμνο 9 Νοεμβρίου 2001.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΜΠΟΥΡΜΠΑΔΑΣ
Αφήστε μια απάντηση